Hallo allemaal, 15 februari mk gehad na week van vloeien. Op 1 maart ongesteld geworden (normaal aantal dagen). Mijn cyclus ligt rond de 28 dagen, eentje meer of minder kan ook. Had ik afgelopen donderdag ongesteld moeten worden. Word ik vandaag, na 4 dagen, ongesteld! Ik had al 2 negatieve testen gehad (niet zonde van het geld, maar wel van de spanning). Ik had zo gehoopt dat het nu snel raak zou zijn na de mk. Je leest zulke verhalen nl. best wel. Eerst de menstruatie afwachten, en dan maar weer aan de slag. Of misschien even niet "bewust" aan het werk?!Wie heeft daar ook ervaring mee? Ik weet best dat we allemaal verschillend zijn, maar lees graag jullie ervaringen. Eerder heb ik daar ook best veel aan gehad.
hey neus! zoals je ziet heb ik ook een miskraam gehad. Ik lees inderdaad ook vaker dat het meteen raak is na de mk. Er zijn zelfs meiden die beweren dat je dan extra vruchtbaar bent. Mijn idee is om de natuur zijn werk te laten doen... we zien wel of het gelijk raak is of niet. Wat de vk bij mijn miskraam zei zal ik nooit vergeten: een mk is een teken dat je lichaam gezond is want het herkent als het ware een defekt (vreselijk woord voor een echt kindje maar goed) als je gewoon vertrouwt op je lijf zal het dus zelf wel het juiste moment kiezen denk ik... hoe gaat het verder met je? ben je er nog erg emotioneel onder? in ieder geval succes met je beslissing! x
Dag Neus, Ik dacht ook gelijk na de MK ik wil weer zwanger worden en je hoort ook zo vaak dat iemand gelijk na de mk weer zwanger is, maar ik zit "alweer' in ronde 3 na de MK (14 jan bij 5.5 week) en heb nu het gevoel dat het niet raak is. Omdat we al een keer hebben mogen ervaren hoe het is om zwanger te zijn willen we het weer zo snel mogelijk. maar de teleurstelling is iedere keer weer zo groot. En om er nu juist niet te bewust mee bezig te zijn is na een MK zo moeilijk. Had gisteren een bbq waar 3 zwangeren waren, dat was niet fijn! Hoop dat je snel weer zwanger zult zijn!
Nou, met de emoties gaat het wel. Maar op de meest onverwachte momenten gaat het even niet. Ik vind het soms ook best moeilijk (jaloezie) dat mijn zusje nog wel zwanger is. Zij liep 4 weken achter op mij, maar bij haar is (gelukkig!) alles wel goed gegaan tot nu toe. En ik wil ook niet in een slachtofferrol komen, zeker niet m.b.t. het weer zwanger worden. Maar ik hoop dat ik ook een keer een blijde boodschap te vertellen heb i.p.v. deze 'depressing' gedachten. Het lijkt ook wel of de mk al een gesloten boek "moet" zijn. Niemand vraagt echt meer, en nazorg kreeg ik al helemaal niet. Misschien praat ik nu in de verkeerde rubriek als ik het over mk heb, maar goed.