Wie kijkt hier ook naar? Er kwam een meisje in voor, Nicole, die de dochter is van twee verstandelijk gehandicapte ouders. Haar moeder is heel kinderlijk en gek van K3. Nicole had een heel moeilijk leven hierdoor en sneed in zichzelf. Nu ben ik ook eigenlijk wel benieuwd wat jullie ervan vinden dat ook verstandelijke mensen kinderen krijgen. Kennen jullie iemand of is één van je ouders verstandelijk gehandicapt en hoe word hiermee omgegaan?
Ja, ik weet van een jongen die vroeger bij mijn broer in de klas heeft gezeten. Hij kwam uit twee verstandelijk gehandicapte ouders. Maar is direct opgevoed door de zus van 1 van de ouders ( zijn tante dus) Hij was zelf een gewone jongen. Hij kon dus ook niet thuis blijven. Maar ik heb de serie net ook gezien Erg hoor voor die meid. Zij was helemaal niet zwak begaafd. Heel heftig. Ik vind het echt een fout van alle mensen die daar op moesten letten. Je laat een kind toch niet bij zulke ouders. Echt heel sneu.
Ik heb daar een heel duidelijke mening over, die voor sommige hard kan overkomen. Als jij als "volwassene"niet op een degelijke manier voor jezelf kan zorgen, dus niet kan lezen, schrijven of de rekeningen betalen, vind ik dat je geen kinderen mag krijgen. Natuurlijk kan zo'n iemand ook liefde geven, maar van een beetje liefde is nog niemand groot geworden. Heb al eerder docu's hierover gezien, een meisje van 3 bijvoorbeeld dat totaal doorgedraaid was omdat haar ouders haar zo'n lief poppetje vonden, maar geen grenzen konden aangeven. In een ander geval was de vrouw zwanger en kregen ze een babypop in huis om te kijken hoehet zou gaan. Toen de baby een kwartier huilde en ze hem niet stil kreeg had ze hem maar in de kast gelegd.... Nee, ik vind het niet kunnen! Net ook zelf de uitzending gezien, dat meisje is toch zwaar ongelukkig geweest, dat gun je geen een kind. Ik denk dat mijn mening ook wel duidelijk is doordat ik in mijn werk (juf op de basisschool) al zoveel erge dingen zie gebeuren in thuissituaties bij ouders die worden geacht wel op een bepaald niveau te kunnen denken. Dat is mijn ongezouten mening
Tis best een moeilijk onderwerp inderdaad. Aan de ene kant gun ik iedereen een baby, iedereen heeft daar in principe recht op. Maar aan de andere kant denk ik dat een verstandelijk gehandicapte niet in staat is een kind goed te verzorgen en op te voeden.... Maar hoe pak je zoiets aan? Wie gaat ze vertellen dat het niet 'mag'? Daar moet dan wel een heel goed gesprek over komen. Ik heb zelf een verstandelijk gehandicapte broer, en ik meen dat één van mijn ouders er weleens over heeft gepraat met hem, dat het niet zo verstandig is etc.... Maar hij heeft dan ook geen vriendin... Maar vind het ook wel een beetje zielig ergens.... Je wilt graag een kind maar de mensen om je heen raden het je af. Lijkt me als verstandelijk gehandicapte zijnde een hele verdrietige situatie.
Ik denk dat het voor jezelf kunnen zorgen een goede maatstaf is. Als jij zonder permanente hulp normaal kan functioneren in deze maatschappij, dan zou je ook in staat moeten zijn om een kind op te kunnen voeden, anders niet. Kijk maar naar die aflevering van net, ze proberen een fatsoenlijk gesprek te hebben over het verleden en waar denkt vader aan, dat kind het bord niet altijd leeg at. ( of iets met eten in ieder geval). Dat vat toch eigenlijk alles wel samen?!
