Vroeger troosten ouders net zo goed hun maar deden ze meer op gevoel en wanneer hun dachten dat het nodig was.. Af en toe huilen zal niet gelijk schadelijk zijn zolang je maar goed in het oog houd wanneer je kindje je nodig heeft en er dan voor hem is. Lang niet alle ouders van vroeger hebben de methode van vroeger zoals omschreven op die manier toegepast. Zolang je niet doorschiet in het laten huilen maar ook in het niet laten huilen dan kun je weinig schade toedienen mijnsinzien. Tegenwoordig vind ik dat sommige mensen te ver door slaan in het nog geen seconde laten huilen of miemeren. Mensen moeten meer hun eigen gevoel gebruiken en leren vertrouwen dat mist er een beetje in deze tijd vind ik.
Ben opgegroeid met naast een heleboel andere ellende het breken van de wil. Dat heeft veel gevolgen gehad. Ik kon geen nee zeggen, ging altijd over mijn grenzen, liet me als puber ook verkrachten, ging met iedereen mee.
Het is een mening die niet onderbouwd is met echte feiten. Ze geeft haar mening, zoals zovelen columnisten op die site. Helemaal prima, maar sommige mensen lezen daar niet doorheen, doen het af als feiten en wetenschap en dat vind ik erg jammer. Ze heeft er overduidelijk niet echt veel verstand van en trekt de verkeerde conclusies
https://m.youtube.com/watch?v=mSbrA3eO8A4 In deze vierdelige engelse documentaire zie je fantastisch de verschillen! Kan het iedereen aanraden te kijken. Daarin laten ze ook zien dat jare 50 ouders ondanks de adviezen hun kinderen echt niet uren lieten huilen. 😉
Het is pas echt een methode sinds de jaren 50-60. Daarvoor was idd veel meer de algemene gedachte dat je je kind gewoon troostte als het huilde. En dan zullen er ook heus ouders zijn geweest die hun kind lieten huilen, maar de algemene lijn 'laten-huilen' komt wel echt uit die periode en is vanaf toen als advies ook actief ingezet naar ouders.
Dat ben ik het mee eens. Daarnaast kwam het ook nog eens heel vaak voor,dat ouders helemaal geen tijd hadden voor de kinderen. Ook niet om te gaan vragen wat er aan de hand is en om te troosten. In Arbeidersgezinnen werkte pa sowieso. Ma vaak ook En anders was ze druk in en om het huis Kinderen werden door oudere kinderen verzorgd En bij veel rijke gezinnen was er een gouvernante of zo. Heb ik het over meer dan een eeuw geleden. Vroeger was er helemaal geen tijd om emotioneel betrokken te zijn bij je kinderen. Ze lieten kinderen ook wel huilen maar meer omdat ze druk waren. En dit is uiteraard heel erg gegeneraliseerd.