Ik ben altijd open en eerlijk geweest over mijn pnd. Ik heb een onderwerp her en der gestart, waarin ik eerlijk was over mijn gevoelens. ik heb berichtjes geplaatst op anderen d'r onderwerpen, waarin ik ook eerlijk was. Ja, het was zwaar. En het is nog steeds wel eens zwaar. Maar met de juiste combo van medicatie, praten met een psych en bijvoorbeeld hier open te zijn, gaat het een heel stuk beter. Mijn start was zwaar. Zoals sommige weten was mijn bevalling heftig en de nasleep vreselijk. Lichamelijk gaat het nu, volgens mij, goed. Ik ben zo goed als genezen, heb alleen nog een paar klachten, waar ik best mee kan leven. En voor de meiden die het ook doormaken, en het moeilijk vinden om eerlijk over hun gevoelens te praten... Het komt goed. Echt waar. De zon gaat weer schijnen. Ik kijk naar mijn zoontje en wat is hij mooi. Wat is hij lief. Wat is hij ondeugend al. Ik kijk naar hem, als hij zijn boterhammetje eet, en hele verhalen tegen zijn lunch houdt. Ik kijk naar hem en wil hem zo graag behoeden van alles wat de wereld brengt. Ik weet dat ik hem niet tegen alles kan beschermen, maar ik ga voor hem door het vuur. Ik wist in het begin niet wat ik met mezelf aan moest. Soms voel ik me schuldig, dat ik het zo moeilijk vond om te genieten. Dat ik nare gedachtes had. In mijn geval nooit naar mijn kindje toe direct, maar naar mezelf. Waar was ik aan begonnen. En nu? Nu zou ik niet anders willen. Ik wil je laten weten, dat het echt wel goed komt. Geef het tijd, geef het ruimte. Er komt een dag, dat je naar jezelf kijkt en naar je kindje. en dat je denkt.. Ik kan het wel. Mocht je jezelf hierin herkennen, of het moeilijk hebben, of wat dan ook. Dan mag je altijd pb'en. Zo, dat moest ik even kwijt
Wat goed dat je hier je berichtje plaatst. Ik denk dat het zeker anderen kan helpen om te weten dat het goed komt! Ik heb zelf (gelukkig) geen ervaring met pnd. Maar ik heb in het verleden wel met depressie te maken gehad en uit ervaring weet ik dat het dan prettig is om te weten dat het beter kan worden, ondanks dat je er zelf nog niet in kan geloven. Geniet vooral verder! Groetjes Mariska
Wat fijn om te lezen dat het goed met je gaat Biccy en dat je je PND 'overwonnen' lijkt te hebben! Hopelijk komt die dag hier ook nog eens..
Overwonnen nog niet, maar dat komt ooit nog wel. Ben meer hoopvol nu dan dat ik eerst was. Het zonnetje schijnt wat vaker en daar geniet ik van. Het heeft gewoon zoveel tijd nodig! Maar ik vind het belangrijk dat meiden lezen dat het wel kan, het is zwaar, er gaat veel tijd in zitten, maar het kan wel. Zo hou ik hoop, dat ik ooit kan zeggen, het is voorbij, ik heb het helemaal overwonnen!
Daarom schreef ik ook 'overwonnen' tussen haakjes Maar je ziet in ieder geval het zonnetje weer schijnen en je kunt van je kleintje genieten, erg fijn om te lezen en ik hoop voor je dat deze stijgende lijn zich zo mooi voort blijft zetten! En tijd heeft het zeker nodig inderdaad en zwaar is het ook. Ik hoop dat ik binnenkort hetzelfde als jou kan zeggen, en dat alles een stukje minder zwaar en somber lijkt.
Hoi Biccy, Hier nog iemand die pnd bijna heeft overwonnen. Ook ik kamp nog met enkele lichamelijke klachten, maar dit is niets met hoe ik er enkele maanden geleden voor stond. Mijn medicijnen doen ook goed hun werk en de rest moet ik zelf doen. Mijn zoon is inmiddels bijna 9 maanden en ik kan eindelijk ook goed van hem genieten. Pnd is te overwinnen, maar het is beslist niet makkelijk, niet voor jezelf, maar ook voor je dierbaren niet. Dus voor iedereen die ook pnd heeft. Hou vol. De zon gaat weer schijnen.