Ik zie hier maar overal de mama's beetje kletsen enzo...Maar zijn er hier nergens geen toekomstige papa's die zich hier mee bezighouden? Of die eens nieuwsgierig zijn hoe de zwangere vrouw zich voelt... Ik merk dat wel bij mijn vriend dat hij helemaal niet zo betrokken is bij het hele zwangerschaps-gedoe... Ben onverwachts zwanger geraakt en de vader heeft het er nog een beetje moeilijk mee dat we een kindje gaan krijgen. Hij steunt me wel en hij is er wel voor mij! En onze relatie verloopt ook zeeeer vlot.. Het is alleen dat punt dat moeilijk is voor hem omdat zijn vader hem nooit heeft gewild en nooit naar hem heeft omgekeken! Hij heeft denk ik echt wel schrik om hetzelfde als zijn vader te gaan worden en ik denk dat hij zich daardoor een beetje afzijdig houdt! Ik hoop wel dat hij na de geboorte van ons zoontje helemaaal bijdraait. Nog iemand die zo iets heeft meegemaakt? en hoe kan ik mijn vriend op een leuke manier bij de bevalling betrekken en een beetje de positieve punten laten zien?
Oh, hier ook onverwachts.. voor mijn vriend was het in het begin ook heel erg wennen en moeilijk, en af en toe nog steeds wel merk ik aan hem.. Maar probeer hem zoveel mogelijk erbij te betrekken, door erover te praten of iets en echo's en afspraken plan ik meestal zo dat ie mee kan.. En vertel hem bijna elke dag wel als ie uit werk komt of de baby druk was in me buik of niet en leg vaak zijn hand op me buik.. Voelt voor hun togg anders dan hoe wij het voelen/meemaken.. Denk indd dat wanneer de kleine er is, dat dat helemaal omdraait.. Ik heb stiekem zo een gevoel dat ik me vriend straks wanneer de kleine er is, hem erbij weg moet slaan haha!
Die van mij was wel blij, maar moest ook wel wennen.. Mijn tip: zet ze aan het werk! Heb heel overdreven enthousiast gedaan over de zelfgemaakte commode van een vriendin en nu is ie hout aan het zoeken! Succes!
haal anders eens het boekje an kluun voor hem staan echt hylarische en emotionele dingen over papa zijn. echt een aanrader hoor. en verder idd overal bij betrekken bij afspraken ed. en samen alles uitzoeken sleep hem mee naar babywinkels.
De papa van onze beebies was heel blij ,het was gepland ook..en elke ochtend voor hij naar zijn werk gaat kust hij de beebies via mijn buik. En hij vind het maar bar interessant dat mijn buik zo groeit. Hij moest ook huilen toen we hoorden dat er 2 beebies in mijn buik zitten..dat was een heel mooi moment! Het is voor heel veel mannen zo anders hoe ze er mee omgaan..voor hem is het sowieso heel raar, ze kunnen niks voelen..beleven het op een hele andere manier... Ik vertel iedere week hoe ze groeien nadat ik op dit forum heb gekeken..bv nu krijgen ze haartjes..etc etc..en dan laat ik plaatjes zien..zo kan hij zich er iets meer bij voorstellen en voor mij ook een leermoment Nou moet ik wel zeggen..mn mannetje is een oud wijf..het liefst zit hij ook op dit forum haha gezellig mee te keuvelen
Mijn ventje is zo onwijs geintresseerd in alles. Wil overal bij zijn en alles meemaken. Vraagd ook altijd naar mij en ons kleintje. gaat ook me naar de 9 maanden beurs hihihi. Denk dat hij wel van me baald als hij hoord dat ik het hartje heb gehoord thuis en hij nog niet. Wilde het opnemen maar toen was de kleine alweer weg gezwommen.
Mijn vriend is hardstikke blij! Het is voor mannen natuurlijk veel anders. Zij hebben geen baby'tje in hun buik. Voor hun veranderd er nog niet zo veel. Volgens mij worden mannen blij van de praktische dingen. Baby-kamertjes maken en dat soort dingen.
wij zijn iets ouder (vriend is 27) en de beeb is gepland, dat scheelt. mijn vriend loopt nog meer op een roze wolk dan ik en is super gelukkig met de zwangerschap. je vriend trekt straks nog wel bij, het is voor mannen nog moeilijker te beseffen waarschijnlijk. boekje van kluun vind ik een goede tip!
