Ik lees hier bijna alle onderwerpen mee en ik denk dan vaak, met mij gaat het dan best oké... Nog 1 weekje werken en dan verlof. Dat betekent dat ik 4 weken voor de uitgerekende datum met verlof ga. Lieve collega's met kadootjes en chocolade die me door de laatste 'zware' lootjes heen helpen. Lieve moeder die steeds zegt: ' en bellen he! Als ik je moet helpen!' Dus alles gaat goed op kleine kwaaltjes en een verkoudheid na. Maar waarom voel ik me dan zo eenzaam? Niet gewaardeerd door mijn partner? Misschien had ik het me anders voorgesteld, niet het zwanger zijn hoor maar mijn partner...hij zegt dat zijn gevoel pas komt als hij het kindje echt kan zien...dat snap ik... Hij denkt waarschijnlijk ook: ' ooh ze werkt nog, kan nog alles, top!' Ik denk dat ik zeur maar ik zou gewoon zo graag eens goed in de watten gelegd willen worden door mijn vriend... Nooit vraag ik om dingen aan hem, eigenlijk hoeft ie niets voor me te doen... Nu bedacht ik laatst heel vals dat ik misschien moet gaan 'faken' dat dingen te 'zwaar' worden...misschien krijg ik dan een beetje liefde en aandacht en is de eenzaamheid dan voorbij...ooh ja, ik heb er al meerdere keren met hem over gepraat
Aaaaahhhh alvast een dikke knuffel!!!!! Verwen in iedergeval jezelf! Koop allemaal dingen die je lekker vind, lekker languit op de bank met een film of serie. Lekker niks doen! Succes met je laatste loodjes! Liefs xx
Ilse, allereerst wat heerlijk dat je zo'n fijne zwangerschap hebt. Weet je wat je moet doen? Vragen!!!! Mannen voelen dat soort dingen inderdaad niet zo goed aan. Ze hebben geen idee hoe dat voelt, zwanger zijn. Probeer het dus gewoon te bespreken en leg uit wat je voelt en vraag hem of hij je in de watten wil leggen. Ik deed dat ook bij mijn eerste. Vroeg mijn vriend om mijn nagels te lakken, om lekker ontbijt op bed te brengen, etc. Het ging bij mij ook allemaal van een leien dakje, dus dan verandert er voor je man niet zoveel. Succes met de laatste loodjes en geniet van je fijne zwangerschap!
Sluit ik me bij aan. Bij mijn zoontje rende ik ook nog vrolijk rond de dag voor de bevalling, dus soms werd het ook wel even vergeten dat ik hoog zwanger was. Natuurlijk voel je je goed en dat is ook fijn, maar soms wil je gewoon net even die extra aandacht toch? Inderdaad lekker iets voor je zelf plannen dan, misschien een pedicure of zo? Lekker je voetjes laten verzorgen. Nog eventjes meid en je bent er.
Dat met nog geen gevoel hebben had mijn vriend ook. Maar na de bevalling is dat helemaal goed gekomen, zij is echt een papa's kindje en hij is (voor mij) de beste papa die er is. En ik zou even lekker zielig doen, dat mag best. want ja, je voelt je immers eenzaam en eenzaam zijn is geen leuk gevoel. Dus je mag best een beetje overdrijven hoor voor die aandacht die je eigenlijk verdiend. en hopelijk voel je je daarna weer beter.
