Hey meiden, Ik wil straks in het nieuwe schooljaar weer een opleiding gaan doen. Ik ben schoonheidsspecialiste en wil eigenlijk de internationale opleiding gaan doen. Zodat ik in elk land straks kan werken en een eigen bedrijf kan beginnen. De opleiding duurt een jaar en zou dan 5 dagen in de week naar school moeten. Mijn zus was van de week op visite en die vertelde mij dus dat ze het ontzettend egoïstisch vind dat ik straks 5 dagen druk ben en mijn kinderen dus maar laat vallen. Ze heeft me eigenlijk best wel schuldig laten voelen, maar aan de andere kant weet ik ook wel dat wat ze zegt met een stuk jaloezie te maken heeft omdat zij geen opleiding heeft afgemaakt en dus geen enkele diploma op zak. Ik laat mij kinderen toch niet in de steek omdat ik mij verder wil ontwikkelen? Ok het zijn 5 dagen, maar ik ben niet 5 dagen tot 6 uur van huis het gaan om dagen tot 12uur of hooguit 15uur. Vinden jullie dat je als moeder zijnde al je dromen moet laten varen? Of kan je het combineren je dromen waarmaken en moederschap?
Mijn moeder heeft de HBOV gedaan en daarna nog verplegingswetenschappen gestudeerd, part-time gewerkt en voor ons drieën en het huishouden gezorgd. En ik kan zeggen dat ik niet het gevoel had dat mijn moeder ons liet vallen. Naar mijn mening wordt een kind gelukkiger van een moeder die ook gelukkig is. Want wat is nu beter een mama die denkt had ik maar... en die heel veel thuis is. Of een mama die tijdelijk er eventjes minder is maar die wel lekker in haar vel zit omdat ze zichzelf ontplooid? (Voordat er commentaar komt, ook als thuisblijf moeder kun je heel gelukkig zijn en gelukkige kinderen hebben, het verschilt per situatie)
Ik denk ook dat je er goed aan zal doen om de opleiding te gaan volgen.. Je kunt strax ook internationaal aan het werk en vergroot hiermee je kans op werk. En wat is nou eenmaal 1 les jaar op een leven? En halve dagen naar school valt toch nog wel mee.. Jij moet doet wat jou goed lijkt. Iedereen heeft toch wel zijn mening klaar.
Dat is ook zo dat iedereen zijn mening wel klaar erover zou hebben. Mijn moeder heeft ook nog een opleiding gedaan toen we klein waren en dat is ook allemaal goed gegaan. Ik wil gewoon zo graag de opleiding doen, voor mijzelf maar ook voor de toekomst van m'n kinderen. Mijn man komt niet oorspronkelijk uit Nederland en ik weet dat hij hier ook niet gaat blijven de rest van zijn leven. En tja als ik met hem mee ga later naar bijv. Engeland dan wil ik mijn eigen ding kunnen doen.
ik zou het opzich wel doen. Niet als het 5 dagen tot 6uur zou zijn, maar het zijn maar halve dagen. Dus als je kunt zorgen dat je nog genoeg tijd met je kids kan hebben (ook ivm huiswerk) zou ik het doen. Anders niet
Dan is de opleiding toch ook een investering in je kinderen en in je gezin. En het is "maar" 1 jaar. En dromen laten varen omdat je kinderen hebt? Echt niet! Ik werk nu 4 dagen per week, en ik studeer HBO Rechten. En dit is vooral voor mezelf.
Er zal natuurlijk wel huiswerk zijn wat gedaan moet worden. Toen mijn zoon jonger was heb ik 2 opleidingen afgemaakt spw en schoonheidsspecialiste, huiswerk deed ik toen hij op bed lag en dat is hier meestal 7uur voor beide kids. Ik denk dat ik twijfel omdat m'n zus me als egoïstisch afschrijft en me schuldig laat voelen. Moet me daar eigenlijk niks van aantrekken en doen waar ik me zelf goed bij voel.
Zij heeft er geen ruk mee te maken. Laat haar lekker gaan bemoeien met haar eigen kippen. Als jij het wilt moet je het gewoon doen. Punt!
Ik denk dat je zus jaloers is! Ik zou het gewoon doen, het is maar een jaartje! Daarna biedt het jou wel meer perspectief, kan je jezelf meer ontwikkelen en heeft je kindje een, wellicht, leukere moeder! Dit is maar voor even, en liever dit dan dat je misschien er later spijt van krijgt. Ik volg ook een voltijd HBO studie, gelukkig is het maar drie dagen in de week (soms 4)! Ik wil mijn kindje later meer kunnen bieden, op vakantie gaan en op sport. Als alleenstaande moeder met een MBO opleiding zou ik me kapot moeten werken om redelijk rond te kunnen komen..
Hey meid, Wat vervelend dat je zus je zo'n naar gevoel heeft aangepraat. Maar aan de ene kant snap ik het wel...je vriend studeert natuurlijk ook nog, ook een zware studie. Dus het jaar dat jij ook aan het studeren bent...zal het echt ff bikkelen zijn. Maar het is gelukkig maar 1 jaartje.
