als ik m'n kind na een zware dag op ga halen bij het kdv, en omkopen (met wat simpels, wat mogelijk tóch al zou gebeuren ) zou werken dan kan ik me voorstellen dat je dat doet. Ik heb dan geen puf meer om te gaan luisteren naar een krijsend of brullend kind. Of om m'n dochter spartelend onder m'n armen mee te nemen. Ik wil gewoon naar húís... Dus ik kan me er zeker wat bij voorstellen
omkopen omg, nee hoor zit in de wsnp geen eens geld voor, dan maar een sjaggie kind op de bank, jammer dan, is zo weer over als ie ziet dat het geen zin heeft. plus als het me echt te erg wordt, waarschuw ik dat hij bij thuiskomst zo naar bed kan, heb dat 1 keeer gedaan,zoooo vervelend uiteindleijk naar huis kunnen tillen omdat ie niet lopen wou, met mijn schouderproblemen had ik zoveel pijn dat ik hem regelrecht naar bed gebracht heb, heeeeeeel soms help ik hem dat even herrinderen, sven weet wel dat ik niet dreig, maar ook echt doe. hoor nl ook vaak ouders dreigen, maar het nooit doen, dat heeft dan helemaal geeen effect. Moet zeggen dat sven best goed luisterd hoor,tuurlijk tis een peutertje met een eigen willetje maar dat mag ook, maar uiteindelijk gebeurd het zo als ik dat wil.
Ook hier een peutertje van bijna 2 met eigen willetje. Tuurlijk mag ze kind zijn en stout zijn, maar als ik iets van haar vraag wil ik ook dat ze luistert. Ik ben niet zo van het omkopen en dreigen, als ik dreig doe ik het ook wel. En ben erg nuchter, dan maar een chagrijnig kind. Maar moet eerlijk zeggen, mijn dochter is erg makkelijk en haalt niet van die vervelende dingen (kasten leeg halen e.d.) uit dus dat scheelt wel een hoop. Die kan ik gemakkelijk alleen laten als ik boven bezig ben... maar ik veroordeel niemand die wel eens omkoopt, ik zal vast nog eens in die situatie komen dat het mij ook gebeurt...!
Grenzen stellen deed mijn moeder met humor werkte goed heel duidelijk wanneer t dan echt klaar was. Maar als we weg gingen gingen we, als iets niet mocht mocht t niet, al was t bedtijd is t bedtijd En wij volgde eigenlijk! Sommige kids hebben zo'n grote mond dat ik me dan bijna niet kan ik inhouden! Mijn neefje van 8 ook met zijn je en jij tegen opa van 83 jaar! "En als je nou niet oprot hak ik je kop eraf! Pardon?? En moeders die dan zegt 'tja kan er wel wat van zeggen maar heeft toch geen zin' .... Ik ben nu al 'streng' en duidelijk en merk dat veel jonge moeders t met me eens zijn dus hopelijk nieuwe generatie Mijn vriend zegt altijd met een lach; Jahoor ze mag gerust met me in discussie gaan....als ze 18 is!
wacht maar tot de jouwe 2,5/3,5 is hihihi :-D lol ik had ook van die mooie praatjes tot die van mij zo rond de 2,5 jaar - 3 jaar in de welbekende peuterpuberteit kwamen ...
Ik herken het wel.. ik heb ook echt een peuterpuber waar soms echt geen land mee te bezeilen is. Vooral nu ik zwanger ben heb ik soms echt gen puf. Maar hier wordt geen beloning voor normaal gedrag gegeven.. Ook niet gedreigd met geen toetje na het eten, dat hoort gewoon na een maaltijd. Wat helpt met het niet mee willen lopen is dat ik gewoon zeg dat ik wegga en wegloop. Hij rent dan achter mij aan..
O ja hoor, herken het wel. Noem een opvoedkuil en ik ben er hard ingevallen En wat een ander daarvan vindt zal me worst zijn
Ik kreeg laatst op het kdv te horen dat ik één van de weinige moeders ben die consequent is wat betreft de kinderen. Soms vind ik mezelf wel wat streng, maar dat geneuzel en gezanik, ik kan er echt niet tegen!
Ik zeg gewoon : Als je nu niet luistert naar mama dan mag je de volgende keer niet meer zwemmen/spelen/whatever je dan aan het doen bent. Bij het peuterzwemmen zei ik wel : Kom dan krijg je een lekker pakje drinken in de kleedkamer en een koekje. Maar dat kreeg hij sowieso al na het zwemmen dus dat vind ik niet echt omkoperij.
