Jeetje.. Ik ben nu een week met verlof en in deze week ben ik heel erg goed aan het nadenken en ik ben zo bang om te falen in het moederschap! Ik ben bang dat ik mijn ventje niet kan geven wat hij straks nodig heeft en precies kan ik het niet omschrijven maar ik wil dat dit kindje opgroeit in een huis vol liefde omdat ik dit zelf niet ervaren heb in mijn jeugd ( vader die er vaker niet was dan wel) Ook krijg ik veel 'goed bedoeld advies' mijn vriend heeft ADHD en nu vragen sommige mensen kan hij dat wel? Moet hij dan geen medicatie slikken ? Ben benieuwd of hij het wel als vader red.. dat soort opmerkingen maken me echt onzeker voor mijn zwangerschap had ik scheit aan alles en iedereen maar nu gaat het om een leventje en ik wil het allerbeste voor hem! En nu ga ik inderdaad twijfelen kan hij het wel kan ik het wel? Ik moet ook 24 uur blijven werken anders redden we het financieel niet maar het liefst ga ik helemaal niet meer werken maar dat kan helaas niet. Hij gaat straks twee dagen naar mijn moeder en een dag naar vriend zijn tante ik vertrouw hun beide gelukkig heel erg! Maar krijg ik dan wel een band met mijn zoontje? Pff ik zit er echt even helemaal doorheen om alles maak ik me zorgen. Als ik bij andere kijk denk ik soms echt hoe doen ze het? Wij wonen net in ons nieuwe flatje en het is echt nog niet helemaal af de babykamer wel maar verder moet er nog wel het een en ander gebeuren.. ook daar maak ik me weer druk om.. Lekker onduidelijk onsamenhangend verhaal maar moet het even van me afschrijven.
Wat je nu denkt is heel normaal hoor! Ik heb het ook bij beide zwangerschappen gehad. Straks als je je kleintje eenmaal in je armen hebt weet je gevoelsmatig wat voor hem/haar het beste is. Mijn man heeft ook ADHD icm hoogbegaafdheid. Dat wisten we nog niet toen onze zoon geboren werd, maar ook dat is allemaal goed gekomen. Hij slikt nu sinds 2011 wel Ritalin, en ik merk zelf vooral dat hij wat rustiger is in de zin van niet weten wat hij wil. Daarvoor wilde hij eerst zus, dan zo en vervolgens toch weer zus. Dat ging dan niet over bijv broodbeleg maar over werk, elke keer willen verhuizen e.d. Probeer je niet te veel zorgen te maken, maar geniet van de laatste weken getrappel in je buik! Dat je je zulke zorgen maakt bewijst alleen maar hoeveel liefde jij nu al in je hebt voor je kindje!
Dankje voor je positieve berichtje! Mijn vriend heeft vooral het onrustige constant bewegen psygisch is er niet echt wat met hem aan de hand als hij ritalin neemt dan is het net een zombie zijn ADHD is denk ik ook niet zo ernstig als iedereen denkt ik. Hij is denk ik juist een hele goede vader maar mensen twijfelen al zijn hele leven aan hem dat maakt me wel verdrietig.
Dat je zelf twijfelt is logisch maar je zal zien dat dat allemaal goed komt. Wij hebben 3 kinderen en na de geboorte van onze derde is bij mijn man ADHD gediagnostiseerd. Mijn man is een hele lieve vader maar ik denk dat je ADHD niet moet onderschatten. Zolang je kindje klein is hoeft het nog niet voor grote problemen te zorgen. Behalve dat je je misschien zal ergeren aan het feit dat je ineens twee kinderen in huis hebt en jij de enige bent die grenzen kan stellen. Hier moest ik hem altijd aanwijzingen geven, het is nu 7 uur ga je hem op bed leggen. Dan hoorde ik op de babyfoon dat hij boven weer zat te spelen, hadden ze samen de auto's weer gevonden. Erg is het niet maar lastig is het wel. Nu onze oudste en middelste ouder worden en een discussie aan willen gaan is het heel lastig. Naar mate ze ouder worden wordt dat wat dat betreft lastiger. Onze jongste heeft duidelijk grenzen nodig, grenzen die hij niet kan bieden. De kids zijn wel dol op hem, hij is immers de lekkere gekke papa. Ivm het botsen met de oudste slikt hij medicatie (geen ritalin) en heeft hiervan geen bijwerkingen.