Het is inderdaad een heel gevoelig en moeilijk onderwerp. Ik vind dat de betreffende kinderen onder zware begeleiding moeten blijven, of dat de 'opvoeder' iemand los van de ouders moet zijn. Dit iig als de ouders zelf niet in staat zijn om het kind een veilig thuis te bieden en voldoende vermogen hebben om een kind op te voeden op een volwassen en verantwoordelijk manier.
nee ik vind niet dat verstandelijk gehandicapte mensen kinderen mogen krijgen...MITS...er een derde verantwoordelijke bij is die het kind onder zijn/haar hoede neemt zo niet...nee...onverantwoord klinkt heel hard maar een kind is een heel grote verantwoordelijkheid die ze vaak niet aankunnen of beseffen hoe groot die verantwoordelijkheid is vaak funtioneren die mensen zelf nog maar als kinderen.....je laat een kind toch ook geen ander kind opvoeden??? sorry maar dat is mijn mening
Hmmm, lastig onderwerp. Ik ben zelf al een tijd van mening dat er zoiets als een 'ouderschapstest' zou moeten zijn. Daar zou je eerst voor moeten slagen voordat je aan kinderen mag beginnen. Als je wilt adopteren, immers, wordt ook je complete doopceel gelicht, maar ieder stel met goed werkende geslachtsorganen mag kinderen krijgen. Het probleem alleen met die 'test' is: waar leg je de grens? Die lijn valt niet te trekken en daarom zal het er ook nooit van komen.
Ik heb het ook gezien. Ook ik ben van mening dat iemand met een verstandelijke beperking, die niet goed voor zichzelf kan zorgen (en daar dus hulp bij nodig heeft) Beter geen kind op de wereld kan zetten. De liefde zal er wel zijn...maar de rest zal moeilijk worden. Op den duur gaan deze kinderen het verstandelijk niveau van de ouders te boven. En dan zie je vaak dat deze kinderen in de knoei komen, ze zijn slimmer dan hun ouders en moeten vaak ook zorg taken voor hun overnemen.
heel erg moeilijk onderwerp. al zou me kind lichamelijk of geestelijk beperkt zijn. dan zou ik me uiterste best doen om voor zo lieverd te zorgen. kan heeeel zwaar zijn. maar zou me wel 100 % geven.
Gevoelsmatig vind ik niet dat mensen die niet voor zichzelf kunnen zorgen ervoor mogen kiezen om kinderen te krijgen. Het probleem is alleen dat het een hele gevaarlijke grens zou zijn om hier een wet van te maken. Zelfbeschikking is heel belangrijk mijns inziens en waar gaan we dan de grens leggen? Maar als ik puur naar m'n gevoel zou kijken zou ik denk ik toch vinden dat verstandelijk gehandicapte mensen preventief geholpen zouden moeten worden... Sorry als ik hier mensen mee voor het hoofd stoot.
Moeilijk ... Toen ik nog thuis woonde hadden wij buren waarvan beide ouders een verstandelijke handicap hadden. Zij kregen een kind (die geen verstandelijke handicap had overigens). Zij woonden op zichzelf (haar ouders hadden het huis gekocht voor het paar) en bemoeide zich ook met de opvoeding van het meiske. Ik heb haar overigens nauwelijks buiten gezien, ze gingen niet wandelen, of in de tuin spelen of wat anders. Voor zover wij konden oordelen ging het best redelijk maar voornamelijk omdat Opa en Oma zich er tegenaan bemoeide. Ik denk dat het zonder helemaal fout zou zijn afgelopen ... Ik vind zelfbeschikking idd een groot goed, maar hoeveel zelfbeschikking kan en mag een uiterlijk volwassen persoon met een verstandelijk vermogen van een 3 of 6 jarige hebben?? Een gewoon kind van 3 heeft toch ook geen zelfbeschikking als het op dergelijke beslissingen aankomt? Gelijk schiet mij die documentaire van die Engelse ouders in mijn hoofd, waarbij de oudste kinderen voor de jongste zorgden en pa en ma buiten een peuk stonden te roken ... Beiden een verstandelijke handicap ... Ik vond die docu zo ontzettend zielig voor die kinders ....
Daar ben ik het dus ook niet mee eens. Uiteindelijk moet je het zelf kunnen. Stel een gezin krijgt hulp van de thuiszorg, zo'n iemand werkt vakaniet fulltime enwerkt al zeker geen 18 jaar in een gezin. zo'n kind krijgt dus steeds een ander "vertrouwenspersoon", heeft waarschijnlijk al hechtingsproblemen omdat de ouders de helft van de tijd niet op de juiste manier reageren.. Vind het gewoon niet kunnen. Iemand zei iets over de engelse docu, is die ergens te zien?!
Mijn broertje en zijn vriendin hebben een verstandelijke BEPERKING maar hun kunnen wel voor een kind zorgen MET begelijding. Sommige mensen hebben zo een zware beperking dat het gewoon niet kan. Maar is het ook terug te zien op internet???