dat is toch niet heel klein? mijn dochter is over 2wk 4 en is 100cm (ok, ze is ook klein van stuk) en is ongeveer 14 kilo. Ze is wel in een half jaar ijd 6cm gegroeid. De jongste is bijna 2,5 en was de laatste keer op het cb 87 cm en 11,5 kilo, ook niet groot mijn man is 2 meter en ik ben 1.74, dus ben echt niet bang dat ze klein blijven! elk kind groei anders toch? Ik zat vroeger bij een meisje in de klas die alijd veeel groter was als de andere meisjes, nu is ze maar 1.60/1.65 dus zegt voilgens mij niks
Ik snap je heel goed. Ik ben namelijk zelf ook zo'n kind geweest. Altijd heeeeeel magertjes. Woog voor mijn zwangerschap 55kg bij 1.75. Nu weeg ik er 63..En het mag van mij nog wel 65 worden of nog een beetje meer. Ik kan alles wat ik wil naar binnen stouwen en word gewoon niet dikker. Dus ik wil je absoluut niet aanvallen, of je het gevoel geven dat je je moet verdedigen. Ik wil alleen nog wel even zeggen dat bij mij mijn gewicht achterbleef toen ik in de lengte ging groeien. De eerste 4-5 jaar van mijn leven was er niks aan de hand en liep ik prima op schema. Vandaar dat ik voor mezelf misschien zoiets zou hebben van : als ze zo klein nog zijn, misschien eens na laten kijken. Maar nogmaals, dat is mijn persoonlijke mening(ik hoop dat ik die nu wel duidelijk heb gemaakt) En daarmee wil ik niet zeggen dat er met jou zoontje iets mis is of dat je met hem naar de dokter MOET. Als hij gezond, vrolijk en actief is en gewoon goed eet. Is het je goed recht om daar geen probleem van te willen maken.
Ben het helemaal met je eens hoor. Ik maak me ook totaal geen zorgen. Maar 96 cm met bijna 4 jaar is wel klein. Ik ken meer kindjes die wat aan de kleine kant zijn, maar bijv. op het KDV zijn de meeste (jongere) kindjes in zijn groep toch behoorlijk groter en forser, maar die zijn allemaal meer gemiddeld. Nogmaals: IK vind het niet erg, maar het valt wel op en wordt ook vaak gezegd. En met name familieleden bij wie we wel eens op bezoek zijn, proberen dan echt extra eten zijn kant uit te schuiven. Gewoon vervelend voor het mannetje...
Ik snap heel goed dat het jouw mening is en dat je me geen dingen opdringt. Ik heb nog wel één vraag, gewoon omdat ik nieuwsgierig ben: Wat zou een HA kunnen ontdekken, als hij mijn zoontje onderzoekt? Ik ben gewoon oprecht nieuwsgierig naar wat jij denkt dat er dan toch aan de hand zou kúnnen zijn. Misschien bestaan er wel dingen/aandoeningen waar ik helemaal geen weet van heb. Ik ben namelijk in de overtuiging dat, mocht ik wel gaan, de HA zegt: "ja, hij is klein en dun, maar wat doe je eraan hè? Loopt wel los." En dat is ook de mening die ik ben toegedaan. Maar wel benieuwd naar je idee.
Ach, dat is andersom toch ook zo? Ik ben mijn hele leven al flink geweest en wij aten vroeger altijd gezond thuis (chips en cola heb ik nooit gehad, wij mochten 1 volkorenbiskwietje en 2 dropjes. Had je dan nog trek in wat lekkers kon je een appel pakken) en ik deed minimaal 2 sporten en aan scouting, was de hele dag op de boerderij van de buren. Zegt de gymleraar: "en voor olifantje ... nog een extra rondje". Een dietist zie ooit: "Jij het levenslang". Idd; ik hoef alleen maar naar dat ene paaseitje te kijken en hij zit al op mijn heup geplakt. Ik kan niet stouwen (zou het ook niet willen) want dan zou ik reusachtig worden. Mijn zoontje was een michelinmannetje met driedubbele armen en benen. Schoot de eerste maanden de curve uit van de borstvoeding ("slagroom", je kent die opmerkingen). Totdat hij chronische buikpijn kreeg en heel weinig ging eten. Ik maak me nergens zorgen over. Hij is inmiddels iets langer en zwaarder dan gemiddeld en lengte en gewicht in verhouding, vooral dat is heel belangrijk.
