Oh jeetje hier kan je toch haast niets op zeggen, maar wat erg voor je! Ik wens je heel veel sterkte toe! ❤
Jeetje wat ontzettend heftig voor jullie. En wat een lief bericht! Ik snap wat je zegt en het voelt ook echt een als een keuze uit liefde. Sorry ik kan de juiste woorden even niet vinden maar ik wil je bedanken voor het delen van je ervaring en je lieve woorden.
De gynaecoloog zei dat gister ook zo, er is geen keus. Het kan hoe dan ook niet goed aflopen. Dat was voor mij doorslaggevend. Ben jij ook bevallen in Maastricht? Ik heb vandaag weer aangegeven dat ik ontzettend bang ben voor de bevalling en ze drukte mij op mijn hart dat zij (helaas) enorm veel ervaring hebben met zwangerschap afbrekingen en precies weten hoe ze me moeten begeleiden. Vooral ben ik bang voor de complicaties die kunnen optreden ivm met mijn placenta die voor de uitgang ligt. Maar er zal een heel team klaar staan in geval van nood. Het blijft hoe dan ook spannend maar ik kijk er ook echt wel naar uit om mijn kleine mannetje te mogen ontmoeten. Hoop zo dat dit niet onder narcose hoeft te gebeuren.
Lieve lieve palmpje, ook hier een stille meelezer maar nu ondanks dat woorden te kort schieten kan ik niet stil blijven. Ik wil je heel veel sterkte wensen❤ en je bent een geweldige moeder, vergeet dit niet❤ (Je verhaal komt erg binnen, hier vorig jaar rond deze tijd mn eigen zoontje verloren met 15weken door een ernstige afwijking)
Hier een stille meelezer, Wil je heel veel kracht en sterkte toewensen in deze moeilijke beslissing en keuze. Maar jij hebt voor jouw mooie kleine sterke mannetje het juiste besloten. ❤❤
Dankjewel. Jij ook heel veel sterkte. Ik kan me voorstellen dat februari een verdrietige maand voor je is.
Weer zoveel lieve reacties! Heel veel dank daarvoor. Doet me echt goed ♡ Aanstaande woensdag word ik ingeleid. Aan de ene kant minder fijn dat ik toch iets langer moet wachten, en dus ook langer de tijd heb om me druk te maken om alles wat komen gaat. Aan de andere kant fijn dat ik nog wat extra tijd krijg om alles te kunnen regelen. Ben vandaag al bezig geweest met het uitzoeken van een mandje, wikkeldoekje etc. en heb ik een gesprek met Dela gehad. Het voelt heel fijn om zoveel mogelijk voor te bereiden. Dit is het laatste wat ik nog voor mn kleine vriendje kan doen, en dat doe ik met heel veel liefde.
Zo heb ik het ook echt ervaren.. de enige juiste keus voor mij voelde om ons meisje niet meer te laten lijden ; het was duidelijk dat ze het niet fijn meer had in mijn buik. Ik hoefde niet in Maastricht te bevallen omdat ze wisten wat de afwijking was.. op het moment dat de punctie geen uitsluitsel had gegeven had ik ook in Maastricht moeten bevallen. Ik was zelf ook doodsbang voor de bevalling en zelfs bang om haar te ontmoeten, bang voor wat ik zou zien.... maar ik moet echt zeggen het was een hele fijne en mooie bevalling, tenminste iets waar ik met een fijn gevoel op kan terugkijken. Ik heb een ruggenprik gekregen voordat ik iets van pijn heb gevoeld, dit heb ik heel duidelijk aangegeven omdat ik inderdaad ook geen pijn wou hebben.. hier hebben ze heel goed naar geluisterd. Daarnaast bleven de verloskundige en haar verpleegkundige tot het einde van de bevalling erbij terwijl dit bijna 2 uur na hun dienst was.. en toen ze eenmaal geboren werd was ik zo trots ❤️ Ik snap dat je heel bang bent door de mogelijke complicaties maar weet dat je in Maastricht in hele goede handen bent, en ze weten overal vanaf. Ik hoop dat je door mijn positieve verhaal ook een beetje de mooie kant van deze vreselijke gebeurtenis zal zien en hopelijk niet meer zo bang bent.... je mag me altijd een pb sturen als je dat wil!
