Echt he, voel me sinds gister echt een heel ander mens. Had het de laatste 2 weken echt heel, heel zwaar en dat is spontaan compleet verdwenen. Deze winter was echt te donker en te nat
@Mamafiets Hoe gaat het met het zindelijkheidstraject van jouw zoon? Vroeg het me gewoon af, omdat jullie toen zo'n intensief traject gingen beginnen.
Ooooohh wat super cool!! Wat zal ze /jullie trots zijn. Heel benieuwd hoeveel rondes er dan inderdaad zijn
Denk trouwens dat de helft zich hier zou irriteren zodra het woord voetbal in een topictitel staat. Ze heeft wel een voetbal insta voor de mensen die echt alle highlights willen weten / zien.
Ik had zojuist bijna mijn gsm mee in de wasmachine gestoken. Woepsie Lag op de was, onderweg naar de wasmachine een praatje maken met werkman en k had hem zo mee vast met de was. Dan toch liever een vergeten papieren zakdoekje
Hoi. Lief dat je het vraagt. Het gaat de goede kant op. Al een tijdje redelijk stabiel, met alleen wat kleine ongelukjes (druppel nat, waardoor de pieper afgaat, en dan haalt hij het tot de wc). Ontlasting voelt hij nog niet hier, maar komt steeds wanneer hij al op de wc zit voor een plas. We zijn voorlopig nog niet klaar met de plaswekker, registratie en de kookwekker op de wc (hij moet 5 minuten blijven zitten). Maar wel al zoveel beter dan dat het ooit was
Dan lezen ze het topic lekker niet. Ik vind het wel leuk hoor. Een kind wst zo heerlijk enthousiast is over haar sport en dan nog talent heeft ook.
Wat goed om te horen, volgens mij moest hij ook van best ver komen toch? Hier hangen we een beetje op een dood punt. Het laatste stukje voor overdag wil maar niet lukken. Morgen even 1 op 1 overleg met de urotherapeute over de opties voordat we binnenkort weer een afspraak hebben met zoon.
We zijn al een heel eind opgeschoten hoor. Hij heeft een tijd medicijnen gehad om zijn blaas te vergroten. Dat ging goed en die zijn we eind vorig jaar gaan afbouwen. Vlak voor de Kerst is hij helemaal gestopt. Ongeveer tegelijkertijd zijn we gestart met de plaswekker voor 's nachts (eerder ook al over gehad maar toen wilde hij niet, dus alleen geconcentreerdop overdag). Dat ging echt boven verwachting goed, het ding is bijna niet afgegaan en binnen no time was hij 's nachts droog. Dat is nog steeds zo. In de kerstvakantie ging het overdag ook erg goed, geen natte broeken meer. Maar na 2 weken kwamen de natte broeken weer. Waarschijnlijk waren toen de medicijnen helemaal uit zijn lijf. Toen hebben we het plan opgevat om de plaswekker ook overdag in te zetten, maar wel met een soort van beloningssysteem: een dag droog is de volgende dag geen plaswekker. Dit blijkt toch niet zo goed te werken. Als hij de plaswekker gebruikt, gast het goed. Dan is hij allert op op tijd naar de wc gaan. Op dagen zonder is zijn broek meestal ergens op de dag toch weer nat. Niet meer zo erg als vroeger hoor, maar wel een natte plek. Ik denk dat die plaswekker nu niet zo goed werkt als voor de nacht om 2 redenen: ten eerste het idee dat het niet elke dag moet (want als droog volgende dag niet) en ten tweede kan hij hem natuurlijk niet continu dragen. Alleen als hij thuis is, niet op school, bij spelen, sporten etc. We dachten dat het beloningssysteem wel zou stimuleren om allerter te zijn op de dagen zonder plaswekker zodat hij weer een dag zonder heeft. Hij heeft namelijk een hekel aan het ding, volgens eigen zeggen omdat hij dan altijd bang is dat hij afgaat en hij dat rotgeluid hoort. Zelf wil hij nu het liefst zijn medicijnen weer terug. Maar ja, wanneer kom je daar dan eindelijk een keer vanaf? Dus morgen maar eens even overleggen met de urotherapeute over opties en voor- en nadelen zonder dat hij erbij is en dingen al afschiet voordat we op een rijtje kunnen zetten wat nu de beste opties zijn. Sorry voor het lange verhaal Edit: hij is zelf wel steeds verdrietig als het misgaat. Schaamt zich er ook voor, niemand mag het weten (alleen naaste familie weet het). Hij is ook al 11 en we zijn al zo lang bezig nu.
De vorige keer dat ik naar Zwolle ging belden ze toen ik halverwege was dat mijn afspraak naar later was verzet omdat de arts die mijn hoofdbehandelaar zou worden ziek naar huis was gegaan. Toen heb ik voor die afspraak een andere arts gehad (super aardig ook). Vandaag voor het eerst mijn hoofdbehandelaar gezien. En eindelijk voel ik me echt gehoord. Eindelijk een arts die verder kijkt dan alleen de binnenkant van mijn eileiders/eierstokken en die bevestigd dat het 'ei opvang mechanisme' zeker verstoord kan zijn door verklevingen eromheen. Die niet meteen roept "ja maar je bent 2x zwanger geworden dus dat zal allemaal wel goed zijn". Die ook daadwerkelijk gaat overleggen met andere gynaecologen of het slim is om eerst weer een kijkoperatie te doen. Zat gewoon te huilen in de spreekkamer omdat ik me eindelijk gehoord voel.