Sterkte @GossipGirlxoxo Wat een verdrietige situatie en extra erg nog met Covid . Hopelijk kunnen jullie toch nog wat mooie herinneringen maken met z'n allen.
Het is een hele moeilijke situatie. Helaas er bekend mee. Mijn vader ging naar de huisarts voor maagzuur en kwam zo terecht in het ziekenhuis en kreeg nog maximaal 1 jaar te leven. Heb er heel veel verdriet over gehad, heel wat slapeloze nachten, heel veel tranen. Het enige wat mij een beetje rust gaf was hij had ook nu dood kunnen zijn. Hij had een ongeluk kunnen hebben en dan kreeg je alleen het bericht hij is er niet meer. Het is maar een schrale troost maar had er een beetje houvast aan. Vond de situatie heel moeilijk en zeker omdat ik ook nog maar in de 20 was. Reisde met de trein heen en weer maar hielp waar het kon. Hij had alle touwtjes in handen en had zij eigen begrafenis geregeld. Zijn spullen waar mijn moeder niks mee kon weggedaan omdat ze het anders zou bewaren. Blijven schrijven en praten en dan kom je er langzaam door heen, je wordt geleefd en de verwerking komt pas later. Doe dingen zo dat je later geen spijt hebt. Huilen mag altijd dat zorgt voor ontlading en geeft alles iets meer een plek (schrijf ik met tranen in mijn ogen, ook na zo veel jaar doet het nog steeds pijn) Als je vader zo veel controle wil houden zou ik hem ook niet meer verhuizen, heb je ondertussen de tijd om eventueel wat spullen weg te doen of om je heen te kijken voor een alternatieve woning. Hele dikke digitale knuffel
Dat we na 7,5wk eindelijk de nieuwe spalk van mijn zoontje kunnen halen. Hij al die tijd zonder heeft gelopen met de nodige flinke valpartijen tot gevolg. (we mochten/konden ivm corona niet eerder terecht) we nu ook eindelijk nieuwe schoenen kunnen gaan kopen en hij dus weer fatsoenlijk kan gaan lopen! Ik tevens enorm zenuwachtig ben voor het gesprek met de arbo arts vanmiddag en er gewoon enorme buikpijn van heb
Kwart over drie! Telefonisch weer daar baal ik nog het meeste van maar goed maken er maar het beste van
Ah dat is wel jammer ja dat het telefonisch is. Anders had hij kunnen zien hoe je eruit ziet. Vermoed dat je ook uitgeput eruit ziet vanwege de slechte nachten. Misschien is beeldbellen de volgende keer een optie?
Dat druk je nog best zachtjes uit Ik ben een wandelend lijk met wallen tot aan Tokyo Beeldbellen heb ik ook al voorgesteld maar dat vond hij niet noodzakelijk Nja dan ben ik ook door m'n opties heen. Ik wacht het maar af en meer kan ik niet doen.
Nou ik quote je nog een keer haha. Ze hebben gebeld en hij was geïrriteerd naar m'n manager toe, in zijn brief naar haar stond schijnbaar (als het dezelfde brief is als die ik ontvangen heb niet) dat ik 2x 2 uurtjes boventallig zittend werk zou doen, nu kan ik dat niet uit de brief halen maar oké dat zoeken de arbo en m'n leidinggevende samen maar uit. Hij was dit keer een stuk vriendelijker en meelevend dan de vorige keer. Vroeg naar de pijnklachten heb van de pijnstilling verteld van de rolstoel etc. Door de pijnstillers durf ik geen auto te rijden (ik wordt hier heel duf van) dus naar werk toe gaan is zonder hulp voor mij onmogelijk, dit beaamde hij ook. Hij heeft nu als advies dat ik drie keer per week 2 uurtjes thuis ga werken en mijn leidinggevende moet mij voorzien van dat werk, als ze dit niet hebben zei hij lekker "genieten" van m'n tijd thuis. Maar hun zijn verplicht om mij hierin te voorzien en als ze dat niet hebben is dat niet mijn probleem. Ik heb nu voor eind september weer een consult met de werkvermogenspecialist om te kijken hoe het dan gaat. Maar er is een last van m'n schouders afgevallen iig
@Vaasje Wat fijn dat je nu wat gerust erover bent. Het is ook een heel gedoe met je werk hoor. Wil je niet helemaal in de ziektewet? Of is dat niet mogelijk?
Wat een gedoe. Voor u wss een enorme last van uw schouders. Voor mij als buitstaander toch nog verbazend dat ze ondanks alles wat je opsomt van klachten, u toch nog 3 keer per week 2 u wil laten werken van thuis uit. Speciaal.
Say what... duss je bent he-le-maal niks verplicht na je werkgever toe... wat een gekken uwv betaald nu gewoon alles
Ja gek toch? Snap er zelf ook geen bal meer van. Hij zei wel wat niet gaat dst gaat niet en het is boventallig.
Hij belde net nog even en heb het nagevraagd maar hij zei dat de werkgever verplicht is om een werknemer te laten reïntegreren. Daarom is dit.
Ja ik snap het allemaal niet meer. Eerst was hij boos op m'n manager want die hield zich niet aan de afspraak (heb ik nooit gezegd maar goed, ik heb toen alleen navraag gedaan over de afspraak en het boventallig werken wat niet gebeurde) hij ging haar bellen. Belt hij net terug nou volgens m'n manager heeft ze er alles aan gedaan om het makkelijk te maken en aangepast werk te vinden (halloo ik stond niet boventallig, alleen op een woning etc hoezo alles aan gedaan?!) Toen voegde hij er ook aan toe dat hij m'n werkgever ook de optie nog heeft gegeven om vervoer te regelen om mij te halen en te brengen met rolstoel zodat ik daar werk zou kunnen doen
Nou idd.. ze kan ook zeggen meid blijf thuis, kom af en toe koffie drinken op t werk en succes met je zwangerschap