Nogmaals de regenboog kwarktaart gemaakt. De smarties erin en erop vind ik geen aanrader, het wordt best zompig. Maar zoon vond het geweldig en het smaakt wel lekker @Iertje81 volgende keer jouw aardbeienslof proberen!
Als ik over 2 weken nog loop misschien ook maar maken als dochter jarig is. En anders over een maandje als andere dochter jarig is Laat je dat tussendoor opstijven of alle kleuren gelijk op elkaar?
@GossipGirlxoxo hoe is het nu met je en met de gezondheid van je vader? Is het nieuws al een beetje gezakt? En heb je hem al durven knuffelen?
Ja ik laat de kleuren steeds 10 minuten opstijven en doe dan de volgende laag. Ik blijf de overige bakjes met Kwark wel doorroeren buiten de koelkast, want ook daar stijft het al op. https://bakken.nl/recept/unicorn-regenboogkwarktaart
Deze ga ik van het weekend ook proberen te maken met C. As die lukt is dat gelijk een goeie voor der verjaardag
Nee knuffelen durf ik niet maar de ergste schok is wel bezonken gelukkig. Ik ben vanavond bij ze geweest en het was heel gezellig. Hij praat wel veel over vroeger met me, over de leuke dingen die we altijd deden. Zoals elke zondag ochtend om en om naar artis en het tikibad zodat mijn moeder die dag uit kon slapen. En dat ik altijd lang onder water kon blijven en hij dat ging timen en mijn moeder dan altijd boos riep "stop nou met die rare spelletjes" wat weer voor een hoop gelach zorgde. Gelukkig besprak hij alles uit zich zelf want ik krijg zelf niets uit mijn mond wat ook maar lijkt op herinneringen ophalen omdat dat nu zogenaamd moet omdat er niet veel tijd meer is zeg maar. Hij ziet er best goed uit vind ik en dat vind ik fijn. Een soort rust straalt hij uit. Hij vertelde wel dat hij elke avond slaap medicatie neemt omdat hij zodra hij in bed ligt gaat piekeren en hij wil absoluut niet piekeren. Dat stukje piekeren in bed heb ik dus niet van een vreemde. En hij heeft bij de huisarts aangegeven dat hij na zijn overlijden zijn lichaam beschikbaar wil stellen aan de wetenschap of als dat niet kan hij donor wil zijn voor elk stukje lichaam waar iemand wel wat aan heeft zoals ogen, huid enz. De huisarts heeft uitgelegd hoe dat gaat met dat stukje voor de wetenschap en dat vind ik heel heftig. Dan gaat hij echt snel na zijn overlijden bij ons weg en zien we hem echt nooit meer. Geen begrafenis of crematie dan is het direct klaar. Ik gaf aan dat ik het heftig vind maat hij zegt (en dat is zijn goed recht) dat hij dat graag zo wil en altijd een hekel heeft gehad aan uitvaarten dus hij ziet het als een win/win situatie. Hij kon niet echt antwoord geven of hij dat niet aan ons wilde overlaten omdat wij daarna zonder hem verder moeten en hij er toch niets meer van merkt daarna. Hij wil het zo en hoopt dat het mogelijk is en op die of een of andere manier zelfs na zijn dood nog mensen kan helpen (ook dat graag helpen heb ik van hem). Dat gesprek was wel emotioneel maar ook goed te weten waf zijn wensen zijn. Mijn vader en moeder zijn samen begonnen met opruimen van grote spullen in het huis en die spullen weg doen en verkopen. Hij vind het nog steeds moeilijk afstand van dingen te doen die niet kappot zijn. Zeggen doet hij dat niet maar ipv verkopen of door de kringloop laten ophalen probeert hij ons al die troep aan te smeren met een mooi verkooppraatje . Ze zijn nu actief op zoek naar een kleiner huis of bungalow met grote tuin dichter bij mij. Als ze zoiets vinden willen ze dat wel al nu kopen maar er pas gaan wonen als hij echt hulpbehoevend word en mijn moeder de zorg alleen niet meer red of het zwaar voor haar word en dan eventueel hun huidige huis verkopen maar dan is dat wel alvast geregeld en dat geeft hem ook rust. Daar ben ik weer heel blij mee. Want ik zie ze liever gisteren dan morgen lekker dicht bij ons wonen. Hij wilde ook al het liefst nu waardevolle spullen gaan verdelen want is bang dat broer en ik daar misschien ruzie om gaan maken als hij er niet meer is. Volgens hem gebeuren dat soort dingen in de beste families namelijk en heeft hij dat vaak zien gebeuren . Maar we hebben hem beloofd en op het hart gedrukt dat wij dat nooit maar dan ook nooit zullen doen samen en dat als hij er niet meer is al zijn spullen van mijn moeder blijven en we de waardevolle dingen echt niet nu al willen hebben. Op zijn aandringen vandaag wel beide iets uitgezocht. Mijn broer mijn vader zijn eerste gouden horloge (die al 52 jaar oud is) en ik gouden oorbellen van mijn moeder die vandaag 50 jaar oud waren, die heeft mijn vader voor haar 18e verjaardag laten ontwerpen door een Italiaanse sieraden ontwerper (daar is hij toen zelf.b voor naar Italië op en neer gereden, voor mij wel een teken van echte echte echte liefde) en dat vond ik heel speciaal en heeft emotioneel voor broer en mij heel veel waarde. Voor de rest willen we echt niets nu en het liefst hebben we dat ze lekker verkopen wat ze zelf niet willen houden en van dat geld hele leuke dingen gaan doen samen maar het vooral niet voor ons bewaren. En dat hebben we verteld. Dus het was leuk en een beetje emotioneel. Hoop dat er ook nog dagen/bezoeken komen dat we het even niet over de situatie hebben en weer even een gewoon gezin zonder zorgen om gezondheid zijn, maar dat zal de tijd moeten leren. En ik hoop dat ik toch binnenkort durf te kussen en knuffelen zonder bang te zijn hem dodelijk te besmetten. Sorry weer een heel verhaal, maar lief dat je er naar vraagt.
