Veel sterkte/succes! Hopelijk valt het allemaal mee. Wat de één ervaart hoeft niet jouw ervaring te zijn hè? Ik duim dat het goed gaat.
You can do it! Mijn ervaring is dat ze superlief voor je zijn en je er echt doorheen helpen. Rot blijft het maar de support maakte het te doen.
Dankjewel allemaal voor de lieve reacties. Het staat voor volgende week gepland. Eerst a.s woensdag nog terug naar de reumatoloog. De internist lijkt iets op het 'spoor' te zijn. Niet het iets waar ik op wacht maar wel iets wat mischien duidelijkheid gaat geven.
We (man en ik) zijn bezig met het maken van een verlanglijstje. Volgende maand zijn we 25 jaar getrouwd en geven we een feest. Er is al een paar keer om ons verlanglijstje gevraagd, maar ik weet maar weinig te bedenken. Ik kom niet verder dan een koffiezetapparaat en een airfryer.
Oh die dingen zij ideaal, zo'n hoodie. Ik gebruik ze altijd in de trimsalon, dat is toch wat vriendelijker met die harde blazer ja.
Ik heb zoiets gehad toen ze een steentje gingen verwijderen uit de galblaas. (voordat die erin ging) Kreeg een vies drankje om de keel te verdoven wat naar banaan zou smaken. Een banaan van 6 maanden oud had ik het idee maar goed dan voel je dus niets. Het slikken niet. Heel irritant. Ik kreeg toen een of andere gagbal in mijn mond zodat ik niet kon dichtbijten en moest half op mijn zij liggen. Buisjes erin en ze gingen tot aan de maag ongeveer. Het is wat creepy want ik was echt afhankelijk van een verpleegster die slijm wegzoog omdat ik niet kon slikken maar zolang je kalm blijft is het te doen. Tot ze dus dat steentje vonden en lucht in mijn maag pompte om erbij te kunnen, dat was het startsein voor kakhalsneigingen waar ik niet mee kon stoppen. Dus snel alles eruit. Het was niet het meest prettige nee maar zoals ik zei als je rustig blijft zal het goed gaan.
Heb er even behoorlijk de balen van; man is sept. met een nieuwe opleiding begonnen en moet/wil daarvoor o.a. bij de revalidatiegeneeskunde stage lopen, totaal 5 weken (15 dagen totaal; 3 dagen stage, 1 dag les per week). Er zit een groot revalidatie-centrum in de buurt, die een heel groot deel van onze provincie voorziet. Vorige week een heel goed gesprek gehad, benoemd dat onze oudste therapie via die organisatie krijgt en hij daarom de kinderrevalidatie op een andere locatie wil doen. Was geen probleem. Hij mocht zelfs op dezelfde locatie als dochter, want beroepsgeheim, maar man wilde dat zelf liever niet, is toch wat 'raar' om de vriendjes/vriendinnetjes van je kind op de behandeltafel te krijgen. Krijgt hij vandaag bericht dat het toch niet kan, niet eens zo zeer dat hij patiënten (patiëntjes) tegen zou kunnen komen die hij kent, maar omdat het wat rommelt in de organisatie en dat zou hij dan als stagiair kunnen horen terwijl hij ook vader van een patiëntje is. Als mijn man dat al zou horen/opvangen -op de één of andere manier kan hij zich heel goed afsluiten voor wat hij niet mag/wil horen- valt dat voor mijn man ook onder het beroepsgeheim. Hij heeft jaren in de MR gezeten op zijn vorige werk, maar vertelde zelfs tegen mij niets over reorganisaties etc. (zelfs niet toen het wel bekend was). En daarbij, volgens mij is er geen één zorgorganisatie/instelling waar het niet rommelt. Onze dochter krijgt 2x 30 minuten fysio per week via die organisatie, gaat dus om hooguit 4-5 therapie-uurtjes waardoor mijn man die 15 stagedagen niet kan doen. Het