sinds een paar weken pikt madam het niet meer om besproeit te worden met de douchekop, in bad of in de douche! Ze zet het werkelijk op het krijsen! ze is hier meteen mee onder de douche gegaan toen ze klein was maar moet er nu niks meer van hebben. Net zoals het aan en uitkleden?! Hier zet ze ook de boel op stelten als ze als naar de aankleed kussen word gebracht! ook reageerd ze de laatste tijd nogal baldadig/fel als we iets doen wat haar niet zint. Bijvoorbeeld oppakken als we weg moeten of iets moet eten terwijl ze aan het spelen is. soms trapt ze dan met haar voeten en beweegd ze op en neer in je armen om zich los te maken en gilt dan wat! ze doet dan gewoon erg lelijk! Wat is dit? Is dit de peuterpubertijd al want ze is van 02-07-07? hoe kan ik ik haar rustig krijgen of het beste ermee omgaan? moet ik er wel of niet op reageren? alle tips zijn welkom
hahaha ik herken het helemaal alysia is van 29-1-2007 en sinds ze nee kan zeggen is ook echt alles nee, en dan hup de lepel uit me handen slaan als ik nee zeg gillen en huilen op de grond ook slaat ze gewoon korrtom inderdaad een prinses wat af en toe een klein duiveltje is... ik doe zelf veel goed gedrag belonen en een groot gedeelte negeren. Soms als ze me slaat of iets kijk ik haar aan en zeg ik nee alysia dat mag niet, en slaat ze me weer... dan pak ik haar op en zet ik haar in een hoekje en dan na ff gillen komt ze altijd naar me toe en zegt ze aai mama aai mama.... kortom bij ons helpt dat (veel vinden dat je een kind het op die leeftijd niet kan leren maar hier werkt het zeker) maar zelf denk ik inderdaad de dreumespubertijd al
heel herkenbaar.... ik probeer het ook zoveel mogelijk te negeren. klieren met aan of uitkleden ? zet ik m in zijn luier in bed en ga mezelf opmaken of de was opruimen dan vraag ik of hij weer lief is en dan werkt hij meestal wel mee. niet mee willen als we wegmoeten ? pak ik mijn sleutels en loop naar de deur, voordat ik buiten sta is hij er ook. gelukkig is het hier niet dagelijks
Wat je beschrijft is echt een fase! Het was hier ook een ramp...! Wij hebben gewoon doorgezet en nu gaat het stukken gemakkelijker!
Zo herkenbaar haha Maar het hoort er gewoon allemaal bij. Ze krijgen of hebben echt een eigen willetje en dat laten ze merken ook Hier is mevrouwtje over dr toeren als je niet op schoot kan zitten achter de laptop bij papa of mama,als ze naar bed moet soms,als ze moet eten.... Maar gelukkig is ze vaker lief dan stout
Hier ook een klein mannetje met een enorme eigen wil. Als meneer iets wil, wil hij dat ook NU. Anders zet hij het op een krijsen. Omgekeerd ook: als meneer iets niet wil, verzet hij zich ook met hand en tand. Avondeten is soms een groot drama, omdat hij persé zelf wil eten, maar dan alleen maar zit te knoeien en te spelen en te gooien met zijn eten. Proberen om er tussendoor met de lepel een paar happen in te krijgen is zinloos. Wij proberen zijn negatieve gedrag in eerste instantie te negeren en, als hij huilt, niet te troosten maar te laten huilen tot hij zelf stopt. Als dat lang duurt proberen we hem af te leiden met iets wat hij wel mag. En als dat ook niet werkt, roepen we hem soms wel even streng tot de orde. Daar schrikt hij enorm van, begint dan weer te huilen maar werkt dan tenminste wel mee. En is er echt geen land meer te bezeilen met hem, dan gaat hij hupsakee zijn bed in. Mag hij daar fijn verder huilen (en meestal valt hij dan snel in slaap omdat hij gewoon moe is maar dat niet wil toegeven aan ons). Je moet bij zulke buien vaak erg veel geduld hebben, vaak tot 10 tellen en soms even weglopen (als dat kan natuurlijk). En vooral bedenken dat het een voorbijgaande fase, en kijken wat voor nieuwe leuke dingen je kindje intussen heeft geleerd. Sterkte met de puberige peutertjes! Groetjes, Wendy
En vooral bedenken dat het een voorbijgaande fase is het dat ook!? herken me helemaal in jouw verhaal wenniepennie