Even van mij afschrijven!

Jeetje wat een vervelende situatie!
Lastig dat je zus het zo speelt, en ook dat je het gevoel krijgt dat familieleden niet zo enthousiast zijn als jij had verwacht.

Tsja een oplossing... Heb je weleens met je zus gepraat over wat ze doet en hoe dat voor jou is en voelt? Misschien dat het haar wat inzicht kan geven? Sterkte en probeer zelf wel de blijdschap vast te houden! Wat zegt je partner ervan?

 

Mooi beschreven, zo is het! Zeker als het geen zin heeft om in gesprek te gaan.

 

Pfff, vroeger was mijn zus ook zo. Altijd strijd om de beste, slimste en weet ik veelste te zijn. Lukte ook. Ik sloot me altijd af van iedereen en zij was de lieveling. Het heeft mij heel veel pijn gedaan. Want ik was altijd voor haar in de weer. Zelfs nadat zij getrouwd was en kinderen kreeg, was zij het niet eens met mijn " levenswijze" en maakte mij zwart bij de familie.

Maar weet je? Jaren later heeft zij kennelijk het licht gezien. Ze heeft ook heel wat meegemaakt en isinmiddels geïmmigreerd. Ze heeft spijt van alles en is echt veranderd. Ik mis haar zelfs nu ze weg is. En als ze hier komt in vakanties zijn we beste maatjes.

Ik hoop dat je zus ooit ook het licht zal zien, maar voor nu: negeer haar.
Zolang je laat zien dat het je geen moer doet, zal ze opgeven!
Praat helemaal niet over je baby. Wedden dat je ouders en familie dan zoiets zullen hebben van: oh, ze is er kennelijk helemaal niet mee bezig.
Maar ondertussen wel lekker genieten en dan samen met je man! De rest is bijzaak!!!

 

Dit los je niet op behalve door het naast je neer te leggen. Zo lang je het spel meespeelt en gaat zitten vissen wat er allemaal bekokstoofd wordt, zolang je dit soort berichten post, maak je zelf deel uit van het probleem denk ik. Negeren, je weet zelf hoe het zit en als mensen faar een probleem mee hebben: their loss.

Verder, het is misschien moeilijk voor te stellen, maar het is niet echt een must dat iedereen enthousiast is over jouw zwangerschap. Het is jouw kind, jij moet er blij mee zijn. Als anderen dat ook zijn is het niet meer dan mooi meegenomen. Maar je kunt mensen niet verplichten.

 

Ik moet eerlijk zeggen dat ik dit wel begrijpelijk vind van je schoonfamilie. Ik kan me voorstellen dat je schoonzusje (en dus ook haar familie) het nog heel moeilijk heeft met haar verlies en daarbij alle complicaties die bij een bbz komen kijken (verlies eileider, verhoogde kans op bbz in de toekomst, etc.).

Ik vind het heel vervelend dat je schoonfamilie niet reageert zoals je hoopte dat ze zouden reageren, maar ga er maar even vanuit dat je schoonzusje nog wel begrip nodig heeft totdat ook zij een keer een doorgaande zwangerschap heeft. Dat is echt niet na een paar maanden over. Jij bent pas 12 weken zwanger, hoe lang is het voor je schoonzusje geleden dat ze een bbz had?

Dat wil helemaal niet zeggen dat je schoonzusje niets met jouw zwangerschap te maken wil hebben en dat ze het je niet gunt of meer van dat soort dingen. Maar het is zeer waarschijnlijk wel te confronterend voor haar dat zij niet voor het volgende kleinkind voor je schoonouders de moeder zal zijn.

Aan jou de keuze of je hier nog begrip voor wilt opbrengen, maar ik kan je nu al vertellen dat als je schoonzusje over een half jaar niet zwanger is, dat ze het zeer waarschijnlijk ook nog moeilijk heeft met jouw kraambed.

Nogmaals, dat zegt helemaal niets over wat zij voor jouw kind voelt, maar alles over de pijn van haar verlies.

Tja, dat de rest van de schoonfamilie zich nu geen houding weten te geven, jammer, maar dat komt vanzelf wel.

 

Volgens mij kan je zelf geen topics wissen.... Misschien even contact met een van de beheerders?

Meid, wat vervelend dat je zus zo is en vooral vervelend dat de familie haar gelooft! Wat zeggen je familieleden wanneer jij zegt dat je allang van de pil af was zonder dat je wist dat je zus ook bezig was?