Heel herkenbaar! Ik ben door m'n zwangerschap heen gevlogen en voelde me super fit. In de vakantie altijd met m'n nichtjes en neefjes aan heg zwemmen en gek doen, gewoon zelf de zware boodschappen halen. Tijdens m'n verlof zelfs nog even gewerkt voor mijn vriend z'n bedrijf. Het enige wat hij elke keer zei was; ik ben blij dat je zo positief ben want als ik andere hoor... Ik heb twee weken verlof gehad en met 38 weken is mijn meisje nu bijna 8 weken geboren. Tijdens de bevalling was hij super verliep trouwens ook probleemloos, maar tijdens de weeën was hij echt mijn steun vooral ook omdat de vk en verpleegkundige zo druk waren dat ik ze amper gezien he. En de uitdrijving duurde 2 min na 2 uur persweeen wegzuchgen dus ook daar was ze net op tijd om de boel op te vangen. Maar m'n vriend was echt super tijden de bevalling en tijdens mijn zw had ik gewoon niks te klagen dus die steun kreeg ik ook niet al had ik wel wat vaker willen horen hoe gaat het met je of gewoon je doet het goed..
Hey elvis.... Helaas heb ik zo'n vriend die dan zegt: ' hoezo? Dat kun je best nog zelf!' Als ik ziek ben dan laat ie me juist met rust en ik wil juist knuffels en aandacht... Dat heb ik hem natuurlijk al gezegd maar komt niet echt over... Het bijzondere is dan wel weer dat hij in zijn slaap lieve dingen zegt... Vannacht nog: tv stond nog aan dus ik vroeg of hij hem uit wilde doen. In zijn slaap reageerde hij: ' ja dat is goed maar ik moest nog even naar je kijken, ik hou zoveel van je!' Dit zegt ie nou nooit als hij wakker is ! Haha
Deels wel een beetje herkenbaar! Ik ben nu ook 35 weken, nauwelijks klachten, voel me nog goed en werkte tot vrijdag nog 45u p/w. Maar daarmee zijn we toch vaker uitzondering dan regel. En denk ik dat we ook wel uitstralen (en mogelijk ook dat type mens zijn, ik wel iig) dat we gewoon lekker in ons vel zitten. En dan heeft niet iedereen Dior dat je ook die off-momenten hebt. Maar dat neemt niet weg dat t langzaam maar zeker toch zwaarder en spannender wordt. Vergis je toch ook niet in de hormonen haha Mijn man is geen goede emotielezer dus heb ook wel geleerd door de jaren heen om gewoon aan te geven wat ik nodig heb. En dan doet hij dat ook. Hij vind t zelf ook fijner dat ik t aangeef. En dan kun je zeggen, ja maar ik wil t graag spontaan. Tsja...soms is dat gewoon niet maneigen! Maar door dankbaarheid te tonen en vaak te zeggen hoe lief/fijn ik hij dingen doet hoe meer er spontaan gaat! Misschien wel goed om er keer over te praten wat je verwacht na de bevalling en of jullie daarover t zelfde denken? Dan kun je iig je verwachtingen delen en aangeven dat je m straks echt nodig hebt. En verder verwen je zelf ff extra in je verlof idd! Koop iets lekkers, shop nog ff voor de kleine gewoon voor de fun en laat je moeder een dag komen helpen in huis! Succes met laatste weekjes, hoop dat keer van kunt genieten!
Nou sarah! Je slaat de spijker op zijn kop! Collega's etc spreken wel uit dat ze het knap van me vinden dat ik het zo land volhou omdat het niet altijd even makkelijk is mijn mijn werk. En thuis.... Niets. Zou willen dat hij trots op me is, dat ik ons kind draag, dat ik nog bijna alles zelf doe...maar idd er veranderd niets voor hem dus hij heeft het niet echt door ofzo... Hij zei: ik vergeet soms dat je zwanger bent, omdat ik er zo weinig van merk!'
Heel herkenbaar! Hier ook echt een hele fijne zwangerschap. Wel wat kleine dingetjes maar dat hoort er gewoon bij. Vrienden en vriend zien ook dat het me makkelijk af gaat en ik ben zelf sowieso ook geen klager en meestal positief ingesteld. Soms heb ik ondanks dat het goed gaat ook behoefte aan wat extra aandacht en aan een complimentje dat ik het goed doe. Maar vaak denken mensen 'ja ik snap dat je dat nog allemaal doet want je hebt ook bijna nergens last van'. Mijn vriend heb ik er ook op aangesproken en dat werkt echt goed. Hij geeft me af en toe extra aandacht en neemt wat uit handen van me en dat is gewoon heel fijn. Hoe concreter ik aangeef wat ik graag zou willen dat hij doet hoe fijner hij het vind, want dan weet ie ook echt wat ie kan veranderen. Succes meis!
