Hallo allemaal, Ik heb hierover al eerder een bericht geplaatst maar ik heb echt tips en adviezen nodig! Onze dochter is bijna 5 maanden oud en ik ben aan het werk voor 3 dagen in de week. Nu past mijn moeder 1 dag op en mijn schoonmoeder 2 dagen. Dat gaat erg goed maar toch kan ik mijn dochter niet loslaten, ik vind het zo lastig om te accepteren dat iemand anders 3 dagen voor haar zorgt. Hoe kan ik hier het beste mee omgaan? Ik hoop echt op jullie tips en adviezen! Liefs Kim
Ik ben bang dat er niet echt een oplossing voor is. Ik heb zowel met mijn moeder als met de gastouder een overdracht-schriftje. Hierin schrijven ze precies wat er gebeurd is die dag. Misschien helpt zoiets? Dan kun je alles precies mooi teruglezen.
Loslaten lukt niet en hoeft ook niet zolang je je werkzaamheden naar behoren uitvoert toch. Misschien goed idee om met je zelf en je (schoon)moeder een tijd stip af te spreken dat je een fotootje van je kleintje krijgt doorgestuurd...
Lastig is dat he! Ik zou inderdaad vragen of je moeder en schoonmoeder wat foto's kunnen sturen zodat je kan zien dat het goed met der gaat en ze het naar der zij heeft daar. En bespreek je daarna de dag nog even met ze? Ik blijf altijd even zitten als ik me dochter gaat ophalen, mijn tante of moeder verteld dan wat ze gedaan hebben, wanneer ze geslapen heeft en wat ze gegeten heeft. ik vind dat zelf altijd wel erg fijn
het is ook gewoon heel moeilijk... voor alle mamas. en voor sommigen is het te lastig, en die willen dan liever niet meer werken. dat je kind uren bij je weg is, is een gegeven waar je maar beter aan kunt wennen want dat wordt alleen maar meer. wat ik erg fijn vind als de oppasoma het over neemt is dat ik de afgelopen 24 uur van mijn kind beschrijf aan de oppasoma (eten/slapen etc) en alvast doorspreek hoe de komende dag er ongeveer uit zou moeten zien wanneer ik weg ben (eten/slapen etc). als ik dan terug ben vertellen ze of het inderdaad zo gegaan is. wat heeeel erg hielp is dat ik na een paar weken zag dat mijn kind er totaal geen problemen mee heeft, soms vindt hij het zelfs niet interessant dat ik weer terug ben want oma is gewoon heel leuk haha... maar ik moet zeggen dat ik het pas vanaf een maand of 10 helemaal prima begon te vinden. daarvoor was ik gewoon veel thuis en werkte ik veel thuis, want als hij bijvoorbeeld niet in slaap kon komen dan was ik er liever zelf om hem in slaap te wiegen (dat lukte anderen toch minder goed). maar vanaf een maand of 10 maakte het niet meer echt uit of ik er nou wel was of niet.
Ik heb dat ook heel lang gehad. Pas toen ze kon laten zien wat ze wilde(en niet wilde ) en kon lopen (12 mnd) had ik meer rust.
Ik heb het ook heel erg. Ga om die reden ook 4 uur minder per week werken ( werk nu 24 uur). Vind ieder moment dat ik niet bij haar ben verschrikkelijk. Voel me incompleet en kaal als ze niet bij me is. Moeder en schoonmoeder passen hier ook op. Sturen foto's en regelmatig berichtjes, dat helpt me wel wat.
Ik heb er zelf totaal geen moeite mee Maar misschien inderdaad een foto laten sturen door je moeder of schoonmoeder zodat je kan zien dat het allemaal prima gaat.