Tja, waar zal ik beginnen. MIjn zoontje en ik hebben een behoorlijk moeilijke start gehad met na de bevalling binnen 24 uur weer ziekenhuisopname. Toen paar dagen in ziekenhuis blijven en toen naar huis. Maar hebben thuis eerst weer allebei ontzettend moeten bijkomen van alles, wat de nodige onrust en stress met zich meebracht. Toen in de kraamweek nog beide huisdieren overleden. Kortom, best een rottige kraamtijd gehad helaas. Ik was voornemens BV te geven tot 6 maanden. Heb mijn kleine vent ook netjes meteen na de bevalling 2 uur aangelegd en in het ziekenhuis fanatiek begonnen met kolven. De dagen in het ziekenhuis was het op en neer rennen van mijn kamer om te kolven naar zijn afdeling om hem dan zelf te voeden en verschonen en dan de riedel weer opnieuw. Na 2 dagen had ik genoeg om alleen BV te geven. Zowel afgekolfd als 'live'. Maar goed, hij heeft last van reflux en moest dus af blijven kolven en mengen met nutriton. Toen al in het ziekenhuis last van ontzettende tepelkloven gekregen maar toch doorgegaan met behulp van tepelhoedje. Ook thuis doorgegaan met kolven en 'live' voeden. Tot ik het niet meer trok van de pijn en ze ook steeds behoorlijk gingen bloeden, de kloven. Ook liet mijn mannetje steeds los na het aanhappen en was hij zo druk en wild en ongeduldig onder het drinken dat het gewoon bijna niet lukte hem goed aan te leggen. Toen heb ik, helaas, over moeten gaan op 100% kolven. Had nooit gedacht dat ik dat zo moeilijk zou vinden maar dat vond ik het toch. Was zo intiem het 'lekker samen eten'. Maar goed, het kolven ging helaas ook niet van een leien dakje want door de nodige stress en oververmoeidheid liep het behoorlijk terug. Ook was het zo dat het leek alsof hij een radar voor het kolven had. Want promp elke keer als ik de kolf aanzette lag hij in zijn bedje te huilen zodat ik het moest onderbreken of soms gewoon moest stoppen. Iedereen in mijn omgeving zei dat het beter was af te bouwen omdat mijn zoon meer had aan een ontspannen moeder die de fles geeft dan een gespannen moeder die BV geeft. Dat ben ik toen enigszins gaan doen. Na ongeveer 8 weken volledig BV (afgekolfd) ben ik steeds om de paar dagen een flesje gaan vervangen voor een flesje KV. Tot ergens in de 3 maanden had ik nog genoeg voor 1 a 2 flesjes BV per dag en daarna helaas nog maar voor 1 per dag en sinds 2 weken nog maar voor 1 om de dag. Sinds afgelopen week moet ik zelfs 4 dagen kolven om 1 voeding bij elkaar te krijgen. Ben bang, weet het eigenlijk gewoon zeker, dat nu dus echt het moment is aangebroken dat ik de kolf weer terug moet brengen naar de uitleen van de thuiszorg en moet stoppen met BV. Maar heb het er zooooooooooooooooooooooooo moeilijk mee. Kan er echt zo hard om huilen. Had zo graag gewild dat ik hem meer had kunnen geven. Ergens weet ik wel dat ik niet veel meer had kunnen doen en dat ik ontiegelijk mijn best heb gedaan maar aan de andere kant BV is het allerbeste en ik had hem dat zo graag maximaal mee willen geven. Zelfs nu ik dit typ stromen de tranen over mijn wangen (heb vanochtend de allerlaatste fles met BV gegeven, had er sinds donderdag over gedaan om het bij elkaar te krijgen). Ik ben zo benieuwd of er meer mensen zijn bij wie dit zo is gegaan en of zij dit ook zo voelden. En vond het gewoon fijn even mijn ei kwijt te kunnen zo. Hoop stiekem ook dat jullie vinden dat ik het goed gedaan heb en er goed aan doe nu echt te stoppen. Bedankt voor het aanhoren van mijn verhaal! Was wel wat lang om te lezen maar ja, anders kon ik het hele verhaal niet goed weergeven.
Nou, als ik je verhaal lees, dan kan ik alleen maar respect voor je voelen. Wat heb jij geknokt, zeg! Dingen als - zoals bij jou - verlies en rouw, kunnen er echt ook voor zorgen dat je productie terugloopt. Eén vraagje: heb je wel eens contact gehad met een lactatiekundige? Om ook te kijken naar de aanlegtechniek, want zulke kloven, dat duidt meestal op een nog-niet-helemaal-perfecte aanlegtechniek. Zij zou ook met je kunnen bespreken of stoppen echt onvermijdelijk is en je vragen kunnen beantwoorden. Wie weet helpt het je om het voor jezelf goed af te sluiten. Maar als ik het zo lees, heb je er alles aan gedaan en dan is het goed. Veel sterkte met alles!
