Nu zijn de scholen dicht dus maakt het niet veel uit, maar mijn afweging was juist “de schade die ik de kinderen toebreng als ze mogelijk vreselijk lang in quarantaine moeten is groter dan 10 dagen niet knuffelen.” Maar zo kunnen we allemaal onze eigen afwegingen maken, afhankelijk van hoe je kind is, hoe je huis is, hoe de maatregelen op dat moment zijn. Het is in elk geval goed om er over nagedacht te hebben voor het ineens zo ver is. Ik weet uit ervaring dat het je dan nogal kan overvallen en je niet weet waar je goed aan doet
Dit dus dat hadden wij ook, wij waren erover uit gaan isolatie,maar als het dan zover is ga je twijfelen. Maar wij denken dat dit voor ons gezin het beste is. En het scheelt de kinderen speelde al weinig met andere kinderen en hebben elkaar. Natuurlijk missen ze het spelen met de buurkindjes,maar de aandacht en tijd die we nu voor ze hebben is ook fijn.
Ik zou denk ik niet officieel in isolatie gaan in de zin dat we elkaar dan al die tijd echt niet zien. Maar ik zou wel wat afstand houden. Tijdelijk één van ons twee op een andere kamer slapen. Niet naast elkaar op de bank etc.
Maar ik heb er ook geen oordeel over hoor. Hier wordt gesteld dat je je kinderen in gevaar brengt als je niet in isolatie gaat.
Jammer dat je het zo zwart wit ziet en selectief leest... Als je namelijk verder kijkt zie je dat ik aangeef, uitzonderingen daar gelaten en kinderen met een medische achtergrond. Volgens mij is dat bij jou het geval toch. Ik kan er met mijn hoofd niet bij als de omstandigheden “gunstig” zijn, dat je het niet zou doen. Omdat er geen kamer over is of omdat ze dan misschien bij papa meer op een tablet zouden zitten of omdat ze volgens moeders de zorg niet aankunnen en dat je als moeder onmisbaar bent in het hele huishouden ( wat natuurlijk ook deels zo is, maar die paar dagen overleven ze echt wel zonder jou, ook al is het niet makkelijk ) Ik vind bovenstaande redenen dus geen redenen om je gezin dan bewust bloot te stellen aan Corona. Loopt je kind geestelijke schade op doordat jij of je partner er niet zijn door achterliggende oorzaken, dan is het een heel ander verhaal he.
O maar ook met kinderen "waar niks mee is" zou ik het niet doen. Ik geloof nl niet dat wij of zij gevaar lopen.
Ik was niet zozeer bang dat mijn kinderen heel erg ziek zouden worden... ik was bang dat mijn man ook erg ziek zou worden en we dan niet voor de kinderen zouden kunnen zorgen. Een collega van mij heeft dat gehad en dat was echt heel erg naar en zielig en ook traumatisch voor de kinderen. Mijn man heeft altijd al een “zware jaarlijkse mannengriep” waarbij hij een paar dagen kermend in bed ligt en niks kan, ik wil niet weten hoe hij is met corona.
Wij wilden wel dat man in isolatie ging, maar helaas durfde hij vanwege de waanbeelden en koortsdromen niet op de slaapkamer. Dus hij lag gewoon beneden op de bank. Omdat mn zoontje daarna, en ik daarna ook nog eens corona kregen, heeft mn dochter 31 dagen binnen gezeten. Echt super zielig... Dus als er een keuze is wel in isolatie te gaan, zou ik dit zeker doen!
Hmm nou oke. Dan heb je mijn antwoord anders gelezen. Dus laat dan maar. Ik heb het echt absoluut niet als oordelend bedoeld! Iedereen maakt de eigen juiste keuze voor het gezin. Ik heb ook zeker niet gezegd dat je je gezin in gevaar brengt als je niet in isolatie gaat. Ik heb uitgelegd waarom wij wel voor isolatie hebben gekozen. Ik persoonlijk wilde geen risico nemen dat zij besmet worden. Dat vind ik wat anders dan in gevaar brengen. Ik voelde me zo slecht dat ik echt niet het risico wil lopen dat mijn man net zo ziek wordt, want wie zorgt er dan voor de kinderen? Wanneer je verkouden bent of andere klachten hebt, is dat wellicht weer anders. Je maakt een keus op het moment dat je dat hoort. En dat argument ruimte vind ik wat anders. Was ook geen oordeel, maar als het moet en je wil het kan er veel, day bedoelde ik ermee. Maar nogmaals dat is ook voor iedereen verschillend. Ik ben zelf nog steeds ziek. Slaap veel en lig op bed. Isolatie is opgeheven en ik heb alweer lekker kunnen knuffelen met ze. Jij ook beterschap en succes!
Maar dan kan je toch ook niet voor isolatie kiezen. Dan valt er niks te kiezen. Kinderen kunnen zich toch niet alleen redden nog. Dat is gewoon onmogelijk.
