C zei gisteren ik ga morgen wel naar beneden met de meiden dan kan jij uitslapen tot 9 uur. Maar dan maak ik je echt wakker hoor, dat is lang genoeg. Jeeeej dacht ik , eindelijk even een keer uitslapen. 7:20 uur , MAM! L hangt kotsend boven de wc! Echt het lot is niet met me gezind
Dus de politie is er naartoe gegaan? Is er nu wel plaats in crisisopvang? Wat goed dat jij zo alert was en in actie schoot!
Wat goed dat je aan de bel hebt getrokken ❤️ Wat de uitkomst ook is, jij hebt gedaan wat je kon doen ❤️
Nee... Het loopt nog. Het is heel warrig allemaal, hij maakt het warrig. De melding was gister rond half 1. Ik hoorde niks meer terug en omdat ik het eerst anoniem had gedaan kon ik het hem ook niet vragen. Hij claimt, in de tussentijd, contact opgenomen te hebben met de HA maar die wilt hem niet fysiek zien (?). Daarnaast liep/loopt hij bij de Breijder stichting waar hij naar eigen zeggen niet de hulp krijgt die hij nodig heeft en zegt dat ze een videobel afspraak hebben pas op de 25ste. In de tussentijd heeft hij meer geslikt en was erg onsamenhangend. Hij zou in de avond een stuk lopen met de vriend (wat ook is gebeurd). Een vriendin en ik hebben de hele dag ruggespraak gehad. Ik heb om 18:00 de politie gebeld voor een update, het was niet duidelijk of ze al langs waren gegaan. Maar omdat hij met klem aangaf de volgende dag de HA weer te bellen en dat de andere vriendin mee zou gaan hebben wij hem alsnog de optie gegeven nog eens de politie te bellen. En heb ik mijn naam vrij gegeven en weet hij dat ik dat al gedaan had. Hij was geschrokken maar waardeerde het ook. Hij zou met zijn vriend praten en we hebben hem nog 1 dag gegeven. Vervolgens thuis situatie geescaleert, ex met dochter zijn weg gegaan nadat hij zelf de politie gebeld, schijnt te hebben, en vanaf hier is het niet allemaal duidelijk. Hij beweert dat hij niet ernstig genoeg was voor crisis, dat ze hem op basis van slaapmedicatie niet konden helpen.. Na gisteravond 11 uur hebben we niks meer van hem gehoord en zijn we nu een beetje in dubio, wat te doen. Ik kan me voorstellen dat er veel op hem afgekomen is maar om ons nu te ghosten is echt niet OK. Hij is wel online geweest dus daar concluderen we maar uit dat hij nog leeft...
Wat super verdrietig! Weet je zeker dat het geen roep om aandacht vanuit hem was? Dat die nu een soort van 'geirriteerd is' dat jullie dit hoog op genomen hebben zoals je als goede vriend zou doen? Hoe was de situatie met ex hier voor? Ik persoonlijk ken namelijk een situatie waar bij de een steeds riep er een einde aan te maken etc etc en dan niet zo direct maar alles wijsde er dan wel zo op. Zodat hij controle op ex kon houden. Mocht zo iets absoluut niet spelen dan mijn exscuses!! Ik vind dat je super goed gehandeld heb.
Het is erg schrijnend en complex, zonder te veel te vertellen. En het een beetje beknopt uit te leggen. Hij is een aantal jaar geleden geopereerd en voor herstel aan de pijn en slaapmedicatie gezet, daarna meer operaties en meer medicatie en daar langzaamaan aan verslaafd geraakt. Dit zal ongetwijfeld een druk op de relatie hebben gelegd, zij is niet van Nederlandse afkomst en heeft andere normen en waarden en dat botst. Hij slikt meer dan 100/200 pillen per week, koopt ze op de zwarte markt. En hij voelt gewoon niks meer. Recent uit de hand gelopen waarin zijn naasten het zo zat zijn dat ze hem de "dood" wensen om het zo maar te zeggen, als in "doe dan" "waarom doe je niet gewoon wat je zegt dan zijn we van je af". En wat er dus tegen hem word gezegd geloofd hij. En nu dus de gedachte dat de wereld beter af is zonder hem. Omgeving vind het aandachttrekkerij ik niet. Hoe krijg je anders de juiste hulp? Maar zolang mensen het op die manier invullen verzuipt hij nu dus. Ja hij heeft eerder hulp aangeboden gehad en ja, heeft dat afgewezen "omdat het allemaal zo erg niet was" een blinde kan zien dat dat de verslaving is + schaamte die antwoord, niet zijn diepste gevoel en verlangen. Want hulp betekend afkicken, betekend gaan voelen, betekend pijn etc. En de boot afhouden betekend blijven gebruiken, niet voelen. Nu is hij eindelijk zo ver dat hij wilt en nu kunnen ze hem niet helpen.
Dat ik die stomme jaloezie maar blijf houden. Iemand in de omgeving is weer per ongeluk zwanger in een relatie waarbij eigenlijk geen kinderen hadden moeten zitten. En dan zitten wij hier in ons nieuwe huis met genoeg ruimte en plek in ons hart.. en een lege buik. In januari starten we weer maar die stomme "waarom wij niet" blijft maar hangen.
Weetje wat lastig is, ik kom uit een omgeving met veel verslaving problematiek. Mijn eigen moeder heeft ook een verslaving aan slaapmedicatie. Ze zat in een dip met mijn vader en ze zouden uit elkaar gaan. Uit eindelijk, heeft ze een overdosis genomen. De rest dacht dat het aandacht trekkerij was. Want ze had er al vaker mee gedreigd. En natuurlijk was het helemaal niet genoeg om echt dood te gaan. Want achteraf was het idd een schreeuw om hulp. Crisis dienst nam haar ook niet op, de keren er naar ook niet. Gaven aan dat als iemand echt zelfmoord wilt gaan plegen deze juist vaak niks laat merken , omdat die zijn grootste angst juist is dat iemand ze vind voor het gelukt is. Uit eindelijk idd weken moeten wachten om de juiste hulp. En nog altijd verslaafd aan slaap medicatie ' mag je niet zeggen worden ze boos maar is wel degelijk zo' Zodra mensen verslaafd zijn is het lastig ze te helpen helaas. Niet dat ze dan geen recht hebben op hulp! Dat zeker niet. Maar een verslaafde zal zo goed als 'bijna' altijd manipuleren.
Ik hoop dat hij alsnog terecht kan, maar wat ik wel weet is dat je iedereen iemand gunt zoals jou als kennis, vriendin, naaste... Iemand die de persoon blijft zien achter de verslaafde, iemand die zich zorgen maakt... Ik wilde dit gewoon even zeggen. En hoop dat jullie snel niet meer geghost worden.