Sterkte jullie, zo'n rotfase niet alleen voor je schoonmoeder maar ook voor de mensen om haar heen. Koester de momenten die je hebt, doe wat je wil doen voor en met diegene terwijl t nog kan. Neem niks voor lief, het kan zomaar anders zijn. Dat klinkt allicht als "er is geen hoop" maar ik bekijk t meer van de andere kant. Je kan best hoop hebben én de momenten koesteren die je in elk geval HEBT zonder je alvast rijk te rekenen op de momenten die allicht nog komen. Maar ik snap je gedachtenpatroon. Volg je hart en als de kinderen iets willen maken en brengen oid, gaan. Binnen is binnen.
C toen ze in groep 2 zat, kwam er tijdens het omkleden voor gym achter dat ze der pyjama shirt nog aan had onder der trui
Ik heb het ook al een keer met m’n leesbril gehad. Ook weer boos op C waar hij dat ding opgeruimd had. Op m’n hoofd Tsjee het zegt echt iets over mij hè
Zo verschrikkelijk genoten van ons bezoek aan dé pakjesboot! Een supertoffe rondleiding gehad van een Piet, langs de kombuis, inpakkamer, werkkamer van Sinterklaas, slaapkamer.... Sinterklaas was er ook met heel veel pieten... was zooooo leuk en elke cent waard . Rechts mijn meisje die de hand van Piet niet meer losliet
Normaal neem ik die vierkante ijsbekertjes, maar in nov heeft blijkbaar geen enkele supermarkt die meer op voorraad. Die vierkante kun je gewoon op de bakplaat zetten en vullen met cakebeslag. Je bakt ze daarna gewoon net zoals je cupcakes zou bakken. Als ze afgekoeld zijn even dippen in gesmolten chocolade en strooisel eroverheen. Dit keer moest het dus een beetje anders. Ik vulde nu mijn cupcake vorm, even vol als bij een gewone cupcake, dan een klodder beslag in het hoorntje en dan op zijn kop in de vorm: Ze zakten met het bakken wel scheef, maar dat geeft niet. Na het bakken sneed ik ze toch in een rondere vorm. Bij deze hoorntjes heb ik ook om het hoorntje een touwtje gedaan tijdens het bakken, want ze worden in de oven weer zachter en zonder het touwtje rolde hij weer een beetje uit. Het touwtje voorkwam dit dan. Hier liggen ze af te koelen: En hier zijn ze rond gesneden: Eigenlijk is het best eenvoudig, met een heel leuk resultaat.
Nogmaals bedankt voor jullie lieve berichtjes. Dat doet me echt goed We zitten nu in de wachtstand tot het gesprek met de arts vrijdag. Man en zijn broers en zussen verdelen de bezoektijden, zodat er elke dag iemand is. En ondertussen holt het leven door. Gisteren kan bericht dat zoon waarschijnlijk eindelijk met zwemles mag gaan beginnen (volgende week wordt nieuwe groepsindeling gemaakt. Na 2 jaar wachttijd zijn we blij. Maar mijn eerste gedachte was... WAAROM NU