Ik zou er juist niet voor kiezen in de hoop dat we het allemaal tegelijk krijgen en er niet teveel last van hebben. Dan zijn we er namelijk in 1 keer vanaf Natuurlijk heb je dat niet voor het zeggen, maar dat heb je ook niet als je in isolatie gaat.
Paar keer in slaap gevallen naast dr, een keer 10 liter water over t laminaat, andere keer bruynzeel wasco over de muren en de keukenkastjes, keer erop hoorde ik "paaaaapaaaaa wakker worden" Dus dat vertrouwen moet weer ff groeien. Die slaapstoornis van dr eiste wel flink zn tol, gaat nu GODDANK beter. Maar heeft hij haar 10 dagen dag en nacht...Dat trekt ie niet, tis een best intensief gevalletje zeg maar en nog steeds verstoorde nachten. Vannacht ging ze ook door tot 05:00...
Niet 10 dagen dag en nacht nee. Dochter heeft nog een slaapstoornis. Gaat nu wel beter gelukkig maar we zijn er nog lange niet. Vannacht weer tot 05:00 bezig geweest met dr en tis niet een kind wat als jij ff je ogen dicht doet dan braaf gaat zitten puzzelen naast je. Best een intensief gevalletje.
Hier geen isolatie, geen doen om je kind van 9 jaar in isolatie te houden. Werd tegelijkertijd met papa ziek. Zoon en ik zelf aantal dagen later ook. Wel sliepen man en ik apart en hielden we binnen zo veel mogelijk afstand. Maar toen eenmaal allemaal ziek natuurlijk niet meer.
Vanwege de leeftijd van de jongste (1 jaar) zou ik niet in isolatie gaan, maar als ik oudere kinderen zou hebben, zou ik het wel doen.
Ik ben wel in isolatie gegaan (begin dec) zodra ik de uitlsag had. De uitslag kreeg ik pas na 3 dagen omdat ze die "kwijt" waren. Ik hoefde toen dus niet meer super veel dagen (4/5). Ik ben die dagen dus in isolatie gegaan omdat ik mijn gezin niet wilde besmetten en er zo het snelst vanaf was. Mijn man is op zolder gaan slapen en ik had mijn eigen wc. In de badkamer ging ik in bad en de rest in de douche (uiteraard niet tegelijk) en ik had mijn eigen wasbak. Kids zagen mij wel vanuit de gang en soms kwamen ze wel eena per ongeluk binnem en dan zei ik 1.5m en gingen ze weer op de gang staan. Ik ben voor het eten wel de laatste 2 dagen naar onder gegaan. Dan bleef ik korte tijd in de kamer en bleef op minimaal 1.5m afstand (dit mocht van de GGD). Ik vond het daarom prima te doen. Het was ook fijn dat je hierdoor goed kon uitzieken. Mijn oudste zoon (7) vond het allemaal prima, mijn jongste (5) die heeft de week erna mij niet uit het oog verloren. Hij had mij wel gemist maar ach na een weekje was weer alles normaal. Rest van het gezin heeft zich nog laten testen en waren allen negatief. Ze zijn voor de zekerheid wel iets langer in quarantaine gegaan. Niemand had klachten maar het voelde gewoon beter en er was toch verder niks te doen.
Ik snap je gedachten maar besef wel dat hun quarantaine pas ingaat als jou corona klaar is. Dat betekend 7 dagen na je eerste klachten, 24u klachtenvrij. En dan pas gaat dr quarantaine van je man en kinderen in. Omdat je ze dus tussendoor besmet kan hebben. Betekend dus dat je man en kinderen sowieso 17 dagen thuis in quarantaine zitten. Dit was voor ons de doorslag waarom ik wel in isolatie ben gegaan toen ik corona had. Mijn man moest een nieuw contract en denk dat ze het niet leuk vonden als hij dan door mij ook nog 7 (in mijn geval dus 10!!) Dagen extra op zijn 10 dagen quarantaine zou krijgen.. Extra: het is tegenwoordig natuurlijk zo dat je je na 5 dagen mag testen. Als dat negatief is mag je gezin bij dag 5 zich laten testen. Bij negatief is de quarantaine dan klaar. Ik had de ggd aan de telefoon toen ik corona had en die vrouw was duidelijk geïrriteerd toen ik een vraag stelde over isolatie en quarantaine. Ze zei daarna ook: sorry mevrouw maar zo veel mensen houden zich niet aan de regels. Die doen dan geen isolatie maar wel al na 10 dagen quarantaine eruit terwijl de besmetting dan dus nog kan gebeuren.
Hier was de GGD begripvol en begreep waarom we hiervoor gekozen hebben. Ik begrijp dat ze langer thuis moeten blijven,maar mede omdat we al vrijwel alleen maar thuis leefde en ze nog 2 weken thuis onderwijs hebben, maakte de keuze makkelijker.