Zou nu 5+3 dagen zwanger moeten zijn maar ik kreeg vorige week op woensdag een zware bloeding. Ik heb ook geen positieve zwangerschapstest meer gehad sindsdien. Afgelopen maandag zag de gynaecoloog toch nog een vruchtzakje en voor hem was het dan ook eenvoudig: ik moet gewoon tot maandag afwachten (dan krijg ik een nieuwe echo om te zien of er wat in het vruchtzakje zit). Ik heb zo´n verwarrende week gehad: eerst veel verdriet om (weer) een miskraam en dan nu toch weer hoop (ook al is het maar een beetje want de zwanerschapstest blijft negatief). Wie zit er ook noodgedwongen in spanning af te wachten en hoe ga je ermee om? Bij m´n man kan ik nauwelijks iets kwijt, hij vindt ook dat we gewoon maar moeten afwachten. Maar nog 5 dagen tussen hoop en vrees is veel, ik kan me gewoon niet meer concentreren. Tips?
Ik snap je gevoel super goed! Beschikt je ha de echoapparaat? Of ga langs echobureau? Ik weet niet of het ook bij Jan Koning in Ochten kan, maar die is ook in weekend beschikbaar, misschien kun je even proberen? Heel veel sterkte en succes!
Vreselijk dat afwachten, je wilt gewoon snel duidelijkheid hebben en dit is echt niet fijn. Maar het vervelende is dat je ook weinig anders kan. Ik wilde ook een echo maar mijn VK hield dat echt af, zij zei dat het je ook valse hoop kan geven als er (nog) een hartje klopt of je vreselijk ongerust kan maken als er nog niets is. Ik hoefde 'maar' 2 dagen te wachten tussen eerste bloeding en de echte miskraam, en heb mezelf in bed genesteld met een bak ijs en een stapel films en het een beetje in een roes beleefd. Er over praten hielp mij ook wel. Heb je naast je man nog iemand anders waar je er mee over kunt praten? Familie of vrienden?
Misschien kun je helemaal niets met mijn advies, maar het is wat ik zou doen (en heb gedaan in het verleden). Ga ervan uit dat het niet goed zit. Bereid je voor op slecht nieuws. Probeer je hoop te laten varen. De kansen zijn tegen je, als ik je verhaal zo lees. Zéker omdat je testen negatief blijven, zou ik uitgaan van het ergste; een missed abortion. Ik bedoel het niet naar of ontmoedigend, maar het is echt wat ik zou doen om mezelf te beschermen. Heel veel sterkte!!
Verschrikkelijk die onzekerheid! Het klinkt niet echt goed, dat je testen negatief zijn.. Vreemd dat er dan wel een vruchtzakje te zien was. Sterkte!
Dank voor jullie steun! Ik heb er, behalve met m´n man en met een collega, nog met niemand over gepraat. Het is ook al de derde keer, dus voor mij niet zo makkelijk om over te beginnen. Ik heb vanochtend nog een laatste zwangerschapstest gedaan in ´ideale´ omstandigheden (niet meer gedronken gisteravond etc). Deze was ook helemaal negatief. Dus inderdaad, ik moet me er maar gewoon bij neerleggen dat het mis is. Veel sterkte jullie ook!
Meis even een hele dikke digitale knuffel. En je mag hier altijd je verhaal komen doen!! Dat is beter dan opkroppen.
Even het vervolg: gisteren dus weer naar de gyn voor de echo. En nu was er niets meer te zien. Hij begon over een mogelijke bbz maar ook buiten de baarmoeder zag hij niets. Ik moet nu bloed gaan prikken om te kijken of het hcg aan het zakken is. Indien dat niet het geval is is het misschien een bbz en dan zou ik een of ander medicijn moeten nemen waardoor ik 3-6 maanden niet meer zwanger mag raken. Wat ik denk. Ik ben nog steeds verdrietig maar vooral boos. Vorige week kwam ik daar en zei ik dat ik heftig gebloed had en geen positieve zwangerschaps testen meer had. Nadat hij gekeken had zei hij dat hij een vruchtzak zag ´consistent met 5 weken zwangerschap´ en dat er daarom nog niets gezegd kon worden. Bloed kon niets te betekenen hebben en de zwangerschapstest was wellicht op het verkeerde moment afgenomen (niet, maar goed, hij is de gyn). Nu sprak hij over een mogelijk vochtblaasje en een bbz. Ik heb de hele week in de stress gezeten voor niks voor m´n gevoel. Ik heb nog steeds negatieve zwangerschapstesten en nu wordt ik weer in paniek gebracht met dat bbz-verhaal en de 6-maanden niet zwanger mogen worden (ben 38, dus 6 maanden is niet leuk, helemaal niet als je al meer dan een jaar bezig bent). Zouden jullie naar een andere gyn gaan? Ik ben het eigenlijk wel een beetje beu met hem.
Als je testen nu al negatief zijn, dan denk ik echt niet dat je bang hoeft te zijn voor een bbz hoor. Dan zit er vrijwl altijd wel wat hcg in je lijf en heb je in ieder geval licht positieve testen (in mijn geval echte knallers). Eigenlijk lijkt het er volgens mij op alsof er geen enkele reden is om unerhaupt aan een bbz te denken. Je lijkt alles te zijn verloren en je hcg is hoogstwaarschijnlijk allang weer heel laag. Het lijkt erop alsof je gyn steeds hardop roept waar hij allemaal (onder goede reden ) aan denkt, zonder dat err echt bewijs voor is. Ik snap weel dat je hier gel van wordt en ik vind het geen gek idee om over te stappen naar een wat mindere paniekzaaier. Veel sterkte met je miskraam!!