Mijn dochter (7) heeft eind vorig jaar haar zwemdiploma gehaald en vanwege de lockdown die er toen was hebben we het zoeken naar een hobby even laten zitten. Mijn dochter is nogal een kat uit de boom kijker, rustig en op zichzelf. Ze vermaakt zichzelf goed thuis en spreekt niet vaak af met klasgenootjes van school (nog wel eens met buurtkinderen). Ze vindt op school wel aansluiting. We zijn nu een beetje aan het kijken voor een hobby voor haar door open dagen te bezoeken enzo, maar ze vindt niks leuk en lijkt er eigenlijk helemaal geen zin in te hebben om ergens op te gaan. Ik ben een beetje zoekende in of we haar nu moeten 'verplichten' ergens op te gaan of alleen stimuleren maar niet doorzetten als ze blijft aangeven niets te willen. Heeft iemand hier ervaring mee?
Ik zou zeggen, dan toch lekker niet. Het moet haar verrijken en niet voor een last voelen. Zodra ze er aan toe is, komt ze er wel mee.
Stimuleren kan nooit geen kwaad. Hier hebben ze voor kleuters een soort sportabonnement of hoe ze dat dan ook noemen. Daarbij gaan ze geloof ik 4-5x achter elkaar naar dezelfde sport. Na die keren gaan ze weer een andere sport doen. Even uit m'n hoofd 5 verschillende sporten intotaal. Ik geloof dat ze hier zelfs kunnen kiezen uit 2 pakketten met 5 verschillende sporten. Misschien hebben ze bij jullie zoiets in de buurt voor wat oudere kinderen? Val je je als ouders geen buil en je kind kan diverse sporten uitproberen zonder er meteen een heel seizoen aan vast te zitten.
Helemaal mee eens. Zoon van 14 heeft van alles geprobeerd en niks vond hij leuk, we hebben het een aantal jaar gelaten. Vorig jaar nog eens bij badminton gekeken en dat vond hij meteen leuk. Hobby is hier een mogen en niet een moeten.
Is ze creatief, hebben ze anders geen tekenlessen in de buurt? Dansen, gym. Maar scouting is ook geschikt voor rustige afwachtende kinderen. Je kan van alles opperen maar niet dwingen. Ik zou het af en toe een keer vragen, in de zomer en na een haf jaar weer. Dan denkt ze er af en toe wel aan maar niet een constante druk. Kijken wat ze thuis graag doet of bij de gym en misschien heeft ze gewoon wat meer tijd nodig .
Ik vind wel dat ze even wat dingen moeten proberen…Je weet als 7 jarige niet precies wat het is om op een sport te gaan als je dit nog nooit gedaan hebt. Dus weet je ook niet zeker dat je het niet leuk vindt, als je het niet probeert. zelf was ik vroeger heel verlegen en daarom durfde ik niet op een sport. Maar ik was dus ook dik en eenzaam en achteraf denk ik “waarom hebben mijn ouders me niet wat meer gepushed? Gewoon een paar proeflessen laten doen?” Ik vind met name een teamsport wel echt een verrijking.
Helemaal mee eens. Zoon had ook geen belangstelling voor een sport. Lekker zo gelaten. En toen hij 12 was wilde hij op fitness, dat doet hij ondertussen al dik 2 jaar 2 x per week , zonder mopperen en met veel plezier. Dochter wilde met 6 op turnen, ze is nu 12, turnt nog steeds en is hulp juf bij de kleuters
Lekker laten, het komt vanzelf wel. Onze dochter vond groep 3 en 4 gewoon heel intensief en wilde geen andere verplichtingen na schooltijd (afgezien van de verplichte zwemles). Nu is ze in groep 5 begonnen en opeens enthousiast om te dansen. Prima. Ik had liever een teamsport maar ben al blij dat ze openstaat voor een sport nu. Het komt vanzelf en plezier is het belangrijkst.
Ik sta er anders in dan de meeste hier maar hier is sporten verplicht, dan maar zoeken tot ze iets wel leuk vind. Het is belangrijk voor de gezondheid.
Wat heeft ze al geprobeerd? Qua sporten en andere dingen, zoals iets creatiefs, tekenles, muziekles, ... en inderdaad bv. scouting ofzo? Sommige kinderen hebben een zetje nodig en soms helpt het als ze bv. een keer met een vriendinnetje mee kunnen ofzo. Het scheelt misschien ook dat je als ouder nu vaak ook weer mee kan, maakt de drempel vaak ook wat kleiner.
Ik ben zelf wel van het stimuleren tot sport. Echt verplichten zou ik niet doen, maar ik zou wel blijven meezoeken tot we iets gevonden hadden. En hier zouden ze op zn minst van verschillende sporten proeflessen moeten nemen om het echt te ervaren. Onze jongste hockeyt 3x per week. De oudste tot afgelopen jaar ook, maar zij wilde stoppen. Ze doet nu even niks, maar is vandaag voor het eerst naar het VO. Ze fietst 1,5 uur per dag en heeft 4 uur gym per week Qua beweging zit het dus wel goed.
