Ik had toen ik alleen Jari had trouwens ook wel eens de neiging om mensen te gaan vertellen dat mijn methode een wondermethode was. Nu ik mijn dochtertje heb weet ik wel beter. Ze huilt bijna nooit als je haar naar bed brengt maar een enkele keer is ze beledigd. Ze begint dan even keihard te huilen, vijf seconden, als je de deur dichttrekt gaat het over in jengelen en daarna valt ze meestal in slaap. Maar ohjee als het overgaat van jengelen in weer huilen: Pak haar dan maar heel snel, anders is ze bijna ontroostbaar! Ik heb twee kinderen, maar die zijn beiden zooooo verschillend dat ik nu eigenlijk pas begrijp dat wat bij de ene heel goed werkt, bij de ander totaal niet werkt. Ik heb nog wel eens de neiging ongevraagd advies te geven maar nu ik dit besef wordt dat wel veel minder.
Ja, 't is vooral altijd een kwestie van goed doorvragen over de specifieke situatie met een specifiek kindje... daar ben ik ook wel achter gekomen al, (ook al heb ik er nog maar eentje ). Maar feit dat jouw kids zo verschillend zijn, geeft hier hoop Ik hoop heeeeel erg dat nummer twee hier heel anders zal gaan
Ik had in zo'n situatie op een opname aangedrongen, om te laten observeren waar ze last van had. Het jammere is alleen dat je bij je eerste vaak niet weet wat 'hoort' en niet hoort. Dus als je huisarts dan zegt dat het normaal is neem je dat vaak gewoon aan. Mijn zoontje is opgenomen met vijf weken omdat zijn slokdarmpje heel geirriteerd raakte van de reflux. Het was dan weliswaar geen huilbaby, maar dat kwam omdat mijn man en ik in ploegendiensten bij hem waakten. We waren bang dat hij stikte, en hij had onze troost gewoon hard nodig. Laten huilen was toen echt geen optie. Ik moet er niet aan denken dat ik een advies had gekregen om hem te laten huilen, en al helemaal niet aan wat als ik hem dan opgevolgd had. Man man man wat had dat kind een pijn zeg! Gelukkig met medicatie helemaal onder controle gekomen.
Als ik toen wist wat ik nu weet.... Toen hier de tandendrama's begonnen, werd ons ook verteld dat a;s paracetamol en dentinox niet werkten, er verder niks aan te doen was. Toen ronde 3 weer zo dramatisch begon te verlopen, (ook hele nachten niet slapen), heb ik van leer getrokken aan de telefoon bij de huisartsenpost. "Nee, we hebben echt niks om de pjin te stillen." "Hoezo, doen ze in het ziekenhuis dan ook enkel aan pijnstilling met dentinox dan?" Toen kregen we dus wel wat anders....
Dat is grappig om uit jouw mond te horen... Maar ik weet zeker dat sommige kinderen het nodig hebben en dat iedereen wel inziet dat je een kind van bv 6 weken geen uur laat huilen zonder er iets aan te doen. Mijn verhaal was ook geschreven omdat ik gewoon wist dat het daar niets mee te maken had maar dat ik dat advies wel iedere keer kreeg.