Wat goed om te lezen dat jullie veel praten samen en jullie voor veel praktische zaken al een oplossing hebben. Deze periode is heel zwaar maar ook enorm waardevol omdat je de tijd hebt om dit allemaal te bespreken. Ik vind het wel mooi dat hij zijn lichaam aan de wetenschap wil schenken, maar kan me ook heel goed voorstellen dat jullie er moeite mee hebben. Misschien is er een compromis mogelijk en kun je zonder een lichaam om te begraven of cremeren toch een soort afscheids- of herdenkingsdienst houden? Het nu al willen verdelen van waardevolle spullen is ook erg herkenbaar. Goed dat jij en je broer alvast iets met emotionele waarde hebben uitgezocht, ik denk dat je vader dat fijn vind. Maar behalve hoe het nu met je vader gaat, hoe gaat het met jou? Kan je wel weer wat slapen?
Jeetje @GossipGirlxoxo lijkt me zo heftig allemaal. Over dingen nadenken terwijl het nog niet zo ver is. Fijn dat jullie mooie herinneringen hebben opgehaald en wat praktische zaken hebben kunnen regelen. Wat @Muisje2016 zegt, is een herdenkingsdienst niet mogelijk? Geniet van elkaar en koester de mooie momenten. Ik leef met jullie mee.
@GossipGirlxoxo Wat fijn dat jullie samen hebben kunnen praten, maar ook heftig en confronterend. Dikke knuffel!
Ik heb dit gemist en kom hier niet heel vaak meer maar je berichtje raakt me. Ik wens jullie heel veel sterkte maar vooral ook heel veel moois en het goede toe. Dat jullie nog heel veel van elkaar mogen genieten. Denk aan je.
Precies dit! Ik kom hier wel regelmatig maar voel mij soms meer een meelezen maar ook mij raakte dit. Misschien komt het ook door wat ik vandaag meemaakte. Sterkte en vooral nog mooie kostbare momenten samen.
Ik weet dat het er is ik weet dat ik het regelmatig mee maak en toch stond ik te trillen. Vandaag gezellig met oudste zoon weggeweest in de bloedhitte. Jongste bij vriend gelaten. Uur of 2 waren we terug. Ging ik de jongste omkleden om mee te nemen en tegen m'n vriend zeg ik ga ff naar m'n ouders. Vriend zegt ga toch ff zitten k heel resoluut nee moet naar m'n ouders. Echt he m'n auto gaf 35 graden aan heetst op de dag en moest en zou daarheen. Rij ik hun straat in ambu voor de deur. M'n pa werd afgevoerd en m'n ma mocht ivm corona niet mee. Nou k trilde gewoon want was dus weer niet voor niks dat ik zo een drang heb om naar hun toe te moeten. Gelukkig mocht hij weer naar huis maar manman het raakt. Moet er wel bij zeggen m'n pa is zwaar hartpatiënt.
Jah en daarbij dat ik daarom die sterke drang had om daar heen te moeten. Heb dit vaker maar dit keer overviel het mij. Gebeurd ook regelmatig in m'n werk maar is toch anders. Gelukkig mocht m'n ma erbij in het zh en kon ik haar brengen.
Pff, op dit soort momenten dank ik op mijn blote knieën dat mijn ouders nog in goede gezondheid zijn. Ik kan mij niet voorstellen wat je nu moet mee maken. Heel veel sterkte en ik hoop op nog een prachtige tijd samen waar jullie nog veel mooie herinneringen mogen maken❤️
Wat schrikken dit! De gedachten En gevoelens die op dat moment door je heen gaan zijn als een achtbaan. Het besef dat het zo voorbij kan zijn is zo heftig. Gelukkig gaat het wat beter mee je vader.
Het gaat okee volgens hem maar ze konden niet zeggen dat z'n hart niks had gedaan. Hij had echt veel pijn terwijl m'n pa echt een hele hoge pijngrens heeft. Nu medicatie omhoog en hopen dat dat het is.