mijn zoon is nu ruim anderhalf en sinds een paar maanden ben ik weer medicatievrij. toch begint het weer te kriebelen ook al is de kans dat het terug komt heel groot. iemand die mij kan vertellen hoe dat bij hen is gegaan? Ik heb na de eerste dus een depressie gekregen)
Ik heb na de eerste ook een depressie gekregen. Mijn zoontje is nu ook 1,5 jaar (hoe toevallig!). Alleen zit ik nog wel op medicatie (Zoloft 1x daags 150 mg). We willen heel graag een 2e, omdat het nu zo goed met me gaat. Ik heb dus nog geen ervaringen hoe het met de 2e is gegaan, maar ik lees met je mee! Ik denk alleen wel dat dit topic even verplaatst moet worden. Groetjes, Emma
had na de eerste een stevige pnd.ben toch al na 10 maanden zwanger geworden omdat ik ze graag dicht op elkaar wilde. na de bevalling van de tweede was na 1 1/2 jaar (nadat ik net had bedacht dat het nooit meer over zou gaan) ineens de depressie weg. zo raar. ben uiteindelijk na nog een jaar toch voor de derde gegaan, en ondanks echt wel depressie redenen was ie nu nergens te bekennen! het was dus bij mij niet bij alledrie een depressie. hield er wel rekening mee, maar had het er toch wel voor over. hoop dat je er wat mee kan.
Ik lees hier ook effe mee . Ik heb ook een PND +psychose gehad na de geboorte van mijn dochter. Het gaat nu heel goed met me en merk niks meer van mijn depressie, moet wel nog medicatie slikken nog een maandje of 2/3, daarna willen wij ook wel weer voor een 2e gaan. Ik las trouwens wel ergens dat bij een vorige PND je 60% kans hebt op herhaling. Ik denk wel dat je het bij een 2e keer PND veel beter kan 'handelen' omdat je weet wat je overkomt en ook je partner/familie kan je beter bijstaan doordat ze het aleens meegemaakt hebben. veel succes!
Ik heb na de geboorte van mijn dochtertje een ppd gekregen, en heb er nu nog steeds last van. Ik slik geen medicatie ervoor, daar heb ik zo mijn redenen voor, maar ik moet voorlopig nog niet aan een tweede denken.. Eerst mijzelf maar weer bij mn oude ik terug krijgen, dan zien we wel verder.
Ik heb na de geboorte van onze eerste (2002) een pnd gekregen. Nooit wilde ik meer een kind. Ik was mezelf echt helemaal kwijt. Ik wilde mezelf terug. Voelde me zo op gesloten. Toch is er dus een tweede gekomen. Heb er veel gesprekken over gehad met de huisarts. Uit eindelijk zijn we er voor gegaan en was ik met 7 maanden weer zwanger. Het is denk ik idd zo dat je bij een tweede wat beter weet wat je overkomt. Je weet een beetje hoe het is om voor een kindje te mogen zorgen. Met de huisarts hadden we afgesproken dat als ik me weer depressief ging voelen, ik direct langs zou komen en we maatregelen zouden treffen. Het leeftijdsverschil tussen onze jongens is iets meer dan 5 en half jaar. Ik geniet van mijn jongens! Heb geen pnd weer gekregen. Was er ook erg bang voor. Heb natuurlijk ook wel momenten dat ik met mijn handen inmijn haar zit en niet weet wat ik moet beginnen. Maar ik weet ook dat de moeilijke momenten voorbij gaan! Ik moet wel heel eerlijk zeggen, dat als ik dit allemaal had geweten, ik wel veel eerder voor een tweede zou zijn gegaan. Het leeftijdsverschil is wel groot. De oudste is natuurlijk 5 jaar lang alleen geweest en hoefde nix of niemand te delen. En nu is daar dus een baby met wie hij alles moet delen. Hij heeft het daar moeilijk mee gehad. Als hij nu moe is, vindt hij het ook nog wel eens moeilijk. Maar hij is super trots op zijn broertje! Dat is zo mooi om te zien. En dan heb je dat gezeur van mensen die zeggen: ze zullen niet veel aan elkaar hebben. Stapel gek word ik daar van. Als of kindjes die vlak na elkaar geboren worden zoveel aan elkaar hebben. ALs die niet met elkaar willen spelen heb je toch hetzelfde... Ik wens je succes met het nemen van je beslissing, wel of geen tweede kind!
ikzelf gelukkig niet, maar mijn zussen hebben allebei na hun eerste kind een pnd gekregen. maar geen één van beiden heeft er nog een keer één gehad. mijn oudste zus heeft nog 3 kinderen gekregen en mijn andere zus één. je bent bij een tweede kindje veel relaxter, omdat je weet wat komen gaat.
hier ook een pnd na de geboorte van de eerste, medicijnen geslikt maar die verdraag ik niet. werd net een zombie. daarna hulp gezocht in de spirituele wereld. binnen no-time was mijn depressie ver te zoeken. na de geboorte van mijn tweede geen pnd meer gehad. ook wel eens een dip dat je met je handen in je haar zit, maar dat zal iedereen wel hebben.
Fijn dat het goed met je gaat! Ik heb zelf geen ppd gehad maar werk in de psychiatrie, en heb ook in de privesfeer met vrouwen te maken gehad die een ppd doorgemaakt hebben. Ik wil je alleen even een hart onder de riem steken door te zeggen dat de kans wel wat groter is dat het weer gebeurd, maar je waarschijnlijk ook een hoop mensen om je heen hebt die je in de gaten houden en steunen, en meteen actie zullen ondernemen mocht het weer gebeuren. Bij de vrouwen in mijn omgeving ging het prima nadat zij weer moeder waren geworden. 1 van hen had er wel voor gekozen om uit voorzorg meteen na de bevalling met antidepressiva te beginnen, ze was enorm angstig voor weer een depressie en in overleg met de arts was dit besloten. Ook met haar is het overigens prima gegaan!