Hallo allemaal, Momenteel ven ik 37 weken zwanger en eigenlijk ben ik er wel klaar mee... volgens de vk os dat wat te vroeg om dat te denken en ik hoor ook mensen om me heen dat ze dit nooit hadden... is het gek of raar dat ik dit denk? Ik ben moe van alle aandacht ronddom een zwangerschap, alle goedbedoelde tips die je krijgt maar niet om vraagt en alle 'horrorverhalen' van het hebben van een kind... het enige wat ik denk is" zeik niet zo en laat me met rust!!" Verder wil ik lekker slapen en bewegen maar dat zit er helaas niet in... Ik heb de neiging om heerlijk alleen te zijn en alles om me heen op zn beloop te laten. Ik heb geen zin in mensen om me heen en dat geklets... Ben ik nu zo raar? Als ik het namelijk zeg dat ik er klaar mee ben word ik zeer vreemd aangekeken... Gr maartje
Nee hoor helemaal niet raar. Ik had precies hetzelfde. Ik wou de laatste weken alleen maar met rust gelaten worden. Ook bijna niet op mijn telefoon gekeken voor eventuele berichten enz. Ook hadden we de laatste week( wat uiteindelijk 2 weken zijn geworden, ik ben bevallen met 41 weken ) de hond naar mijn schoonouders gebracht. Ik was zo erg toe aan rust. Was wel even lekker. Niet constant meer de vraag van, hoelang moet je nog en blablabla. Ik snap volkomen wat je bedoeld maar voor je het weet ben je het allemaal vergeten. Succes met je bevalling!
Heel herkenbaar hoor! Ik kruip ook liever onder me dekbed tot ze eruit is haha Vind momenteel zelfs de oudste (3jaar) soms te veel.. ben helemaal gelukkig als die een dagdeel psz is. Of een nachtje gaat logeren bij opa en oma. De hond loopt al dagen zenuwachtig heen en weer... kan ik echt heeeel slecht tegen. Dat irritante getippel! Succes met de laatste loodjes!
Heel herkenbaar.... Ben 'pas' 30 weken maar er ook zo klaar mee. Gelukkig stoor ik me nog niet zo als de voorgaande dames hebben omschreven. Dus ik hoop dat de laatste 10 weken vliegen en ik snel de baby in mijn armen heb....
Herkenbaar. Ik kreeg gisteravond ineens gigantische diarree (sorry) en las overal dat het een voorbode kon zijn. Vannacht veel harde bbuiken gehad, soms ook pijnlijk, maar alles is weer rustig nu. Ik ben het ook goed zat. De kleine loopt 2-3 weken voor qua groei, dus ben benieuwd hoelang hij/zij nog blijft zitten
Helemaal niet raar. Ik ben het soms ook zat. Dat komt dan vooral omdat ik me niet meer comfortabel voel in m'n lijf. Alles zit maar in de weg en doet pijn en ik moet constant plassen. Soms barst ik in huilen uit omdat ik t niet meer wil, lekker hormonaal.. Maar joh, hoef nog maar 9 weekjes. Komt goed.
Ik ben er ook klaar mee. Maar begin er nu ook vrede mee te krijgen dat het ook gewoon nog ff kan duren.... Raar maar waar. Ik wacht nu al lang, paar dagen extra moet ook nog wel kunnen
Heb dat ook al een aantal weken. En bij elk krampje of steekje hoop ik dat er iets begint. Maar we hebben het niet voor het zeggen jammer genoeg.
Ik ben het ook helemaal zat!! Ik ben zooo ongeduldig en elke dag die voorbij gaat zonder zelfs maar voorweeen frustreert me. Ik word gelukkig tussen de 39 en 40 weken ingeleid dus hoef niet overtijd te gaan. Ik wil juist zo min mogelijk thuis zijn en ben liever afgeleid maar mijn lichaam trekt dat weer niet haha.
Ik merk wel als ik iets te doen heb ik me minder irriteer aan het feit dat ik maar aan het wachten ben. Probeer elke dag iig iets te doen (speciale boodschap, wandeling, uitgebreid koken etc.) waardoor ik beetje afleiding vind.
Wat fijn om te lezen dat het herkenbaar is! Ik merk ook dat ik het zo fijn zou vinden om mn eigen lijf terug te hebben...pfff nergens meer pijntjes en gedoe (ja oke, na de bevalling heb je dat natuurlijk nog wel ) maar oh ik kan niet wachten!
Ik vind het zwaar nu, maar echt zat zijn heb ik niet gehad en nog niet. Ik had mezelf ook vanaf begin af aan ingesteld op een zwangerschapsduur van 42 weken. Neemt natuurlijk niet weg dat ik liever gisteren dan vandaag mn mannetje al bij me had gehad.
Zo herkenbaar! ik heb het nu ook, wil zelf mn schoenen weer normaal aan kunnen trekken en weer wat meer energie.. en ik verheug mij gewoon op die kleine. Heb het idee dat er heel erg een taboe op rust om dit soort dingen te zeggen in je omgeving, mensen zeggen vaak "hier heb je zelf voor gekozen, geniet nog lekker van je buik want je gaat het missen etc." Trek me het liefst terug in mn vertrouwde hoekje op de bank, heb ook totaal geen zin in (onverwacht) bezoek enzo
Ik had nooit verwacht dat er inderdaad een taboe op rust...! Maarja ik kan er ook niks aan doen...zwanger zijn blijkt niet echt mijn hobby te zijn tuurlijk ben ik wel super blij dat we een kleine krijgen! Maar het lijkt soms net alsof je altijd maar happy moet zijn! Tsja...ik denk dat ik deze laatste weken maar in een grot ga wonen
Bij mijn zoontje had ik er met dit termijn ook helemaal genoeg van. Was constant ziek en mijn lichaam was op aan het raken daardoor. Nu mag ze van mij wel komen maar kan nog niet zeggen dat ik het echt beu ben, buik begint gewoon goed in de weg te zitten nu. Gelukkig kan het in mijn omgeving wel gezegd worden, vervelend dat je niet even lekker kan klagen zonder commentaar.
Hoi Is echt niet raar heb precies hetzelfde ben er ook klaar mee. Wil gewoon erg graag nu bevallen en dan het nieuwe hoofdstuk in zeg maar. Kan niet wachten tot hij er is!
volgens mij is dat de bedoeling van de natuur, dat je vanaf een week of 37 het langzaam zo zat wordt dat je bevallen niet meer erg vindt / klaar bent om te bevallen. niks mis mee, tenzij je gekke stappen onderneemt zoals jezelf strippen, zelf je vliezen breken, of andere dingen waardoor je kind misschien wel komt voor het "er klaar voor" is. ik heb ervan gehoord. die mensen die zeuren bij de gyn om een inleiding met 38 weken :x dat zal ik nooit begrijpen.... hoe zat je ook bent, t is voor je kmindje toch echt beter om binnen te blijven zolang hij nog niet vanzelf komt. (edit: als t moet dan moet t he, dat bedoel ik niet, ik bedoel gezonde zwangeren die gewoon niet zo'n zin meer hebben in zwanger zijn)
Gelukkig is het nog niet zo erg ik zal nooit vragen om mn bevalling eerder in te zetten omdat ik geen zin meer heb...dat gaat me wat te ver