Bewegen is goed voor de gezondheid, maar daarvoor hoef je, mijns inziens, niet verplicht voor op een sport. Je kunt ook lekker gaan wandelen of fietsen met je kind of skeeleren of steppen etc.
Mijn dochter nu ook fiets ruim een uur per dag. Heeft op dinsdag 2 uur gym op school, na school 1 uur les geven bij de kleutergym en dan s'avonds nog een uur turn les. Op vrijdag heeft ze ook 2 uur gym. Zoon gaat met de taxi naar school, heeft 2 uur per week gym en gaat 2 uur per week naar de fitness. Maar gaat ook vaak een stuk fietsen of wandelen ( zijn wandelroute is 6 km)
Zo denk ik er ook over. En dat ene uurtje in de week op een sportclub zet nou ook geen zoden aan de dijk.
Bedankt voor jullie reacties! Over het zonder sportclub niet genoeg bewegen maak ik me niet zo'n zorgen. We zijn actief genoeg in ons gezin en ze beweegt voldoende. Ik denk dat zij sowieso geen type is voor een erg intensieve hobby (meerdere keren trainen per week en ook nog een wedstrijd in het weekend). Ik herken wel wat iemand schreef over het genoeg hebben aan groep 3 en 4. Dat herken ik bij haar en ik herken ook de opmerking dat het van belang is dat ze zich niet laat tegenhouden doordat ze het spannend vindt en wat verlegen is. Het is precies dat spanningsveld waar ik een balans in probeer te zoeken. Niet te veel van haar vragen, maar wel stimuleren. Ze gaat binnenkort naar een knutselles daar is ze wel enthousiast over en heeft ook wel bij een paar andere dingen gekeken. Dus we zoeken het wel met haar op, maar ik merk dat ze dan al snel zegt: dit is niks voor mij. Ik denk eigenlijk dat ze het vooral spannend vindt. Misschien vindt ze het knutselen leuk.
Mijn oudste is ook een kat-uit-de-boom-kijker. We merkten dat ze turnen leuk vond, ze wilde radslagen maken, keek op tv naar turnen op de Olympische Spelen vol interesse etc. Toen besloten dat ze dat gewoon maar moest gaan proberen, verplicht een aantal lessen dus. En ze vindt het leuk Na de zomervakantie wel weer klagen dat ze niet wilde gaan, dat het stom en saai is, maar dat is echt even een drempel waar ze dan voorstaat - na de les was dat gelukkig weer over en vond ze het dus toch wel leuk. Mochten we merken dat het met een paar lessen toch niet leuk wordt, dan zou ik ook niet blijven ‘pushen’, dan is het gewoon weer even klaar en zoeken we rustig iets anders. (En mijn jongste is zooo anders he, die dartelt bij haar eerste les van iets gewoon zelf naar binnen, kletst meteen met anderen, stelt vragen over hoe iets gaat etc - totaal niet zo’n kat-uit-de-boom-kijker. Dat helpt mijn oudste ook wel, om haar zusje te zien, durft ze vaker ook die stap wel te zetten.)
Er zijn natuurlijk sporten die echt wel meer dan een uur per week zijn. De hockey voor de jongste hier is 3 uur trainen per week en nog een wedstrijd in het weekend. En je kunt zelf idd heel actief buiten zijn, maar echt wekelijks een paar uur intensief bewegen als gezin zie ik maar heel weinig om me heen. En sporten geeft naast sportiviteit ook sociale aspecten, zeker teamsport.
Wij vinden sporten ook belangrijk. Onze oudste heeft veel interesses en energie. Maar onze jongste vindt alles heel snel te druk. Ze zit op paardrijden, ze vindt het leuk, maar na bijna een jaar nog steeds heel spannend. Het scheelt wel dat wij nu mogen blijven kijken (was eerst niet ivm corona). Voor haar kost school gewoon heel veel energie. Daarnaast ook 1x per week bso en af en toe afspreken. Nu school weer is begonnen, begint het sporten ook weer. En daar ziet ze dan ook weer tegenop. Ik heb met haar afgesproken dat ze sowieso een tijdje afwacht, omdat wij nu eindelijk mogen komen kijken en omdat ze nu af en toe aan wedstrijden mee mag doen. Mocht het over een half jaar ofzo nog steeds niet beter gaan, dan houdt het op. Edit.. ze is 9 jaar.
Mijn jongste dochter vindt ook veel spannend, bij haar helpt het als ze met iemand samen kan gaan die ze al kent en/of als ze de juf al kent. Zo heeft ze op dansles gezeten bij de juf die haar zus ook had en de sporten daarna is ze samen met haar zus aan begonnen (zus is inmiddels gestopt/gewisseld van sport, maar de jongste doet het nog steeds ).