Mijn vriend is vet blij. Hij wil de hele tijd knuffelen en aan mijn buik zitten. Ik word er stapelgek van! Het is wel lief hoor, maar het werkt nogal op m'n zenuwen.
mijn vriend houd zich heel erg bezig met de zwangerschap. hij wilt alles weten zien horen. Dit was niet vanaf begin zo hoor, eerste weken moest hij héél erg wennen aan het idee. Misschien omdat jouw vriend slechte ervaring in het vaderschap heeft is het misschien goed om met hem te praten erover. dat hij als geen ander weet hoe het is om geen vader te hebben die geen intresse in je heeft, en dat jouw vriend nu de kans zelf krijgt om het anders te doen zodat zijn eigen kindje niet het zelfde mee zal maken als hij. hoop dat hij snel bij trekt, ga misschien keertje naar babywinkel met hem, dan niet tienduizend sokjes en broekjes laten zien, maar hem zelf rond laten neuzen. Mijn vriend voelde er eerste weken dus ook niks voor en heb hem mee genomen naar babywinkel met de zin 'je zal er toch een keer aan moeten toegeven' en sinds dien is hij niet meer van me af te slaan met nieuwe ideeen en boeken en ga zo maar door succes meid!
Jah mischien wel maar dat helpt niet echt veel...wel zijn we een 2 weken geleden naar de winkel gegaan voor suikerbonen uit te gaan kiezen en de verpakking! We waren het allebei eens over wat we wilden enzo maar dan begon zijn ma zich weer te moeien en te doen! Die maakt het soms zo moeilijk he, die doet niets anders dan zich moeien... Mischien dat hij denkt dat hij zich er daarom beter uithoudt, omdat zijn ma toch altijd iets heeft op te merken! Word er soms echt razend van! Dan is hij een keertje enthousiast en dan moet zij weer een beetje onnozel komen doen..Ach ik hoop dat eens ons kindje er is echt zijn gevoel helemaal verandert..Doet soms wel pijn om hem zo te zien, denkende dat je mischien zijn leven wel hebt om zeep gedaan...
Hier ook een super blije papa, hij is er zeker net zoveel mee bezig als ik. Leest alle boeken die ik ook lees, is zelfs al verder (ben een langzamere lezer). Hij was er bijna nog meer aan toe dan ik toen we ervoor gingen en was ook super blij dat het snel raak was. Is de eerste keer mee naar de vk en naar de echo geweest terwijl het er druk was op het werk (normaal vraagt hij dan geen vrij voor iets maar nu wel).
zeker weten over dat boek. mijn man heeft hem gelzen met veel plezier en ik ook. Ik heb een mannetje die heel betrokken is. Ik vind ook dat een man in iedergeval mee kan gaan naar de echo's. Het is toch ook belangrijk voor hen? Nu de baby vaker shopt en mijn buik dikker word word het voor hem ook steeds echter dat scheelt denk ik ook voor een man.
Hier ook ongepland zwanger geraakt, maar ik vind dat hij vanaf het begin de zwangerschap zeer goed heeft opgevangen. Helemaal niet afstandelijk, wil mee naar de VK, neemt vrij voor de echo's die hij echt niet wilt missen. Hij baalde als een stekker toen hij vorige week niet mee kon naar de VK en ik het hartje voor het eerst had gehoord. Verder shoppen we nog niet bewust samen voor de baby. Dat doe ik voornamelijk Maar ik liet hem net de Lacoste babygympjes zien die ik heb en hij was er helemaal weg van! Voor een man is het inderdaad anders..en daarom vind ik het erg goed van hem om zo betrokken te zijn.
De meeste mannen die zich eerst wat 'afzijdig' houden, die worden pas echte papa's wanneer de baby er is! Zelf voel je natuurlijk elk schopje en draaitje en hikje, maar voor mannen is het gewoon veel minder reeel. Als hij nog niet zo heel erg enthousiast is, gun hem dan de tijd...