Nou Mirrem, hier ook een dikke pluim jouw kant op. Jou kan niet verweten worden dat je er niet alles aan gedaan hebt. Daarnaast, je moet niet denken dat jouw bv mislukt is..... het is ruim 3 maanden wél gelukt en je hebt jouw zoontje daarmee een fantastische start gegeven!
Mirrem, Je hebt het echt super gedaan meid! En al de tijd dat de kleine jouw melk heeft gehad, heeft ie toch maar even mooi gehad! Een super start! Je mag trots zijn op jezelf! Je hebt het super gedaan! Liefs, Hanneke!
Ohhh jongens hartstikke bedankt voor jullie lieve antwoorden! Dit is echt even een flinke opsteker voor mij! En nu ik dit lees kan ik het gewoon helemaal niet meer droog houden. Het is gewoon fijn om even van mede (BV) mama's te horen te krijgen dat ik het wel goed gedaan heb (heb zelf soms echt het idee dat ik op een of andere manier gefaald heb en hem niet het beste van mezelf heb kunnen geven). Mijn man en familie en vrienden zeggen dat ook wel, maar dat is op een of andere manier toch anders. Die kiezen natuurlijk toch eerder voor wat voor mij het beste is (want zij zeiden al maanden geleden dat ik er beter mee kon stoppen). Iedereen verklaarde me voor gek dat ik zo lang door bleef kolven, ookal kwam er steeds minder, tot nu bijna niets meer. Maar ik kon en wou gewoon niet stoppen. Gisteren en vandaag heb ik voor het eerst niet gekolfd en heb geen last van stuwing of lekken. Maar ja, viel ook bijna niet meer te verwachten want had de afgelopen dagen steeds maar 20 cc per borst na 15 tot 20 minuten kolven. Nee, echt heel fijn om dit even te lezen, is voor mij echt een enorme opsteker al! Ben ook benieuwd of er anderen zijn bij wie dit ongeveer vergelijkbaar is gegaan.
Ik heb geen contact gehad met een LK destijds, maar wel veel ondersteuning gehad van kraamzorg en VK. Het probleem was dat mijn zoon gewoon heel onrustig en ongeduldig is met drinken en daardoor tussentijds veel los liet. Bovendien heeft hij echt een giga zuigkracht dus ook dat hielp niet echt mee. Daarnaast speelt nog het feit dat zijn voeding (BV en FV) ingedikt moet worden met Nutriton ivm zijn reflux. Direct aan de borst drinken was daardoor sowieso minder 'praktisch'.
Gelukkig dat je de reacties als een opsteker ziet! En waarom ook niet.... voorlopig heb je 3 maanden bv gegeven en dat is een compliment waard. Zeker bij pijn en andere problemen. Ik zou alleen bij eventueel een volgend kindje wel bij problemen snel een lactatiekundige inschakelen. In mijn optiek heeft een verloskundige of kraamhulp niet zoveel kennis als een lk. Een lk heeft een hbo-opleiding achter de rug alleen al op het gebied van lactatie. Maar goed, dat is nu achteraf..... Dees68 heeft trouwens ook de eerste maanden fulltime moeten kolven en alles indikken met Nutriton ivm reflux. Uiteindelijk is haar zoontje weer fulltime gaan drinken aan de borst.
Ik ben zo benieuwd of er meer mensen zijn bij wie dit zo is gegaan en of zij dit ook zo voelden. En vond het gewoon fijn even mijn ei kwijt te kunnen zo. Hoop stiekem ook dat jullie vinden dat ik het goed gedaan heb en er goed aan doe nu echt te stoppen. Ik kolf nu ook 3 maanden volledig ivm reflux en ik kan je begrijpen. Mijn borsten zijn erg gevoelig voor verstopping! hierdoor heb ik al 2 keer echt een borstontsteking gehad en ik zit er vaak tegenaan. Ik heb er ook al vaker aan gedacht om te stoppen maar ik ben tot nu toe iedere keer toch wel weer doorgegaan. Ik vind het knap dat je het al zolang hebt volgehouden want het is niet makkelijk, helemaal niet na zo'n rotte kraamtijd. Die van mij was namelijk een grote roze wolk en dat scheelt! Volgens mij hebben ze met 3 maanden wel de meest belangrijke stoffen binnen.
Bedankt voor jullie lieve reacties meiden! En Anna1978, ook super goed gedaan! Weet hoe moeilijk het is, dus petje af voor jou!