revalidatiecentrum dat daarna het dichtstbij is en niet tot deze organisatie hoort, is zo'n 45 km verderop, maar daar is onze dochter ook patiënt (komt ze 3x per jaar). Baal er echt zo van, voelt ook zo oneerlijk, binnen de hele organisatie geen stage. Ik ben in staat om onze dochter voor die 5 weken uit te schrijven als patiënt. Genoeg andere fysio's voor die paar keer (bedenk nu dat één van de buurtvrouwen fysio is). (maar als mijn frustratie gezakt is, doe ik dat waarschijnlijk toch niet, de therapeuten kunnen er ook niets aan doen en zijn echt super, dochter is dol op ze). Maar ik hoop dat andere zorginstellingen/organisatie niet zo denken, want dan worden de stagemogelijkheden voor mijn man wel erg klein (dochter is bekend/patiënt in 4 ziekenhuizen, 2 grote revalidatie-centra). En vervolgens -terwijl we bijna thuiswaren en konden gaan eten- piest jongste dochter in de bakfiets in haar broek (en op de rolstoel van de oudste), dus rolstoel, kind en bakfiets schoonmaken. Nu eindelijk, het inmiddels koude, eten opeten.
Heb jij een trimsalon? Mag ik wat vragen stellen in pb? Ik zou haar graag zelf thuis willen trimmen maar ik heb nergens verstand van
Wat vreemd @Korenbloem86 gaat het ze om geheimhouding, of dat jullie als cliënt een verkeerd beeld kunnen krijgen? Dat eerste is toch zo te ondervangen met een NDA?
Wat ik van man begreep is, dat ze dan het gevoel hebben niet vrijuit te kunnen praten als hij ook rondloopt. Maar lijkt mij dat je een stagiair niet uitnodigt op vergaderingen over personeelsbezetting, re-organisatie etc. (als die er al zouden zijn), zeker niet als die stagiair voor een geneeskundige stage komt (hij komt niet voor een HRM-stage of zo, dan zou ik het nog kunnen begrijpen). En lijkt me inderdaad op te vangen met een NDA. Hij heeft vandaag een lesdag, dus kan direct overleggen met de opleiders.
Al jaren hebben we gedoe met school, de jongste is erg moe en red de dagen niet. Nu had school laatst bedacht dat hij van school moest. School werkt eigenlijk altijd tegen, niets is mogelijk in hun ogen. Vandaag hadden we een overleg met betrokken arts, leerplichtambtenaar e.d. Hun zijn natuurlijk deskundigen en school was ineens heel meegaand Nu wordt het samenwerkingsverband ingeschakeld en nog iets. Van daaruit gaan we kijken wat er mogelijk is en hoeveel lestijdverkorting hij nodig heeft Want volgens school was dat niet mogelijk, leerplichtambtenaar dacht daar anders over Dus hopelijk red hij het op deze manier op school En anders hebben we er tenminste wel alles aan gedaan..
Mijn ervaring jij als ouder die niets lijkt voor te stellen tegen over school en prof. Wat goed dat school ja zegt nu nog de uitvoer. E anders weer een belletje doen.
Zo herkenbaar. Zoon met toch wel wat problemen. School vond hem maar een lastpak. Ze profileren zich tot super zorg school. Tja..... Na een mail van de tucht coördinator waaruit bleek dat hij eigenlijk geen idee had van wat speelde met onze zoon toch maar zelf verder gegaan, want de gesprekken op school waren echt een beetje triest. Veel afspraken en energie slopende gesprekken verder krijgt onze zoon eindelijk extra begeleiding, is er tijdens de klassenraad een medewerker gespecialiseerd in zijn problematiek extra uitleg gaan geven en is er een type 9 traject opgestart. We hebben nu ook alle papieren klaar voor wanneer het terug fout gaat snel over te schakelen naar halftijds onderwijs.