Gemiddelde lengte en gewicht 2 jaar: 88 cm./12200 gr. Gemiddelde lengte en gewicht 3 jaar: 96 cm./14300 gr. Gemiddelde lengte en gewicht 4 jaar: 104 cm./16300 gr. Ik denk dat er over heel veel kindjes veel te veel zorgen wordt gemaakt.
Nou, maar als dit echt de gemiddelden zijn, moet ik me toch echt zorgen gaan maken: bijna 4 met het gewicht van een tweejarige en de lengte van een driejarige, haha! Maar dat doe ik dus lekker niet
Trouwens worden jullie kids zovaak opgemeten? Ik heb geen gegevens van dat ze 2 jaar waren. Maar ze zijn precies mooi
Bij 2 jaar en 2 maanden was het ongeveer. En daarna bij 3 jaar. Dus niet vaak hoor, maar ik meet het zelf ook wel eens, met zo'n groeimeter aan de muur. Vindt ie reuze-interessant, een streepje zetten!
Ik zou me geen zorgen maken als jij (en/of je man ook) kleiner en slanker bent dan gemiddeld. Als dat niet zo is en er zijn geen ziektes die de groei belemmeren, dan zou ik me wel enigzins zorgen maken. Als je kind vanaf begin zijn eigen lijntje volgt en lengte en gewicht zijn in verhouding dan is er weinig reden tot zorg. Ik denk alleen niet dat als papa en mama beiden lang zijn een kind klein wordt.
Ik ben natuurlijk geen arts of deskundige maar ik had vroeger een vriendinnetje en die had een te snel werkende schildklier, zij was ontzettend mager. Haar zus had een te traag werkende schildklier en die woog aanzienlijk bovengemiddeld. Ik heb er verder de ballen verstand van maar dat schoot me meteen door de gedachten.
Ik maak me dus wel terecht zorgen, juist omdat mijn zoontje teveel groeit. De kinderartsen zitten met hun handen in het haar omdat ze niet weten waar die explosieve groei vandaan komt,(oke zijn pappa is lang)maar hij maakt ook veelste veel groeihormonen aan. Maar als je met je net 3,5 jaar al 1m18 bent is niet fijn,vooral niet voor je gewrichten en je lichaam. Het ligt volgens de kinderartsen niet aan zijn stofwisselingziekte. Hij heeft FH dat is Familieair hypercholesterollemie. Hij heeft daar medicatie voor. Het is niet leuk als je je zorgen maakt als je kindje of te groot of te klein is. Mijn zoontje loopt nu onder 3 kinderartsen,het is flink aanpoten voor hem met al die onderzoeken,elke maand heeft hij wel een onderzoek en om de 3 maanden kijken ze zijn groei goed na. Toch blijven de dingen in mijn hoofd rond spoken van wat als de groei in de pubertijd nog niet stopt? Je weet maar nooit. Vind het voor mijn mannetje ook zo rot al die onderzoeken Maar goed ik blijf hoop houden dat er gauw zekerheid komt waar het explosieve groei vandaan komt. En dat het allemaal goed komt met hem groetjes Bianca
Hier kan je ook echt zien dat hij onwijs groot is maar wel een echte peuter nog om te zien. Wel lastig hoor,maar ik ben wel blij dat hij zich ondanks de gewricht en groeipijnen toch goed kan voortbewegen in de speeltuin enzo. Dus ik begrijp echt dat topicopenster wel bezorgt was om de groei van haar kindje. Er spookt op dat moment ook van alles door je hoofd van makeert hij niets,is zijn afweer systeem wel goed?en is hij wel goed gezond? Gelukkig is het kindje een flinke groeispurt wezen maken zodat de zorgen veel minder zijn,het eerste wat je denkt is: gelukkig hij is gezond en doet het nog in zijn groei en vooral in zijn ontwikkeling. groetjes Bianca
ik ben 1.57. Ik heb er totaal geen moeite mee. Ook niet bedacht dat dat nou extreem klein is hoor... ik zou geen groeihormonen willen...
