Pfoe @GossipGirlxoxo ik weet niet zo goed welke dingen ik nou het beste tegen je kan/wil zeggen. Het is zóveel bij elkaar. Geen wonder dat je het gevoel hebt dat het te veel wordt (wie zou dat niet hebben). En dan ook nog de zorgen om je kind erbij (dit komt natuurlijk ook heel dichtbij) en je gezondheid. Heb je zelf ook opties om met iemand bijv te praten? Al is het gewoon of regelmatig even je hart te luchten en te kunnen ventileren? Lijkt mij heel belangrijk, al voelt dat misschien ook weer als iets erbij op de lijst. Zijn er andere manieren om even 'extern' te ontspannen zonder dat je hier zelf ook weer veel moeite voor moet doen? Denk bijv aan acupunctuur. Zelf ben ik enorm nuchter en pragmatisch ingesteld maar ik heb meerdere malen echt ondervonden dat acupunctuur een hele fijne manier is om je lichaam wat meer in balans te brengen. Ik vind termen als drukpunten, energiestromen, zelfherstellend vermogen en doorstroming van je bloedbaan een ver van mijn bed show en behoorlijk (té) zweverig, maar toch kan ik zeggen dat het me behoorlijk goed kan doen. Wellicht de moeite waard om eens te onderzoeken (laagdrempelig). Hang in there!
Ik heb eens in de 2 weken een gesprek met de praktijkondersteuner tot de behandeling voor de trauma therapie start. Ik merk alleen wel dat ik moeite heb om de situatie rond zoon daar te bespreken. Ergens schaamte en angst dat ik als slechte ouder word weg gezet denk ik. Want zo voel ik me nu ook. De gesprekken gaan vooral over het traumatische overlijden van mijn vader en de druk die ik ervaar rond het regelen van de verkoop van de panden en de verbouwing van mijn moeder haar nieuwe huis. Ik zou figuurlijk een moord doen om iets voor mezelf te hebben waarbij ik kan ontspannen. Maar a. Ik heb de tijd niet en b. Mijn lichaam lijkt bijna vergeten te zijn wat ontspannen en langer als 4 uur slapen is. Man is thuis wel een reuze hulp en mijn moeder ook. Mijn moeder neemt sinds de gigantische bloeduitstortingen begonnen bijna mijn hele huishouden inclusief koken van me over. En met man heb ik de afspraak dat ik elke avond om een uur of 7 al naar boven ga om in bed te liggen en een serie of film te kijken of een boek te lezen zonder de kinderen om me heen. Man doucht in principe elke avond dochter en brengt haar naar bed (als hij niet tot laat doorwerkt). En lichamelijk geeft dat wat rust maar mentaal maak ik zoveel overuren dat ik in bed vaker huil en lig te piekeren dan dat ik daadwerkelijk ontspan of echt goed uitrust .
Ik weet niet wat ik moet of kan zeggen @GossipGirlxoxo maar ik wil je wel een dikke digi knuffel geven! Wat een stress en zorgen Kon je maar even alles en iedereen bij elkaar rapen (incl moeder en zoon) en voor 3 weken naar een resort vertrekken. Even niets, even rust. sterkte meis
Dank je wel!! ❤️ en off topic, ik zie je banner en wat vliegt je zwangerschap voorbij (voor jou vast minder snel) en wat leuk dit keer een meisje!!! Beetje laat maar ik let nooit op banners en nu valt het me op!
Wat verdrietig om te lezen @GossipGirlxoxo. Je hebt wel lieve mensen om je heen zeg ♡ Hopelijk zie je over een tijdje weer wat licht aan de horizon.
Wat een verhaal @GossipGirlxoxo Kunnen vrienden niet wat taken overnemen? Die vakantie klinkt zo gek nog niet, even weg van alle stress.
Dit is echt veel te veel. Maar ik snap dat je wel veel zelf moet doen. Of tenminste er in mee moet kijken en mee moet beslissen. Misschien een out of the box idee, en het zal vast niet goedkoop zijn, maar kan je geen PA (persoonlijk assistent) inhuren. Iemand die met jou de dingen op een rij zet, afspraken maakt, mailt, dingen regelt etc.
