Gister de huisarts gebeld omdat de jeugdprofessional nog niet had gebeld. Ik kon haar zelf bellen, heb haar naam gekregen en kon het algemene nummer bellen. Heb een collega van haar aan de lijn gehad (ze was zelf niet bereikbaar) en die zou haar nog mailen en het dinsdag doorgeven, want dan zou ze haar zien. Ben benieuwd, als ik donderdagochtend niets heb gehoord ga ik weer bellen... Heb wat boeken besteld die net binnen zijn, ben nu het boek hoogsensitief opvoeden aan het lezen, wat een herkenning! (geen idee meer wie maar bedankt voor de tip ). En veel stukjes waar mijn dochter echt iets aan gaat hebben denk ik. Haar hoofd zit zo vol, zo sneu. Ze is er zo moe van. Ze kan niets hebben en dat terwijl we het nu best druk hebben. Vind het echt sneu voor haar. Het gaat gelukkig wel iets beter. Geen enorme driftbuien en ze laat ons nu wat vaker kiezen. Maar ze zit echt niet lekker in haar wel. Verder nog slaapkets, ik ben 9 en eigenwijsjes besteld. Dus we gaan er lekker mee aan de slag.
Ik heb niet alle reacties gelezen en ik weet niet of je er nu nog wat aan hebt, maar naast veel van de andere dingen die ik hier al las (en natuurlijk de professionele hulp die je krijgt), zou je ook kunnen proberen om mindfulness oefeningen met haar te doen. Dit kan haar helpen ontspannen voor het slapen gaan, maar nog belangrijker haar leren accepteren dat ze is wie ze is en de dingen soms gaan zoals ze gaan. Een grote bron van stress voor jonge kinderen is vaak het idee van "maakbaarheid" en perfect of beter willen zijn dan ze zijn. Zelfs als je leren in plaats van presteren benadrukt ben je nog steeds bezig met "ergens komen waar je nog niet bent". Natuurlijk moeten kinderen leren, maar soms is het ook belangrijks is om te benadrukken dat dingen stom zijn, anderen stom doen, zijzelf misschien niet reageert of doet wat ze het liefste had gedaan in retrospect, maar dat dat allemaal okay is. Dit kan een uitgangspunt zijn voor haar om zichzelf meer te leren accepteren voor wie ze is en wat vaker haar schouders op te halen of in ieder geval niet teveel te piekeren. Mijn oudste dochter is ook een hele gevoelige, piekeraar en ik merk dat het haar zoveel rust kan geven om gewoon te accepteren. Soms is ze chagerijning, omdat het op school niet helemaal ging zoals ze wilde of iemand stom deed en dan kan ze echt rust vinden in het idee dat sommige dingen in het leven gewoon een beetje stom zijn en je er zelf verantwoordelijk voor bent om erachter te komen hoe jij je nog goed kan voelen onder die omstandigheden. Mocht je het leuk vinden, er zijn best veel boeken en videocursussen gericht op mindfulness bij kinderen!
Als je de andere school overweegt zou ik eerst informeren naar de wachtlijst en het aannamebeleid. Bij Q is er voor de bovenbouw inmiddels een stop / wachtlijst. Maar vorig jaar zijn er nog wel kinderen in groep 7 ingestroomd dus het kan wel. Wel goed om te weten, ook daar kunnen erg drukke kinderen zitten. Kinderen hebben allemaal een rugzak omdat het in een reguliere klas niet werkte. Dat uit zich op verschillende manieren. Q wil echt niet meer terug naar het regulier. Als je meer over Leo onderwijs wil weten mag je ook altijd een pb sturen. Succes in elk geval volgende week met de afspraak!
Ik heb mindfulness via een video op youtube geprobeerd, maar mijn dochter vond het echt vreselijk! Tot huilen aan toe. Dus als jij tips hebt voor leuke video's of boeken, graag! Wij zijn wel erg bezig met wat jij omschrijft, dingen stom mogen vinden. Maar ook hoe je er dan mee om moet gaan. Veel dingen kan je niet veranderen, wel de manier waarop je ermee omgaat. Maar dat is echt lastig om dat erin te krijgen bij mijn dochter
Ik ga eerst even kijken hoe het op school gaat lopen. Het gaat in ieder geval al een stuk beter. Gelukkig heeft ze ook een paar fijne vriendinnen in de klas, en buiten school een fijne vriendin. Ben heel blij dat ze dat in ieder geval heeft.