Hmm ik vind dit altijd zo moeilijk om over te oordelen aan de ene kant geef ik je zus gelijk en aan de andere kant vind ik dat jij als moederzijnde ook jou dromen en wensen moeten kunnen najagen. Ikzelf zou het denk ik wel doen en zeker als het 5 halve dagen is. Ik wil zelf straks ook 5 halve dagen van 4 a 5 uur per dag gaan werken dus vind wel dat dat moet kunnen. 5 hele dagen werken en babylief naar een KDV brengen 40 uur per week? Nee dat vind ik weer niet kunnen. Ik vind dat je er lekker voor moet gaan als JIJ je er goed bij voelt en je dan ook zeker niks van andermans mening aantrekken.
ik vind dit een hele stomme reactie van je zus :S als je fulltime werkt ben je toch ook 5 dagen weg om te werken... dus zij zegt: als je fulltime werkt ben je een slechte moeder? ik zou doen waar jij jezelf het beste bij voeld. en zo te lezen is dat die studie afmaken! luister niet naar anderen maar volg je eigen intuïtie! ps, als jij en je man beide werken (en dus neit werken) zal het wel een jaartje knokken zijn om fatsoenlijk rond te moeten komen maar niets is onmogelijk en houd in gedachten dat als je straks je diploma hebt het makkelijker is om een leuke baan te vinden!
Als jij naast de opleinding en het huiswerk je als de kinderen er zijn voor de volle 100% kan inzetten voor je ukkies dan zie ik helemaal nergens problemen. Omgang met kinderen zit hem niet alleen in de kwantiteit maar vooral in de kwaliteit! Mijn moeder ging op een gegeve moment werken omdat mn vader geheel afgekeurt werd en dus thuis zat en er niet genoeg geld binnen kwam. Dat had geen probleem geweest als mn vader totaal GEEN tijd in me wilde steken en mn moeder bij thuiskomst zo dood moe was dat ze geen tijd meer in me kon/wilde steken. Ik heb hier door heel lang gedacht dat t beter was als ik voor de kinderen thuis bleef. En ik persoonlijk (MIJN mening!) vind nog steeds dat de eerste 2 jaar thuis blijven goed is voor kinderen. Maar daarna part time werken/studeren moet kunnen. Zolang je dus de tijd die er vrij is in je kinderen kan/wil steken. Uiteraard met in acht neming van je eigen tijd maar die zal je dan moeten delen met huiswerk/huishouden. Nog maals: Dit is MIJN mening. Anderen kunnen n andere mening er op na houden (of zich aangevallen voelen) en dat mag. Maar reken mij niet af op die van mij
Ik denk dat het heel zwaar zal zijn. Maar je moet het einddoel voor ogen houden, je doet het immers ergens voor. En dat is óók voor je kinderen. (zo kan je het ook bekijken ) Natuurlijk moet je daar wat voor opofferen maar het is een jaar....en dat is best te overzien. Het lijkt mij persoonlijk heel zwaar dat zeg ik eerlijk....maar niet onmogelijk en ook niet egoïstisch. En bovendien, kan je niet beter eraan beginnen en moeten stoppen omdat het niet lukt (en je later dus kan denken 'ik heb het in ieder geval geprobeerd') dan de rest van je leven met een 'droom' te zitten zonder die waar te maken??
Het zal inderdaad heel zwaar zijn, manlief studeerd ook nog en zal hoogstwaarschijnlijk dat jaar in een andere stad moeten co-schappen lopen. Dus ik zou er alleen voor komen te staan met de kinderen, maar we hebben al besloten dat we dan een huishoudster nemen voor 2 dagen in de week. Financieel is het wel te overzien juist omdat hij dan ergens anders woont krijgen we beide studiefinanciering. Ik dus ook nog een apart bedrag erbij voor de kinderen. Het studiegeld heb ik grotendeels al bij elkaar gespaard dus dat scheelt ook ontzettend. Ik denk dat als het lange dagen geweest waren dat ik het niet zou willen, maar dit zijn korte dagen dat ik weg ben van huis. Momenteel werk ik 3 lange dagen dus het komt eigenlijk als je er logischenwijs over nadenkt op hetzelfde neer. En wat is nou een jaar? Dat vliegt zo voorbij! Ik denk dat ik het wel gewoon weet. Thanks
Ik vind de reactie van je zus ronduit belachelijk. Als het jou gelukkig maakt om de opleiding te doen dan moet je dat vooral doen. Als jij gelukkig bent is dat alleen maar goed voor je kinderen. Daarnaast is het een investering voor de toekomst die ook je kinderen ten goede komt. Mijn moeder heeft vroeger ook een opleiding gedaan en dat ging prima. Nu ben ik juist heel erg trots op mijn moeder dat ze zoveel bereikt heeft in haar leven en dat stimuleert mij om zelf ook te proberen om iets te bereiken.
Je moet doen waar JIJ je fijn bij voelt. Ik zou het niet kunnen...ik wil ook dolgraag nog een studie gaan volgen...maar ik wacht tot de kleintjes straks naar school gaan..het is ieders eigen beslissing...ik zou het niet doen, en denk een beetje hetzelfde als je zus alleen dan wel wat meer genuanceerd, maar ik oordeel niet over mensen die het anders doen dan ik, mijn weg is niet de enige juiste....er zijn meer weten die naar Rome gaan.....dus ik zou zeggen volg je hart en ga die opleiding doen....