Ik ben zwanger van de derde, maar ik vind er tot nu toe weinig aan. Ik mis alle leuke dingen en voorbereidingen die je bij de eerste hebt en ik voel m'n baby ook amper bewegen (eerste twee voelde ik heel veel). Daarnaast staat m'n leven zo stil...(ik werk niet). Ik kan niet echt aan nieuwe dingen beginnen of beginnen te sporten, niets te plannen... En ik ben pas net over de helft... Wie herkent dit van een tweede, derde, vierde...etc zwangerschap?
Ik herken het deels.. Al heb ik wel enorm genoten van mijn 3e zwangerschap. Vond het extra speciaal omdat ik zeker wist dat het de laatste keer zou zijn. Kwam tot weinig met een schoolgaande dochter en peuterpuber + verbouwing in huis, dus had het gevoel alleen maar zwanger te zijn en vanalles te moeten ipv ook dingen te doen die ik leuk vond. Waarom probeer je niet toch iets op te pakken? En waarom kan je niet sporten? Baantjes zwemmen bijv.. Of iets met je handen gaan doen? Naaien, haken, iets maken, schilderen etc etc..
Ja, heb zelf een dreumes en peuter. Handwerkhobby's ed zijn niet echt aan mij besteed. Ben gisteren idd wel een stuk wezen wandelen, dat was wel leuk. Ik kan er juist niet echt van genieten, ook al is het de laatste keer. Vind het ook erg jammer dat ik de baby zo weinig voel. Ik vind het opzich wel bijzonder, maar niet leuk zwanger zijn zegmaar.
Jaaaa ik herken dit!!! Er speelden bij mij meerdere factoren mee met name in de relationele sfeer... Ik voelde mijn baby pas na de 20 weken dus nog niet zo heel lang dit doordat de placenta voor ligt... Kon er absoluut niet van genieten en het werd zo erg dat ik zelfs depressieve klachten kreeg die zo zwaar werden dat ik geen zin meer in het leven had.... Gelukkig is het nu allemaal compleet omgeslagen!!! Dit mede door gesprekken met vk en therapie... Ik adviseer je echt zo veel mogelijk te praten en snel aan de bel te trekken als je echt alleen maar een zwart gat ziet!!!!! Liefs
Gelukkig, ben niet de enige dankje voor je verhaal en advies. Denk er ook over wel met de VK over te praten. Heb aankomende week een afspraak. Placenta ligt bij mij ook voor dit keer .
Ik persoonlijk vind dat ik doordat de placenta voor ligt en je de baby zo laat pas voelt ik gewoon geen band heb kunnen creëren maar die schade haal ik nu heel hard in hihi Wat misschien ook wel kan helpen is genoeg vitaminen nemen en van valdispert stemmingswisselingen innemen dit mag gewoon tijdens de zwangerschap....
Ja, dat herken ik wel. Ik probeer d'r elke avond te voelen, maar dat lukt maar soms. Zo jammer, juist omdat het de laatste keer is.
Jaaa elke keer dacht ik yes ik voel d'r maar helaas bleken mijn darmen te zijn destijds nu voel ik d'r wel veel meer maar het is lang zo krachtig niet als bij de andere zwangerschappen... Maar echt meis het komt echt wel!!!! Probeer nog meer te genieten van je echo's want dat deed ik ook niet dus echt ga toch genieten...
Ik herken het niet maar, ik ben ook niet bang om nu met nieuwe dingen te beginnen. Als ik nu alles stil zou zetten vanwege mijn zwangerschap dan vind ik het ook nog heel lang duren. Zolang je, naast de standaardkwaaltjes, geen gezondheidsklachten hebt kan je toch wel activiteiten oppakken/blijven doen? Zo wandel ik een avond per week met een vriendin ongeveer 5 km. Heb ik besloten om, ook al is het ons derde kindje, toch op zwangerschapsyoga te gaan. En ben ik onlangs met een vriendin begonnen aan een dahliatuintje. Gewoon om in beweging en bezig te blijven, lekker gezond! Mijn tweede zwangerschap heb ik ook veel stil gezeten en dit heeft me ongelukkig gemaakt, vandaar dat ik er nu bewust voor kies om actief te blijven. En dat helpt zeker.
Komt waarschijnlijk gewoon doordat die placenta deze keer voor ligt. Dat voelen komt echt wel goed, alleen waarschijnlijk wat later dan dat je gewend bent. Ik heb 2 zwangerschappen met de placenta voor gehad en ik heb de kindjes perfect gevoeld (soms tot vervelens toe ).
O ja, wilde nog zeggen dat ik het qua zwangerschap ook niet heel erg genieten vindt. Het voelen van de baby is wel weer bijzonder. Maar ik kijk meer uit naar het moment dat hij geboren is. Het resultaat zeg maar... Terwijl ik bij de oudste de zwangerschap wel anders beleefde, was meer overweldigend. Nu is het rustiger en dat vind ik ook wel prettig