Gesprek hier was ok, heb veel kunnen vertellen en ze zou het doorgeven aan de jeugdprofessional die verbonden is aan onze school. Daar heeft mijn dochter gister een gesprek mee gehad, op school, onder schooltijd. Dat was nog wel een dingetje voor mijn dochter, maar is gelukkig goed gegaan. De jeugdprofessional belde mij na afloop van het gesprek, mijn dochter had heel veel gehuild, maar ze merkte ook dat ze aan het eind wat meer ontspannen was en ze dacht dat het huilen ook een soort van opluchting was. Maar ze was ook een beetje bang voor de reactie van mijn dochter thuis, of ze het wel zou zien zitten, die gesprekjes. Maar dochter kwam uit school en zei meteen: het gesprek was heel fijn en ik heb heel erg zin in het volgende gesprek! Zo fijn! Heb het idee dat deze jeugdprofessional mijn dochter goed aanvoelt, en dat het van mijn dochter uit ook goed klikt. Echt zo blij mee. Hoe vaak heeft mijn dochter afgelopen weken niet gezegd: ik wil zo graag dat iemand mij kan helpen... Over het hb zijn, ik ben er nog niet over uit. Zal dit met de jeugdprofessional ook nog wel bespreken. Zij gaf ook aan dat mijn dochter misschien nog andere hulp nodig heeft, als dat zo blijkt te zijn wil ik haar wel laten testen. Maar ik heb zelf toch het gevoel dat ze het niet is. Maar extreem gevoelig waardoor ze moeilijk met dingen om kan gaan. Het erkennen dat ze probleempjes heeft, en het ook uitspreken naar een aantal vriendinnen, doet mijn dochter echt goed, ik zie haar sterker worden. Soms kan ze dingen opeens makkelijker naast zich neerleggen, in plaats van zich overal druk om te maken. Slaapklets helpt hier ook echt heel goed bij Verder mag ze weer naar de plusklas, daar is ze zo blij mee! Vooral ook omdat het nu wel in de klas gaat gebeuren. Daar heeft school gelukkig wel van geleerd
Wij gebruiken inderdaad youtube video's met oefeningen, maar mijn dochter is Engelstalig. Dus is het aanbod aan video's voor ons is aanzienlijk groter en waarschijnlijk heb je niet zoveel aan die video's. Ik heb nog nooit Nederlandstalige video's gebruikt, omdat Engels voor haar natuurlijker is, maar soms gebruik ik wel enkel muziek. Misschien werkt dat beter voor jullie? Je hebt een kanaal 'mindful kids', met voornamelijk muziek wat je misschien eens uit kan proberen, maar er zijn nog tig andere opties met enkle muziek.
Wilde even vertellen hoe het nu gaat Een stuk beter dan een paar maanden geleden in ieder geval. Mijn dochter kan beter met haar emoties omgaan, laat zich niet meer zo helemaal gaan maar zegt op het moment dat ze heel boos is al dat ze er niets aan kan doen en zegt dan al sorry. Maar ze wordt al veel minder vaak boos. De gesprekken met de jeugdprofessional doen haar goed, ze gaan samen aan de slag met haar faalangst en perfectionisme, en wij thuis natuurlijk ook. Merk beetje bij beetje dat het beter gaat. Ze heeft in de klas nu een hoofdtelefoon om de omgevingsgeluiden te dempen, dat werkt heel fijn voor haar. Verder gaat ze in februari naar een rots en water training (had ik denk ik al genoemd) en er wordt ook een afspraak gemaakt met een fysiotherapeute die gespecialiseerd is in prikkelverwerking. Van een andere moeder goede verhalen over gehoord. Enige waarvan ik denk, wat moeten we daarmee, is het heftige reageren op sommige acties van kinderen of soms ook op die van ons. Ze houdt het binnen en thuis barst dan de bom. Gaat bijvoorbeeld over valsspelen of klikken tijdens het overblijven, een kind in de klas dat irritant doet. Is denk ik een combinatie van moeite met emoties uiten en prikkels verwerken. Maar vind het moeite er de vinger op te leggen. Maar stap voor stap komen we steeds verder. Verder heeft ze veel moeite om thuis achter te laten om ergens anders te slapen (wij zijn dan wel allemaal mee). Ze slaapt echt het allerliefste thuis, denk dat ze het gevoel heeft dat ze alleen thuis echt goed tot rust kan komen.