@bianca: wat een verschil met mijn mini dan hè. Mijn grote kleine bijna-kleuter die vindt dat ze allang een k... on Twitpic scheelt al gauw 25cm. Terwijl ze toch bijna even oud zijn.
je hebt kinderen én volwassenen in alle soorten en maten. sommige zijn mager en blijven mager, andere hoeven maar naar een paas eitje te kijken en zijn al 2 kilo zwaarder. sommige zijn groot sommige klein. (schildklier afwijkingen zijn heel eenvoudig te testen laat dat dan doen als je er zo mee zit.) mijn dochter is te groot én te zwaar staat net als zo gelukkig al van kleins af aan op een dieet ze is zo geboren en hoewel ze in geboortegewicht lager zat dan mijn middelste kind was ze toen al veel forser en zag ze er dikker uit.ze had binnen een week mat 62 aan. en heeft inmiddels al al tig dietistes en dokters gehad. de algemene mening van de gemiddelde mens is dat ze vrijwel altijd met een zak ships op de bank zal zitten. het tegendeel is echter waar. ze is altijd bezig en het meest actief in ons gezin.knapt op dit moment onze tuin op bijv. en dan bedoel ik schutting plaatsen en tegels verwijderen en andere leggen en de hele mikmak. ze voetbalt en is altijd wel ergens mee bezig.ze eet amper bij wijze van spreken. de artsen, revalidatie artsen, dietistes staan voor een raadsel. toch zouden jullie schrikken als ik hier een foto neer zou zetten. ze is groot en zwaar en niemand die weet waarom. ze zal net als zo gelukkig altijd dit probleem blijven houden, hoe hard ze ook haar best doet om af te vallen. e3n het ironische is ze komt dus uit mij een meisje wat altijd te mager was die op slagroom dieéten stond en nog geen gram aankwam. die zich steeds moest verdedigen omdat ze zonder twijfel wel anorexia zou hebben. ze hebben me zelfs op willen nemen omdat ze niet geloofde dat ik gaen vinger in de keel stak. ik kon zoveel eten tot ik erbij neer viel het hielp niks. ook de slagroom niet trouwens. inmiddels ben ik 180 en weeg 70 kilo. het is dus redelijk goed gekomen. maar dat heeft tot mijn 30 geduurd. ik hoop voor haar dus hetzelfde al weet ik dat die kans klein is.
@blup: voor mij gold hetzelfde als je dochter.. Ook hier kwam het goed eerst was het babyvet, toen peutervet.. Daarna zou het er wel af gaan bij het puberen.. Duurde iets langer maar nu is het prima ook rond mijn 30ste trouwens.
nou dan heb ik toch weer wat hoop saskia. ze is nu 16 dus eigenlijk geloofde ik er al niet meer in. blijkbaar is rond de 30 een magische leeftijd.
Mijn man en ik zijn beiden normaal/lang (1.78 en 1.83) en gewoon van postuur. Ik ben echter altijd fors geweest, tot mij 16e. Mijn zoon is wel klein en mager, maar ik vind hem gewoon goed. Zijn curve stagneert soms, om dan weer even uit te groeien en vervolgens weer eens te stagneren. Of alleen zijn lengte neemt toe, maar zijn gewicht blijft wat achter, en haalt dat dan langzamer in... Ik weet niet of ons kind klein blijft. Ik weet wel dat er geen sprake is van groeiziektes e.d. in de familie. Ik heb mijn zoon niet getest. Ik weet alleen dat als hij wel wat kleiner blijft, maar verder gelukkig is, ik me echt geen zorgen om hem ga maken. Ik merk echter wel dat anderen dat veel meer doen. Die schildklierafwijking zal ik hooguit eens navragen bij een volgens bezoek aan de CB-arts (laatste keer rond zijn 4e verjaardag). Dank Mams136 voor je antwoord hierover. Maar verder blijf ik bij mijn idee dat er niets mis is. Wil Bianca nog wel even steun geven, want ik ken het probleem van grote kinderen ook van dichtbij. Mijn nichtje van 4 (november) is ruim 1.20 en weegt 25 kilo. Zij wordt ook altijd ouder ingeschat dan ze is. Maar ze gaat er zelf goed mee om en is ook heel mobiel en beweeglijk. Grappig detail: ze scheelt maar 9 maanden met mijn zoon, haar neefje... En zelfs wij en haar ouders hebben soms moeite met te beoordelen dat ze eigenlijk bijna even oud zijn.
Met 2 jaar en 3 maanden: 85 cm en 13,7 kilo. Lengte tegen het onderste lijntje aan en qua gewicht gemiddeld voor zn leeftijd.