Lieverd, je bent geen slechte moeder. En zo zal je ook niet gezien worden. Hoe je hier vertelt over zaken ben je enorm betrokken en weeg je dingen heel goed af. Het verhaal van je zoon (de post boven deze) is iets wat elke ouder kan overkomen want het is zo’n enorm slim ‘spel’ wat die bendes spelen. Je doet het heel goed om je zoon binnen te houden. Al duurt het een jaar. Controle en hem beschermen is nu belangrijk. Eigenlijk moet je zoon er voor zorgen dat bij totaal niet interessant meer is voor die gasten. En daar helpen jullie hem bij door hem te verbieden naar buiten te gaan en zo kort op hem te zitten. Er bestaat hulp bij dit soort dingen. Als het gaat om beïnvloeding van jongeren en hoe iemand daar mee om kan gaan. Dat is in elke gemeente weer anders geregeld. Wellicht dat de POH of de wijkagent weet wie dat daar in jouw gemeente deskundig in is. Er is indicatie genoeg om ook voor je zoon hulp in te schakelen. Bijv een coach die met hem onderzoekt hoe dingen werken en hem steunt in hoe dingen aan te pakken.
hebben we overwogen, op langere termijn zou dat een ideale oplossing zijn, maar voor nu is dat ook geen doen. Iemand inwerken en mijn routines overdragen kost voor nu op dit moment ook veel tijd en energie en dat heb ik nu niet.
de wijkagent gaat de jongerenwerker van het buurthuis contact met zoon laten leggen. Die kent alle jeugd uit de buurt namelijk sinds ze klein zijn, heeft een kort lijntje met de politie, maar ook een soort vertrouwensplicht naar de jeugd toe. Dit is laag drempeliger om mee te praten dan de politie (en misschien ook ons als ouders). Dat als hij weer naar buiten mag dat het eerst alleen in het buurthuis mag, desnoods onder het mom van helpen in het buurthuis met klusjes waarbij hij tijdens de klusjes zijn verhaal kan doen, want daar is zicht op de situatie en dus ook een klein stukje controle. Ook weten die jongerenwerkers beter hoe het spelletje werkt met die rot gasten en zijn dat mensen waar de kinderen van zoon zijn leeftijd nog een beetje tegen op kijken. Maar als ik de wijkagent weer spreek zal ik eens vragen naar meer tips. En dank je wel voor je lieve woorden!
@GossipGirlxoxo ik vind een vakantie ook geen gek idee. Meivakantie, 2 weken weg, neem je moeder mee. Even iedereen weg uit de omgeving. Je zoon kan dan de groep niet opzoeken, jij bent er even helemaal uit. Je hebt toch familie die een reisbureau had? Die kan vast iets regelen. En wat betreft de inrichting voor je moeder haar huis, er zijn genoeg adviseurs die dat volledig over kunnen nemen. Geef haar dat cadeau, is meteen een cadeau voor jezelf. Goedbedoelde adviezen hoor, ik vind het zo ontzettend vervelend voor je
@GossipGirlxoxo Och meid, ik weet niet goed wat te zeggen, maar wat heb je giga veel op je bordje. Goed dat je hier ook je verhaal en zorgen deelt. Heel veel sterkte, hopelijk komen er de komende tijd wat meevallers voor jullie en valt een deel van de stress weg.
@GossipGirlxoxo Als ik het verhaal lees wat jouw zoon heeft meegemaakt de afgelopen 2 weken dan lees ik dat hij een jongen is die zich wel laat beïnvloeden, het stoer mee doen interessant vindt maar dat buiten dat hij zijn hart op de goede plaats heeft en zeker het besef heeft wat goed en slecht is. Wat een dappere onzelfzuchtige keuze heeft hij gemaakt om die ruit niet in te gooien maar in plaats daarvan “de keuze” te maken zichzelf te laten beroven en wellicht te laten slaan. Dat was enorm sterk van hem. Daar mag je best trots op zijn. Zaak is nu dat hij de drang naar spanning en stoer gevonden worden ( want dat is natuurlijk wat deze jongens interessant maakt) kan overwinnen. Wat maakte dat hij hier behoefte aan had? En wat kan deze behoefte vervangen? Is dat zich bijvoorbeeld vol kunnen geven voor een hobby of sport? Freerunnen, motorcross, karten, stijlwandklimmen of een andere sport waarbij je adrenaline omhoog schiet kunnen goede vervanging zijn. Help hem om te zorgen dat de drang naar die jongens er niet meer gaat zijn. En verder een dikke knuffel voor jou. Want wat heb je buiten je zoon veel op je bordje.