Hallo allemaal, Ik moet even mijn verhaal kwijt. Sinds mijn moeder weet dat ik zwanger ben kan er helemaal geen gefeliciteerd af en ze toont ook geen interesse. Ze vraagt nooit hoe het gaat of hoe de echo was of wanneer ik weer op controle moet of wat dan ook. Het doet me heel veel pijn Ik weet niet zo goed wat ik hiermee aan moet. Ze heeft vorig jaar een beroerte gehad en ik denk dat ze er iets aan heeft over gehouden waardoor ze zo doet maar dan denk ik nog je kan toch wel iets vragen of wat dan ook. Iedereen is blij behalve me moeder doet zo raar en dat doet me pijn. Ik weet niet hoe ik hiermee om moet gaan. Zal ik het haar vragen waarom ze zo doet of zal ik het maar zo laten? Groetjes
Jeetje dat is niet leuk. Moeilijk om mee om te gaan. mensen kunnen heel erg veranderen na een beroerte ( helaas te vaak gezien) mensen kunnen heel mat en ongeintreseerd over komen. Misschien kun je haar eens meenemen naar de VK of naar de 20weken echo als je die krijgt. heel veel succes in elk geval
Hoi Sweetnesey, Ik kan me voorstellen dat je daar rot door voelt. Ik ben een persoon van recht voor zijn raap... Het is je moeder, je kan haar gewoon wel vragen waarom ze zo doet, misschien heeft ze niet door?! suc6
ik zou het ook gewoon vragen, wie weet is het inderdaad de verandering na haar beroerte, hou het bij jezelf, dan voelt ze zich niet aangevallen, sterkte dit is niet leuk, zeker van je eigen moeder.
Ja misschien moet ik het maar gewoon vragen anders blijf ik er maar mee zitten. Ze is wel anders geworden na de beroerte ook met andere dingen. Ik zou haar wel mee kunnen nemen maar we wonen niet in dezelfde stad en ze komt eigenlijk nooit bij mij ik wel bij haar maar goed ik kan het haar altijd vragen. Bedankt voor jullie reacties
ik zou het ook gewoon vragen van mam waarom doe je zo ik denk dat ze het mis zelf niet eens meer door heeft dat ze zo doet en idd wat er al werdt gezecht neem haar mee naar de 20 weken echo hoop dat je wat wijzer wordt suc6
hoi hoi, erg lastig meid! ik zou het haar ook vragen... zorg dan wel dat je alleen met haar bent en niet met andere erbij, anders voelt ze zich eerder aangevallen... en probeer vanuit jouw eigen ik te praten. zo kun je zeggen: ik heb het idee dat je het niet leuk vind dat ik zwanger ben... dat is beter als: je vraagt nooit naar de mijn zwangerschap of interesseerd het je niet dat ik zwanger ben? als je vanuit je eigen ik praat, kan een ander zich niet aangevallen voelen door jouw woorden, alleen door schuld gevoel! sterkte meid!
Zou het denk ik ook vragen... Mijn moeder is aan het herstellen van de kanker, is natuurlijk totaal anders dan een beroerte, maar soms praat ze over mijn heerlijke zwangerschapsgebabbel heen en gaat het weer over de kanker.. ik zeg haar dat wel, we moeten vooruit kijken.. heel veel sterkte meid.. het is een rotgevoel als je ouders ziek worden, het zal nooit meer zoals vroeger worden..
Ik weet precies hoe je je voelt..!! De moeder van mijn vriend vraagt nooit wat en als ik me niet lekker voelt kan dat niet.. Doet best veel pijn.. Voor mijn vriend is het natuurlijk nog erger..
VOlgens mij is het algemeen bekend dat een beroerte sterke wijizgingen van karaktereigenschappen kan veroorzaken. Heel vaak hoor je dat iemand helemaal anders eruit is gekomen. Ik denk dat je het best op een subtiele manier je moeder er op aan kunt spreken, maar misschien bevat ze het helemaal niet dat ze zo doet. Wie weet heeft ze ergens de angst dat ze het allemaal niet mee gaat maken onbewust... het kan heel diep liggen helaas. Val haar er niet mee aan, maar breng het voorzichtig en vraag of ze eens mee wil naar een echo ofzo. Heel veel sterkte ermee, want hoe dan ook is het erg moeilijk voor je! Liefs
Heel erg bedankt voor jullie reacties Ik denk dat ze het zelf ook niet echt doorheeft. Ik ga naar haar toe binnenkort gewoon voor de gezelligheid en dan vraag ik het haar maar. Hoop dat ze het niet verkeerd opvat. En als ik haar mee neem naar de 20 weken echo draait ze misschien wel bij zou wel heel leuk zijn als ze mee zou gaan ga me ook maar niet te druk maken. groetjes