@Palmpje Die tijd heb je ook nodig om alles rustig te kunnen regelen. Dan ga je stukje “relaxter” de bevalling in en heb je daarna meer tijd met je mannetje ipv dan alles nog moeten regelen. Wij waren “blij” dat we alles rondom crematie/mandje ect geregeld hadden, en afscheid konden nemen van mijn buik ect.
Heb nu heel erg het gevoel dat ik niet genoeg heb voorbereid of ik dingen ga vergeten. Wil het zo perfect mogelijk doen maar daarmee leg ik ook een enorme druk op mezelf. Ik moet het allemaal in mn eentje doen dat is ook niet echt makkelijk. Ik heb nog geen idee wat ik wil met het afscheid en mn hoofd gaat er helemaal van tollen.. Dela zei dat ik daarvoor beter kan bellen zodra ik bevallen ben maar ik wil juist nu alles al geregeld hebben.
Dit helpt me zeker wel. Wat fijn dat je verloskundige er bij was. Ik ga ook even nadenken over die ruggenprik, wist niet dat je daar ook al meteen voor kunt kiezen. Ik kijk juist erg naar uit om de kleine te mogen ontmoeten. Hoe hij er ook uit ziet, het is mijn kindje. En vind het ook fijn dat ik zo toch iets heb om naar uit te kijken. Ik ga je zo ook nog even een pb sturen, heb nog wel vragen over het afscheid.
@Palmpje Je mag idd laagdrempelig een ruggenprik aanvragen. https://steunpuntnova.nl/hulpkaarten/ Hier staan fijne hulpkaarten op waar je aan kan denken rondom bevalling uitvaart ect. Sowieso een hele fijne site. Wij hadden de grootste dingen geregeld voor de bevalling. Zoals een mandje na smaak gemaakt waarin hij gecremeerd zou worden, degene die wat zou vertellen. Dag na de bevalling hebben we weer gebeld en toen de definitieve datum/tijd vast gelegd. We hebben hem na alle onderzoeken ook fijn nog eventjes bij ons thuis gehad. We hebben zelf het vervoer gedaan. Mandje op schoot na crematorium toe. We hebben foto’s laten maken, en zelf veel foto’s gemaakt. In de meeste ziekenhuizen heeft stichting Pheron een doosje waar je mooie herinneringen mee kan maken zoals voet en hand afdrukjes. Ik raad ook aan om eerst de watermethode te gebruiken dan blijft het kindje mooier.
Ooh wat ontzettend verdrietig lieve @Palmpje, Ik denk dat hoe het ook zal lopen, het word een zeer bijzondere en intense ervaring waar verdriet, liefde en trots enorm door elkaar heen gaan lopen.. Een rollercoaster aan emoties.. Laat het toe, laat het gaan, alles is goed. Ik wens je ondank alle verdriet een goede mooie bevalling toe, en schroom niet om pijnstillers te vragen, op die manier zal je alles zo bewust mogelijk meemaken.. Een onmogelijke keuze, maar een keuze uit pure liefde. Jullie kunnen dit, jij en je vechtersbaas! Liefss
Wat ontzettend verdrietig... Vreselijk om je kleintje te moeten loslaten... heel veel sterkte <3 Ik heb het helaas ook meegemaakt. 27 april hebben wij afscheid genomen van ons meisje met 22 weken. Ik zag er gigantisch tegenop. Wilde haar het liefst ook niet meer voelen of zien. Was bang voor wat komen ging. Maar mede door de super zorg in het ziekenhuis is het me erg meegevallen. Het was uiteraard super verdrietig maar tegelijk een heel mooie gebeurtenis. Wat het meest is bij gebleven is het moment dat ik haar voor het eerst vast had en ze nog even bij me was en haar lijfje nog warm was... Heb hier nog intens van genoten.... Heel veel sterkte voor de komende tijd x
Lieve Palmpje, Ik heb je topic stilletjes meegelezen, ik werd er ook letterlijk stil van. Je schrijft zo krachtig en prachtig mooi over wat je voelt. En dat met zo'n vreselijke en verdrietige situatie die niemand eigenlijk mee zou moeten hoeven maken... Ik wens je heel veel sterkte toe voor de komende dagen dat je je kleine knul nog bij je draagt. En voor daarna alle kracht die ik nu steeds in je berichten terug voel komen om te bevallen en hem te ontmoeten. Ik had je zo graag een andere uitkomst en een andere ontmoeting met je kleintje gegund. Veel liefs vanaf hier.