Dat niet alleen, maar wacht maar tot, vind ik meestal een ' slap dreigement'. Mijn zoon zijn wil is sterk ( nu al behoorlijk pittig, maar mijn wil ( due tevens wet is ) is vele malen sterker! Natuurlijk zal ik de teugels eens vieren, maar ik ga niet onderhandelen. Nu wil hij ook soms niet mee. Dikke pech, want hij gaat toch echt mee. Net als belonen... ' normaal gedrag' , wordt hier niet beloond. Jammer dan maar geen tripple p certificaat
En ik zeg niet dat ' de onderhandelaars' het slecht doen.. Nee, iedere ouder heeft een eigen opvoeding. Alleen zit het niet in MIJN aard om dat te doen.
Die van ons is te jong om er al ervaring in te hebben, maar ik herken het gedrag zeker. Heb jaren in een winkel gewerkt en zag het zo vaak.. "nee pietje, niet doen pietje, niet aanzitten pietje' en ondertussen werd de hele winkel afgebroken (en wee je gebeente als je er wat van durfde te zeggen) Zie het nu ook om me heen met vrienden. Soms lijkt het erop dat ouders het 'stoute' gedrag van hun kinderen grappig en aandoenlijk vinden en er daardoor thuis slecht grenzen zijn. en als er thuis geen grenzen zijn, dan zijn die er buiten de deur ook niet.. Hihi, vraag me af hoe ik er zelf over twee jaar over denk
Tja ik heb 2 peuterpubers dus over alles onderhandelen is geen optie. Wel zet ik mijn engelengeduld aan bij het ophalen, want haast maken heeft geen zin en kost alleen maar veel energie. Meestal begin ik gewoon tegen ze over wat we thuis gaan eten enz. Dat helpt wel. Omkopen doe ik niet aan.
ik irriteer me zelf altijd aan mensen die 'het beter weten' OF (nog erger) mij bestempelen als slechte moeder. Tygo heeft er een handje van te gaan drift-buien in de wagen als ik even een aantal boodschapjes moet doen. Je weet wel; kruitvat voor het een, etos voor het ander, door naar de appie en dan het laatste suffe boodschapje bij de v&d ofzo. Zo'n rijtje aan boodschapjes die gewoon écht ff moeten. Heeft hij een hekel aan maar ik kan hem écht niet voor elk wissewasje maar thuis laten/bij oma/vriendin/buurvrouw etc. Hij gaat dan dus gewóón mee. Gaat hij dus ontzettend driftbuien. Dat mag, maar ik heb daar gewoon een negeer-knopje voor. Die zet ik om, en dan is het gewoon ff pech. De rest van de dag weer spelen. O, ik leg het hem heus uit maar niet elke vijf minuten omdat er toevallig iemand gek naar me kijkt. Vorige week was er een oudere dame die dan zegt "wat doet mama nou he? laat ze je zo verdrietig in de wagen zitten en zelf lekker winkelen. Stomme mama he?" Nou.... dan heb je aan mij een verkeerde. "sorry, maar was er niet iets met de jeugd van tegenwoordig? die kregen toch altijd maar alles wat ze willen enzo? Kenden geen grenzen, luisteren niet, krijgen altijd hun zin? Nou deze jeugd kan schreeuwen wat hij wil maar zijn zin krijgt hij nu niet. Daarnaast vind ik het extreem hinderlijk dat u zich bemoeit met mijn opvoeding en vraag ik mij af waar u zich in vredesnaam mee bemoeit!" zegt die vrouw 'geef hem wat lekkers!' "he ja, laten we dat doen.. dan asocieert hij boodschappen doen met lekkere dingen krijgen. Was er ook niet iets met te dikke kindjes enzo?" Blegh... van die afkeurende blikken.. (anyway; nee. Omkopen doe ik niet. hij is anderhalf en begrijpt dat volgens mij al véééél te goed... heb ik binnen no time een kind die alleen mee naar huis gaat als 'ie chocola krijgt of iets dergelijks..)
