Soms heb je van die dagen, eigenlijk gaat alles gewoon prima maar je hebt gewoon ff nergens zin in... dat heb ik nu :/ Vriendlief zit in het buitenland, afgelopen week een hele vervelende verkoudheid gehad in combi met mn astma was het af en toe zoeken naar lucht maar dat gaat nu ook weer beter... En eigenlijk mag ik helemaal niet klagen, het gaat allemaal zo goed! De kleine meid beweegt goed en regelmatig, ze groeit als kool en ik maak al echt contact, heerlijk is dat! Ikzelf heb maar weinig kwaaltjes (op wat vermoeidheid na), maar ik heb moeite met accepteren dat ik dikker word en dat iedereen daar ook nadruk op legt, of ja, tenminste op de buik... :/ Eerst deed ik een groot vest aan, en was ik dus een dagje tussendoor ff niet zwanger, dat werkt niet meer helaas. Jullie herkennen dit vast wel, gewoon ff geen zin meer in zwanger zijn, zo van: laat me gewoon ff met rust! En dan moet ik nu ook nog eens iedere 3 weken naar de verloskundige ipv iedere 4 weken, steeds meer aandacht terwijl ik daar helemaal niet van hou Ach, zolang mijn meisje het maar goed doet
Ik herken je gevoel. Ben zelf 19 weken zwanger en ben het soms ook even zat. Maar als de kleine lekker spartelt, maakt dat veel goed. Heb op t moment griep, en dat in combi met de zwangerschap is niet echt tof. Kan al zo weinig doen, en nu helemaal.
Ik ben ongeveer 10 weken verder maar ik heb het ook wel gehad. Licht verkouden, pijn aan mijn ribben wat resulteert in snurken en dus niet lekker slapen. Verder nergens last van maar 8 uur werken breekt me op. Nog 1 dag tot mijn verlof, woehoe.
Herkenbaar hoor! En dan is klagen ff heerlijk Deze zwangerschap is nogal zwaar, dus die klaagmomentjes heb ik wel nodig hahaha. Ik moet nu wekelijks naar het ziekenhuis voor controle, maar gelukkig mag ik ook bij de gyn klagen
Je verhaal is volledig herkenbaar! Hier ook verkouden, schijnt te heersen.. een bepaald soort griep waarbij je voornamelijk verkouden bent en hoofdpijn hebt. Helaas heb ik ook nog bekkeninstabiliteit erbij, dus die klaag momenten heb ik regelmatig. Af en toe ben ik er zo klaar mee! En inderdaad de aandacht die je krijgt. Ben ik totaal niet van. Vandaag ook weer een collega die ik eigenlijk niet zo goed ken die dan ineens aan mn buik gaat zitten. Ik heb daar zo'n hekel aan! Draai dan ook altijd gelijk weg Bij mn sm heb ik er helemaal last van maar dat komt ook door de slechte band die we hebben. Maar gelukkig beweegt de kleine hier ook goed en daar doen we het natuurlijk voor
De aandacht is inderdaad het ergste, steeds de nadruk op mn buik en dat is juist zo'n gevoelig onderwerp! Met mijn schoonmoeder word nog een ramp, ze denkt nmlk nog dat ze mag oppassen op de maandag maar dan ben ikzelf vrij... Zij vind dat háár dag omdat ze dan ook mn nichtjes heeft, moet ik nog voorzichtig gaan vertellen binnenkort Verder bemoeid ze zich met álles, zelfs de inrichting van mn huis zou helemaal op de schop moeten! Helaas (voor haar) ben ik door mijn moedertje opgevoed en heb ik dus nogal een eigen willetje (niet voor niets eigen baas haha)