Onze zoon van net 5 maanden is opeen behoorlijk hysterisch aan het huilen. Vanaf een paar weken na de geboorte tot ongeveer nu was hij best wel makkelijk, goed slapen, goed eten, niks aan de hand. Sinds 2 a 3 maanden gaat hij 3,5 dag naar de opvang. Allemaal helemaal goed, doet het daar perfect, altijd vrolijk, net als thuis. Sinds zondag is hij alleen opeens hysterisch aan het doen. I.p.v. 07.45 is hij opeens tussen 06.30 en 07.00 al wakker. Hij huilt constant hysterisch, dan bedoel ik niet jengelen maar echt krijsen. Dit is vooral wanneer hij neergelegd wordt. We hebben niks veranderd aan het ritme of de voeding. We hebben hem de afgelopen 2 weken wel elke dag 1 a 2 nipjes van een lepeltje met groenten gegeven, thats is. Voorheen sliep hij van 19.45 tot 08.00 toen werd het van 20.15 tot 07.30 en nu is het opeens van 22.00 tot 06.30. Het huilen is echt drama, kei en keihard. Waar we hem voorheen getroost kregen door op te tillen en me te lopen/wiegen is het nu constant hard gekrijs door merg en been, no matter what. Troosten gaat bijna niet. Voorheen sliep hij iig in de avond gelijk zodra je hem toegedekt in bed legde, nu blijft hij voor elk slaapje hysterisch krijsen. What's going on????
Zou hij oorpijn kunnen hebben? Heeft hij verkoudheid of koorts? Oorpijn staat erom bekend dat het vaak erger wordt bij plat liggen. Dat kan heel erg veel pijn doen waar kindjes hysterisch van worden.
Verlatingsangst, tandjes, oortjes... het kan van alles zijn. Ik zou hem vooral veel oppakken en troosten en knuffelen, dat helpt bij verlatingsangst, en al het medische laten uitsluiten.
Kan van alles zijn. Het makkelijkste uit te sluiten is bijvoeding. Dus even mee stoppen en kijken wat het doet. Geen verschil? Dan is het dat niet en kan je verder gaan. Bijvoeding mag, maar hoeft nog niet. Is hij verkouden oid? Denk je aan pijn? Geef dan eens pcm om te kijken of dat iets doet. Geen verschil? Dan is het waarschijnlijk geen pijn. Is het wel pijn, ga dan even langs je ha. Als je pijn hebt uitgesloten is de kans dat het wat verlatingsangst is. Troosten, bij je houden etc is dan het enige juiste. Komt vanzelf weer goed (het is een fase!)
Bij verlatingsangst zou het over moeten zijn als je je kind oppakt, of zou het zich moeten laten troosten als het bij jou is. Vind ik in dit geval dus een onwaarschijnlijke optie... Omdat het drama is met liggen: tandjes en/of oortjes. Even langs de huisarts morgen voor een check en voor vannacht vooral even een paracetamol geven.
Mijn dochtertje was met 5 maanden ook echt niet te genieten. Volgens het boek 'Oei ik groei' had ze een sprongetje. Pffff ze bleef er 3 weken in hangen haha