O ja wel hoor natuurlijk onderhandel ik wel eens met me kinderen. Ze zijn niet voor niks kinderen. Soms probeer ik het met uit leggen en soms met omkopen zo als het hier dan gesteld woord. Ga toch echt niet elke dag de strijd aan ben me gek zeg. Ze zijn individuen en hebben net zo goed het recht om iets te vinden of om ergens hun zin in te drijven alleen beslis ik uit eindelijk hoe of wat. Maar dan komt het als ze groter woorden dan ga je steeds meer comprimeren omdat ze steeds meer hun eigen mening kracht bij kunnen zetten. En zo doende moet je dus opvoeden en ook je kind keuze.s geven, En soms moet je als moeder vader wel eens toe geven. Omdat ze soms gewoon goede argumenten hebben om het te doen zo als zij het willen. En ik hou er ook niet van om te zeggen wacht maar. Maar het is gewoon waar. Opvoeden doe ik vooral van uit me gevoel en van daar uit ben ik consequent.. Een heel verhaal maar ja ik onderhandel zeker in mijn opvoeding. voorbeeldje mijn zoon wil graag koken weken aan gezien. Tot ik zeg van als je wilt koken hoort daarna je bord en pan afwassen er ook bij. Anders kook je maar niet is toch zeker onderhandelen. S morgens mag wil hij niet altijd zijn bed uit na 20 keer roepen maar dan is mijn geduld op een gegeven moment echt op als je nu je bed niet uit komt mag je vanavond niet op de laptop. Ja heerlijk he dat dreigen maar het werkt verdomde goed. Vandaag mam je haalt nooit mijn favo chips. Net daar voor sate pindasaus speciaal voor hem mee genomen hij is er gek op. Nou ik geef je morgen wel 2 euro dan haal je het toch lekker zelf. Mam ik heb geen broek meer in mijn kast. tja jongen heb je al een paar keer gezegd dat je kleding in de wasmand hoort en niet hoort te slingeren in je kamer. Dan kan mama niet wassen maar jij kan het toch opruimen dan zeg ik tja ben je werkster niet. Soms moet je onderhandelen om tot een punt te komen. Hij weet het echt wel hhaha. zal ik even door gaan.
Tot 3 tellen, werkt hier niet. Is hij niet van onder de indruk. Hem helpen herinneren aan de consequenties van zijn streken wel. "Wilde jij nog .. ?" ... "Ja" ... "Zou ik nu luisteren, anders gaat het niet door" Niet noodzakelijk omkopen, wel even helpen herinneren aan de gevolgen van hun acties. Vergeten ze vaak op deze leeftijd. Als het echt te gortig word ( lees, na meer dan 3x waarschuwen) pak ik em op een neem em zo mee. Dan zijn alle leuke dingen het raam uit, voor het komende uur. Ga verder niet in discussie met m'n 5jarige. Meneer heeft te luisteren, en extraatjes kan ie verdienen.
Jahoor, doe ik ook. Vandaag weer dik 6 uur in het Sophia door gebracht, hij was het na een uur al zat en niet te genieten. Toen heb ik hem beloofd dat hij een autootje mocht uitzoeken als hij lief ging spelen daar in de wachtkamer....en dat deed ie vroeg wel tig keer naar zijn autootje Als we in de supermarkt zijn en hij gaat lastig doen mag hij van mij iets uitzoeken of halen wat al op mijn briefje staat. Bv als ik fruit wil kopen, mag hij kiezen welk fruit als hij daarna goed mee winkelt met mama...... DUs ja! Ik koop om!
Nee...ik koop mijn kind in principe niet om. Af en toe een keer zeggen, zullen we naar beneden gaan, want dan gaat we wat drinken en een 'koekje' eten, vind ik geen omkopen...want daar is het dan ook tijd voor. En eigenlijk vraag ik 1x of hij meegaat...en als hij dan 'nee' zegt, dan leid ik hem af met iets wat nog leuker is. Vanmorgen liepen we in de sneeuw en hij had een bergje waarop hij speelde, toen zij ik: Siem ga je mee? Maar hij zei dus: nee... toen liep ik een stukje door en zei: Siem, kijk eens, deze berg is nog hoger...waarop meneer aan kwam gedribbeld! Als hij niet mee wil uit het autootje van de kruidvat, dan zeg ik: maar we moeten papa toch de tabletjes brengen...en 9 van de 10x gaat hij dan mee! Mocht hij toch een keer zijn kop verkeerd hebben staan...tja, sorry dan...dan moet hij maar schreeuwen, maar daar doe ik niks op uit. We hebben een duowandelwagen en hij weet dat als hij niet luistert en een scene maakt, ik 1x waarschuw en hij anders naast Fiene moet zitten. En dat doe ik dan ook echt! Dan is het of over, of hij komt echt naast Fiene te zitten...en dan is hij na 1 minuut weer rustig! Ik was afgelopen november op een infoavond, peuters lief, soms lastig...nou, mijn conclusie was na afloop dat mijn peuter best wel z'n driftbuien en kuren heeft, maar vergeleken met sommige verhalen (van bijten/slaan/schoppen enz) was de mijne gelukkig poeslief!