tssss zwager & schoonzus irritatie

moet het even van me afschrijven hoor...wat een irritatie! Vroeger was mijn zwager een leuke gozer maar sinds een aantal jaar is hij met een op zich leuke vrouw maar op een of andere manier is hij er een enorme zeikerd van geworden.
Zij is op zich dus wel leuk maar kan wel piepen over alles. Zo heeft ze een prima zwangerschap gehad maar liep nog de hele tijd de zuchten over echt alles, moe werd ik ervan.

Nu heeft mijn man een slechte rug en is godzijdank na 3 jaar uit de ziektewet weer aan het werk maar uiteraard kost hem dat wel veel moeite om dit vol te houden, hij blijft last van zn rug houden.
Nu is daar in die jaren van zwager zijn kant al niet veel begrip voor geweest maar nu konden wij een aantal weken geleden niet op de verjaardag van zijn zoontje komen omdat mijn man die autorit niet trok na een week werken ( is een uurtje rijden ongeveer).
Dus ik keurig gebeld, nou hij bleef zeggen hoe teleurgesteld hij was dat we niet konden komen ook na mijn uitleg.
Dat hebben we nog lang moeten horen, zelfs nog via zijn vader.

Nu huren mij schoonouders ieder voorjaar ergens een huisje en vinden zij het enorm leuk als iedereen een paar dagen komt. schoonouders wonen in belgie dus zien de kleinkinderen niet iedere week dus dat is genieten voor ze.
Wij gaan alle jaren mee, het is gezellig, geheel vrijblijvend en wordt betaald dus waarom niet.

Schoonpa kwam afgelopen kerst met voorstel om begin mei te gaan. Zwager kwam meteen al met allerlei verhalen waarom het niet kon.
Een en al excuus.
Later kwam daar nog een mail achteraan met nog meer excuses; niet genoeg vakantiedagen ( met kerst liep hij nog te verkondigen dat hij er meer dan 40 had) vrouw zou dan 7 maanden zwanger zijn, ze gingen al op vakantie in maart en hadden al een weekend weg in april gepland.
Kortom, alles kan, behalve een weekend met opa en oma doorbrengen.

Ik denk dan joh als je geen zin hebt, zeg het dan gewoon.

En nu had hij mn man laten weten dat ze niet naar verjaardag van onze zoon kunnen komen want ze waren net dat weekend uitgenodigd om bij vrienden een weekend in een huisje te gaan zitten.

Prima joh, kom je niet, ik ben de laatste die daar moeilijk over doet. Het is een uitnodiging en kijk maar wat je doet.

Maar het irriteert mij natuurlijk mateloos; het onbegrip voor man zijn rug, de excuses verzinnen om vooral maar niet mee te hoeven en dan vervolgens ook niet op mijn zoon zijn verjaardag komen.

Sorry moest het even kwijt. Zal wel aan mn hormonen liggen

 

praten moeten we maar eens doen maar ga eerst mijn irritatie maar eens laten zakken anders ben ik niet aardig meer

maar ja punt is wel dat vooral hij dan gaat zitten zuchten enzo, kruipt in slachtofferrol enzo.

 

tulip het kan idd nooit kwaad om het van de andere kant te bekijken. Maar zij is nogal een type wat snel zucht en klaagt, en alles zwaar vind en hij gaat daar in mee. Vroeger was hij nooit zo zeurderig.

Tuurlijk ik kan niet over haar zwangerschap oordelen, de een ervaart het zwaarder als de ander. Maar waar ik het op baseer, is dat zij maar bleef roepen dat alles zo goed ging maar ondertussen de hele tijd zuchten en moeilijk kijken.

Achteraf terugkijkend is het 2 jaar geleden al begonnen. We zaten toen voor het eerst met de schoonfamilie in een huis en zij was toen 20 weken zwanger van de eerste.
Je bent met een groep ( 8 volwassenen en onze zoon) en dan is het naar mijn idee logisch dat je bv boodschappen doen, koken en opruimen omstebeurt doet. Ik vind dat logisch en iedereen hielp mee, behalve zij.
Ze hebben geen een keer boodschappen gedaan of gekookt maar zaten we altijd als eerste aan tafel om te gaan eten.
Ik geloof dat ze 1 keer de keuken opgeruimd hebben.
Dat gaat wel irriteren en als je er wat van zei, keken ze beetje schaapachtig.
Zij ging ook altijd even slapen want ze was zo moe en jaja dat was altijd rond een uur of 5, als er net gekookt ging worden.
Meest grappig was dat hij dan ook altijd meeging, goh goh hij was ook zo moe, Ik vraag met serieus af waarvan.

En prima als je mijn man zijn rug als een smoes ziet om niet naar de verjaardag te komen, dat mag. Maar feit blijft dat er dan alleen maar de teleurstelling geuit wordt en dat wordt dan 3 keer gezegd, maar even sterkte wensen met man zijn rug, is alweer teveel.
Ook toen mijn man na een mislukte operatie heel slecht lag in het ziekenhuis, is er geen intresse getoont.
Dat gaat wel steken ja.

Terwijl wij altijd om al hun uitnodigingen uitgaan, en altijd komen, kom je 1 keer niet, krijg je dit.

Het is prima als ze niet mee willen op de vakantie/weekend weg maar mijn punt was, zeg dat dan gewoon. Dat je er geen behoefte aan hebt, prima. Het is ook vrijblijvend.
Maar om meteen 20 excuses op te noemen is gewoon vermoeiend.

Nou ja mn man heeft zn broer al gesproken gisteren maar hij snapte totaal niet waar het om ging dus we laten het voorlopig zo.

bedankt voor jullie reacties.