ADHD lijkt misschien niet zo erg, maar onderschat het niet.... Manlief kon zich niet concentreren, was afwezig, continue zitten wiebelen met zijn voeten, geen keuzes kunnen maken en overal ergens aan beginnen en niets afmaken, maar voelde zich verder prima! Totdat die ene dag, hij reed vanaf zijn werk naar huis, met de hond in de Landrover, leenauto van de garage. Onze auto,Opel Astra, werd gemaakt. Manlief rijdt met 80 km per uur achterop een trekker met aanhanger. Was hij met zijn Astra geweest, had hij het niet overleefd. Hij was vergeten zijn medicijnen in te nemen. Qua opvoeding, zoonlief lijkt verschrikkelijk veel op zijn vader, in alles. Hij is net 3 jaar maar nu al ziet het CB dat hij 'erg druk' is en dat het moeilijk is om zijn vraag naar 'kennis' gestimuleerd te krijgen. Voorbeeld een kleurboek is een no go hier n huis, het lukt hem niet om binnen de lijntjes te kleuren dus ontstaat er 'kortsluiting' en raakt in paniek en wordt onhandelbaar. Als we elke dag eerst zijn tandjes poetsen en daarna pas zijn haren doen en we doen het vandaag andersom is er paniek. Iedereen is anders, maar jullie zullen zelf een weg hierin moeten vinden... Heel veel succes, en het komt goed!
Niks vreemds aan hoe e denkt hoor.. En even ter vergelijking.. Ik ging verhuizen toen ik 6mnd zwanger was.. En puntje bij paaltje hadden we dus geen aanrechtblad toen de baby werd geboren. We kookten op een triplex-plaatje waar de keukenboer ons fornuis in had gehangen omdat hij zelf ook wel in zag dat geen keuken ook geen optie was. Alles aan elkaar geplakt met ductape... Zelfs een caravan heeft een luxere keuken En ik zou niet weten waarom je perse aan de ritalin moet om een goede vader te zijn
Het is niet te voorspellen hoe het gaat. Het is allemaal al spannend zat. Zeker het krijgen van een eerste kindje. Dat je je nu zorgen maakt niet zo gek. Jullie worden verantwoordelijk voor een ander wezentje en dat zet nu al een hoop in beweging. Met Adhd valt denk prima te leven. ( weet er niet zo veel van af). Ga er onbevangen in. En wat er op je pad komt dat zie je dan wel weer. Voor nu genieten van de laatste weekjes van de zwangerschap.
Dank je meiden! Nog vier weekjes kan niet wachten. Even ter ver duidelijking mijn vriend heeft geen extreme ADHD hij weet er goed mee om te gaan alleen andere mensen die oordelen er echt over alsof hij zwaar ADHD heeft dat is niet het geval hij is alleen onrustig met vlagen. De vk zei ook dat als ik last zou krijgen van zijn ADHD of de kleine dat ik er dan met het constitatiebureau over kon praten enzo. Maar bedankt voor de berichtjes ik ga gewoon proberen te genieten en laat alle kritiek of hoe je het wilt noemen even achter me.
Ik heb zelf ADHD. Wat een belediging zeg TS dat mensen vragen of hij dat wel kan! En of hij geen medicijnen moet. Ik heb ze ook niet. Kan nu ook niet ivm de zwangerschap maar daarna ga ik ze ook niet nemen. Ik kan het zelf wel. Heb begeleiding nu. Het komt helemaal goed hoor. Het heeft ook voordelen..instinctief voel ik heel goed dingen aan bv. Ik heb het ook in mindere mate...denk ik. Mijn partner en ikzelf ondervinden geen problemen in de opvoeding.
En ik ken meer mensen met ADHD die harstikke goede en lieve ouders zijn. We zijn geen krankzinnige. En die meneer die achterop iemand had gereden, dat hoeft niks te maken te hebben met het vergeten van Ritalin hoor! Wie weet wat er gebeurd is?! Als iemand voor mij plots op de rem gaat en ik klap er bovenop wil niet zeggen dat het aan mijn ADHD ligt! :/
Hey Siren84, sprak je vandaag op fb al over dit topic, kom ik ook even me ermee bemoeien Ik heb ADHD, net als verscheidene familieleden van mij. Het lijkt nu net of we een stel slecht functionerende figuren zijn ik ben hyper maar functioneer prima en heb nog nooit medicijnen geslikt. Auto ongelukken maak ik ook niet en mijn kinderen hebben nergens iets onder te lijden. Het beeld dat hier geschetst wordt is eenzijdig en absoluut niet per definitie toe te schrijven aan ADHD. Wat mij (en mijn man) betreft heeft het meer voordelen dan nadelen.
Hoppa!!!! Ik bedoelde o.a. jou in mijn vorige post meid!!! Supertrots (ook een beetje op mezelf wel )