Bloempje: fijn om te lezen dat meerdere vrouwen dit hebben... Ik heb dan wel een beetje een lompe boer als vriend denk ik. Laatst lag ik met heftige bandenpijn in bed ( Eerste keer, had veel te veel gedaan) hij gaat dan gewoon klussen... Heb uit pure zelfmedelijden mijn moeder gebeld. Zij is gekomen en heeft bij me op de bank gezeten en met me gekletst. Later ook gezegd dat ik dan juist behoefte hem aan aandacht en zorg...reactie: ' Nou, maar niet zoveel mee doen he?' Gisteren zat ie bijna 2 uur aan de telefoon met zijn ex ( moeder van eerste kindje, goede band mee) ik had het eten klaar en ben gaan eten. Toen had ik nog zin in een mac flurry... Dus toen de tip van hier maar gevolgd. Niet op hem wachten gewoon mezelf verwennen. Later was ie helemaal verontwaardigd dat ik niets voor hem had meegenomen...Zei ik:' nou jij zou het ook echt niet voor mij gehaald hebben' hij:' nee dat kun je prima zelf, en JIJ had er zin in dan ga ik het niet voor je halen!' Ik: punt gemaakt, IK had er zin in, Jij was aan het bellen. Lesje omgaan met teleurstellingen'
Hahaha fase 1 van de heropvoeding gestart! Snap dat je wat extra aandacht en steun wil maar ala dat nu (nog) niet komt lekker jezelf vertroetelen. Maar ga ook wat meer rust inbouwen he, want ergens komt t moment dat je energie wel opraakt en dan kan hij daar nu nog ff aan wennen! Er is verschil tussen faken omdat je onder iets uit wil en tijdig een stap terug doen en dit ook laten merken. Succes en veel plezier de laatste weekjes!
Gewoon een beetje extra zuchten en steunen Niks mis mee om hem een beetje in de hulp rol te dwingen als andere dingen niet lijken te werken. Ook als je je eigenlijk best goed voelt verdien je het om af en toe verwend te worden En anders gewoon jezelf verwennen tijdens je verlof met bijv. een fijne zwangerschapsmassage of iets dergelijks!
Ah meiden als ik julie toch niet had.... Wat een briljant idee om gewoon tegen je man of vriend te zeggen wat je wilt en hoe je je voelt! Soms bent ik echt zo'n ontzettende muts dat ik dan denk dat hij dat maar moet raden allemaal ofzo, echt eenbeetje vrouw-eigen denk ik... Ik heb gisteravond ook voorzichtig gezegd dat ik best wel wat aandacht en zo mis... Niet per se van hem, maar toen ik zwanger was van de eerste kreeg ik veel meer berichtjes, kaartjes, etc... nu is het 'gewoon' weer zwanger... En erachteraan dus gezegd dat ik nu net zo zwanger ben als de vorige keer en net zoveel behoefte heb aan aandacht, vertroeteld worden, en af en toe in de watten gelegd worden! Nou, dat begreep hij best ^^ Hij is diezelfde avond spontaan en uit zichzelf een lekker kopje thee voor me gaan zetten
Haha heerlijk... Even extra zuchten en steunen ga ik vanaf nu doen!!! Zwangerschapsmassage krijg ik als het goed is volgende week van een vriendin.. Goede manier om mijn verlof in te luiden... Ook wil ik nog een uitgebreidde beauty behandeling plannen... Voeten, handen en gezicht.... Heerlijk! Vandaag mijn favo snoepjes gekocht en lekkere kleding voor mijn verlof...