Hehe, blij dat het jaar 2006 voorbij is... Begon met een mk op vrijdag 13 januari (en ook nog volle maan), met 8 weken, en eindigde helaas ook weer met een mk.... In september weer zwanger geraakt, blij maar ook een beetje ongerust, al voelde het wel veel beter dan de zwangerschap daarvoor. De echo met ruim 11 weken zag er prima uit, door het dolle heen natuurlijk en we begonnen het voorzichtig te vertellen! Met ruim 14 weken begon ik wat bloed te verliezen en het voelde niet goed. Mijn buik voelde ook minder gespannen dan voorheen. Een echo liet zien dat er geen hartactiviteit meer was, ergens tussen 12 en 13 weken was de foetus overleden... Miskraam zette niet door, dus medicijnen op 18 december. Die werkten wel en ik verloor een gaaf maar heel erg klein kindje. Door complicaties bij de miskraam heb ik erg veel bloed verloren en moest ik 's nachts nog gecuretteerd worden. Nu, 2 weken later, ben ik lichamelijk weer enigszins hersteld. Wel is er natuurlijk nog veel verdriet om de afgebroken zwangerschap, vooral omdat de kans nog maar zo klein was dat het fout zou gaan... Maar goed, we gaan lekker genieten van ons lekkere mannetje van ruim 2 en van elkaar. Kunnen we deze zomer toch nog gaan kamperen Ik wens in elk geval iedereen een prachtig en vruchtbaar 2007, in een goede gezondheid! Liefs Neeke
He wat naar zeg, om zo het jaar te beginnen en af te sluiten. Ik hoop dat 2007 je meer geluk brengt. Sterkte meid!
Lieve Neeke, Wat vreselijk dat je voor de tweede keer een miskraam hebt moeten meemaken en ook zo erg dat je al zo ver was. Als je 14 weken bent, met een goede echo met 11 weken, dan ga je er volgens mij echt vanuit dat het bijna niet meer mis kan gaan. En ergens ook wel mooi, maar wel heel erg verdrietig, dat het zo'n gaaf kindje bleek te zijn. Heb je het begraven in de tuin? Voor jou is 2006 een heel slecht jaar geweest. Ik hoop echt voor je dat 2007 veel meer geluk voor jullie brengt, en vooral een nieuwe zwangerschap! Heel veel sterkte met de verwerking van dit grote verdriet! Liefs, Marla
Dank je wel voor jullie reacties. Is zo fijn om even je hart te kunnen luchten hier! Marla, jij ook veel succes met opnieuw proberen na een miskraam. Jammer he, als het anders loopt dan je dacht.... Ik had het gelukkig nog niet aan zoveel mensen verteld omdat het al eens eerder is fout gegaan, maar toch. Denk dat, als ik nog eens zwanger raak en het goed gaat, ik het pas vertel als de baby er gezond en wel is! Vandaag een klote dag, op bezoek bij een kennis die 2 weken later uitgerekend blijkt te zijn dan ik was. Dat zal wel lastig blijven, zo lang zij zwanger is zal het voor mij een confrontatie zijn met hoe ver ik zou zijn als niet... Maar ja daar koop je niks voor. Lichamelijk gelukkig hersteld nu, dus we gaan lekker leuke dingen doen! Liefs Neeke
Ben bang, Neeke dat je toch wel wat vragen zult krijgen als je straks met een enorm dikke buik rondloopt. Het is erg logisch dat je gisteren een kl... dag had. Het is nog maar zo kort geleden bij jou en zelfs voor mij is het nog steeds moeilijk om geconfronteerd te worden met de steeds dikker wordende buik van mijn schoonzus. Je beseft je heel erg dat jij dat ook gehad zou kunnen hebben. Dat gevoel blijft, maar wordt wel wat minder over de loop van de tijd. Hoe gaat het nou met je? Voel je je al weer iets beter of nog steeds erg verdrietig? Ik hoop voor jou dat je snel een gezond wondertje in je armen mag houden! Liefs, Marla
Hoi Neeke, wat vervelend voor je, echt kl*t*n ik leef met je mee, je was al zo goed op weg, we zeggen altijd de eerste 12 weken zijn risico vol, maar nu kun je maar zien dat het toch na die 12 weken ook mis kan gaan! Hoe voel je je nu, neem tijd om te rouwen, en verdrietig te zijn, ik spreek nu uit ervaring, ik heb mijn miskraam te snel op zij gezet en kreeg weken na die tijd een emotinionele klap! Neem de tijd! Veel liefs Jette!
Hee dames, Dank voor jullie lieve woorden! Voel me eigenlijk best goed nu, vandaag voor het eerst weer gaan werken, moest lichamelijk toch wel een hele tijd herstellen door het vele bloedverlies. Maar die gedwongen rust (en dus tijd om na te denken), en ook - hoe raar het ook klinkt - de miskraam zelf heeft zuiverend gewerkt en ik voel me steeds beter. Nog steeds af en toe verdrietig en voorlopig zal het me af en toe nog wel eens aanvliegen, maar dat hoort erbij. Dit weekend gezellig naar mijn ouders, moeder wordt 60 dus zaterdag lekker uit eten (en ik kan aan de wijn! proberen de positieve dingen te blijven zien ) en zondag nog een high tea met de familie. En over 5 weken lekker skien, had anders ook niet gekund, met mijn mannetje een week ertussenuit. Heb ik veel zin in! Veel liefs en tot na het weekend weer een keer, Neeke
heey neeke, ook erg voor jou wat er is gebeurd,je zit in het zelfde scheutje als ik. jou verhaal is het zefde als ik. 2e miskraam ook in de 15 de week. weet precies hoe je je voelt voor jou is het al weer een paar weken geleden,ik ben vandaag gecurreteerd. maar het is allemaal niet leuk,hoe is het verder nu met je? heb nu nog last van buikkrampen maar dat moet ook wel weer weggaan. lichamelijk voel ik me verder ok,alleen geestelijk is het moeilijk. Maar gelukkig net als jij hebben we al een zoontje van 1,5 en die trekt je er wel doorheen.
owh sorry had ff het bovenstaande niet gelezen over hoe je voelde, gelukkig weer wat beterder,fijn voor je en ga lekker genieten van je vakantie
Hallo Iris, Hier ook nog even een berichtje. Afgelopen weekend was gezellig. Deze week voor het werk een paar dagen op pad en ik merk wel dat ik een beetje behoefte heb om me lekker uit te leven. Met collega's uiteten en daarna "even een biertje gedronken "- pfoe - lag om half vier of zo pas in mijn nest... Maar het was wel erg gezellig! En perfect om de geest te verzetten. Moet zeggen dat het lijkt alsof ik er nu minder moeite mee heb dan na mijn eerste miskraam. Dinsdag was wel even lastig, toen was ik voor de eerste keer bij de creche en omdat we ons al op de wachtlijst hadden laten zetten voor een tweede plek wisten ze daar overal van. Maar viel heel erg mee. En een paar collega's (en mijn baas) weten ervan. Heb ze wel gevraagd om het niet rond te bazuinen maar het voelt wel goed dat er een paar mensen begrip hebben voor hoe je je voelt. Zie uit naar mijn ongi (als ik afgelopen week inderdaad mijn eisprong heb gehad is mijn NOD 24 januari alweer!), als je cyclus weer op orde is is dat toch weer een stapje verder in het herstel en verwerken. Hoe is het met jou? Nog veel last van vloeien? Heb ik bijna niet gehad, gelukkig maar, ik was al genoeg bloed verloren . Hoop dat je je goed voelt. Fijn weekend, Neeke