Gewoon een goede baan!

Tja dat is keuze die je maakt en het is afwachten hoe je baas daarop zal reageren.

Ik hoop voor jullie dat het gauw raak is

 

Je kunt het ook altijd combineren met ouderschapsverlof. Daarnaast zou je man ook een dag minder kunnen werken en jij kan dan 3 dagen werken bijv.

Ik zou nooit mijn werk kunnen doen met 2 dagen. De gene die ik ken die 2 dagen werken hebben vaak niet het meeste leuke werk. Bij ons zijn er een aantal en die moeten voornamelijk administratieve klussen doen.

 

Zwanger heb je sowieso grote kans dat je na je jaarcontract niet hoeft terug te komen .

 

Soms is er wel maximaal aantal uur dat je moet werken im t werk nog te kunnen doen.
Volgens mij zou t bij mij ook niet kunnen maar twee dagen. Vind zelf ook dat ik mn werk niet in twee dagen zou kunnen doen.Werk drie dagen. Zou daar dus wel goed naar laten informeren.

 

Precies.

Dat is een mega verandering van 5 dagen naar 2 dagen. Is dat wel echt te realiseren in jouw branche? Ik weet niet wat je doet maar ik kan me voorstellen dat je werkgever een minimaal aantal werkuren hanteert per week voor een functie. Ik heb zelf ook dmv ouderschapsverlof een aantal maanden 2 dagen gewerkt en daarna 3. Die drie dagen bevielen mij goed, ook al gaan er toch dingen langs je heen. Maar die twee dagen wasr qua werkprestaties gewoon niet te doen. Je mist zo ontzettend veel informatie en contact als je er maar 2 dagen bent. Ook voelde ik me meteen minder "thuis" in het team omdat je ook van je collega's veel minder mee krijgt. Lekker dat je veel thuis bent, maar ik kon mijn werk niet goed meer uitvoeren.

 

En ik zou trouwens altijd, zeker in het geval van een goede baan (dus goed salaris neem ik aan), zorgen voor een vast contract voordat je aan kinderen begint...

 

Dat kan ik me voorstellen maar een vast contract krijg je tegenwoordig niet zomaar meer. Dus om daar nou op te wachten als je graag een kindje wilt. Dan zul je zien dat je na drie jaarcontracten geen vaste aanstelling krijgt, en dan weer drie jaar wachten? Als je niet piepjong meer bent zou ik dat ook niet doen (ik ben zelf 33).
On topic. Ik zou me niet te druk maken en als het zover is even met mijn baas gaan praten over wat een wenselijk aantal uren is en of er eventueel een compromis of inderdaad ouderschapsverlof mogelijk is. Met een beetje een schappelijke baas kom je er vast wel uit.

 

Dat zou ik nooit doen. Kinderen krijgen vind ik belangrijker dan baan. Of het moet hooguit jaartje duren ofzo dat je mogelijk vast contract krijgt. Maar anders, echt niet.

 

Heb je ook gelijk in.
Het is ook een beetje afhankelijk van wat je partner doet en verdient. Ikzelf ben de kostwinner dus ik wilde echt op safe spelen wat betreft mijn baan en salaris. Als je het kunt permitteren om een tijdje thuis te zitten na ontslag maakt het misschien niet zo veel uit.
Maar als je een goede baan hebt met carrièremogelijkheden moet je je ook afvragen of je in die branche überhaupt ergens aan de bak kunt komen voor 2 dagen als je je huidige baan kwijt raakt.
En of je genoegen kunt nemen met een baan van 2 dagen in een veel lagere functie of compleet andere branche.

 

Ik snap dat je nu al nadenkt over wat als...
Maar als ik jou was zou ik eerst proberen zwanger te worden.

Ik stond 4 jaar geleden ook met dat soort vragen en vroeg me af of ik een promotie wel aan moest nemen...

Uiteindelijk heeft het bij ons 4 jaar geduurd voordat we zwanger zijn geworden en heb ik de afgelopen jaren met veel plezier mijn werk kunnen doen.

 

Je hebt een goede baan gevonden, maar nog niet zwanger zo te zien aan je banner??
Dan zou ik me niet zo ernstig veel zorgen maken hoor...
Meestal is het ook niet 'in 1 keer raak'.. dus het duurt nog wel even voordat je een klein hummeltje in je armen kunt houden, kun je wel van uit gaan!
Zal wel heel typisch zijn als je net deze maand zwanger raakt
Dus tegen de tijd dat jouw jaarcontract afloopt, moeten ze die gewoon verlengen mits natuurlijk blijkt dat jij geschikt bent voor die functie! Zwanger.. of niet! Dat moet niet uit mogen maken (doet het soms nog steeds wel, helaas.. maar toch: ga uit van het goede)!

 

Ik ben er ook zo 1 helaas.. moet dat ook echt meer proberen los te laten!

Heb 2 jaar lang bij wijze van spreken op water en brood geleefd (lees: gezond gegeten, maar niet uitbundig en zeker geen dingen die zwangeren niet mogen.. terwijl ik nog niet eens zwanger was! :O)..
Maar al die tijd niet zwanger (op 1 vroege mk na).
Dus eigenlijk 'voor niets' geweest...
En nu heb ik zoiets van: ik doe wat ik wil! En pas als ik zwanger blijk te zijn ga ik weer 'netjes' leven!

 

Ik snap je punt. Ik zit er nu zelf ook mee. Ik wilde niet meer wachten op een vast contract omdat ik "al" over de dertig was. We wisten ook niet hoe lang het bij ons ging duren en of het wel ging lukken (zie handtekening). Toen mijn contract verlengd moest worden was ik vijf maanden zwanger en werd ik eruit gegooid. Het gebeurt dus echt wel. Nu was ik toch al van plan om na mijn verlof iets anders te zoeken (ik werkte onder mijn niveau, maakte lange dagen en zat 1,5 uur per dag in de auto. Niet ideaal met een baby) maar nu staat er wel wat extra druk op. Ik krijg wel WW en mijn man heeft best een goede baan maar het is nu echt opletten op financieel gebied. Ik ga na mijn bevalling zo snel mogelijk solliciteren en het maakt me niet eens zoveel uit wat ik moet gaan doen. Balen allemaal, maar als ik het opnieuw moest doen deed ik het weer zo.