Overigens snap ik 1 ding niet: jij schreef dat je vader nogal kortaf was toen hij hoorde dat je zwanger bent. Maar wist je zus dat dan al eerder dat jij ook zwanger bent???

Ik zou zeker proberen om een goed gesprek aan te gaan. Jouw kindje moet net zo welkom zijn in de familie als alle andere neefjes en nichtjes.
Haalt dit niks uit dan zou ik ze links laten liggen. Deel je vreugde dan met mensen die wel blij voor je zijn en die er voor je zijn.

 

Je kunt je bericht wel wissen door je eerste post te wijzigen (staat rechts onderin naast quote) . Je kunt dan gewoon je tekst weghalen.

Groetjes

 

Alsof je zelf iets te bepalen hebt in het zwanger worden (als je actieve kinderwens hebt)
Heel jammer dat je vader zo reageerde, dat je fam zich laat indoctrineren door je zus. Kun je nog met je vader praten dat jou zwangerschap los staat van die van haar, dat jij gewoon ook een kinderwens hebt?

Lastig, ik hoop dat het wel opgelost wordt en je fam ook blij voor jou kan zijn

 

Lekker in hun eigen sop laten gaarkoken die zus!!
(en je familie ook, als ze die achterbakse praatjes geloven)

Jij had een kinderwens en bent ontzettend gelukkig met het kindje in je buik en dat is het belangrijkste! Heel veel geluk samen!

 

Jammer dat het zo moet gaan, waarom altijd die strijd beter te zijn.. dat merk ik aan mijn schoonfamilie ook. Maar goed fijn dat je moeder er wel voor jullie is. Ik zou ook mijn vader en zusje links laten liggen als zij jou niet willen geloven wat heeft gezellig doen dan voor zin. Maar goed dat is misschien makkelijk praten. Lekker genieten van je zwangerschap meis, denk aan jezelf en je kleine ukkie in je buik!

 

Jemig wat een piep situatie zeg.. Jij moet nu lekker gewoon van je kindje genieten! Dat is belangrijk en vooral niet dat negatieve gedoe je vrolijkheid laten verpesten.

Je zegt dat in gesprek gaan niet helpt.. Je zegt dat ze het expres doet. Ik weet niet of ze dat letterlijk heeft gezegd of jij heel sterk dat gevoel hebt?
Misschien blijkt het uiteindelijk heel anders in elkaar te zitten, ik weet natuurlijk niet wat er allemaal gespeeld heeft. Maar je situatie is wel heel herkenbaar. Zelfde hier tussen mij en me grote broer. Ik ben overal eerder mee terwijl ik een paar jaar jonger ben.. Eerder een beugel, eerder klaar met school, eerder op mezelf wonen, eerder getrouwd en eerder een kind. Hier baalt hij flink van. Hij had ook het idee dat ik het expres deed, in gesprek uitgelegd het is gewoon mij leven en ik doe wat ik wil doen ik sta daar niet eens bij stil en ga er geen rekening mee houden.
Een gesprek heeft daarin wel geholpen om beter van elkaar te begrijpen hoe de ander er in staat. Het is niet dat we nu beste vrienden zijn maar het gaat wel beter.
Soms kan een gespek best helpen ookal verwacht je dat van te voren niet, alleen al om voor jezelf op te luchten dat je kan zeggen hoe je er zelf van baalt. En wat de ander er mee doet.. tsjah dat is aan de ander

 

Wat een nare situatie. Je hebt al geprobeerd te praten dus ik zou het voor nu even loslaten en je concentreren op jezelf, je man en je buikje. Misschien komen ze dan vanzelf wel.
Ik vind het verdrietig om te lezen dat je vader zo reageert. Ik vind het eigenlijk bizar dat je uberhaupt dat gesprek met hem hebt moeten aangaan. Jij bent toch ook zijn dochter? Hij kent jou toch ook langer dan vandaag? Kan hij niet gewoon blij zijn voor jou en dat hij 2 x opa wordt. We hebben het hier niet over een apparaat?
Naast het feit dat de meeste mensen toch wel weten dat je kan besluiten dat je een kindje wilt, maar dat het niet in onze handen is wanneer dit precies gaat lukken. En dat de meeste toch echt niet aan een kind beginnen om een ander na te doen . dat hij dat van zijn eigen dochter denkt vind ik toch wel erg.
Ik wens jou een hele fijen zwangerschap!