Maar je betaalt toch wel mee?? Misschien voor je gevoel niet..maar als je in gemeenschap van goederen afspraken hebt is alles van jullie samen. Dus jij betaalt mee aan de motor en hij aan het shoppen...
Financiël afhankelijk? Ik werk ook gewoon hoor? En toen ik 12 jaar geleden gescheiden ben kreeg ik voor onze Dochter gewoon alimentatie. Daarnaast ging ik net een paar uur meer werken en zo kon ik alles prima betalen, incl mijn huidige Man onderhouden die toen nog studeerde. Ik had zelfs een koop appartement....nu niet direct op stand of zo, maar ik was maar wat trots.
Je hebt mij niet gequote, maar ik reageer toch even . Voor mij gaat het er niet om of ik mee betaal of niet. Of dat het evengoed mijn geld is omdat we in gemeenschap van goederen zijn getrouwd. Of dat als we wel alleen 1 gezamenlijke rekening hadden gehad we van dat gitaargeld (in ons geval) ook iets voor het gezin hadden kunnen doen. Wij hebben puur onze eigen rekeningen zodat we dus niet van alles hoeven te overleggen, maar gewoon zelf prima kunnne bepalen of we deze maand die gitaar of die jurk kunnen kopen, zonder er rekening mee te hoeven houden of de ander misschien ook net wat duurs wilde kopen.
Wij zijn geregistreerd partners onder huwelijkse voorwaarden. We hebben een gezamenlijke rekening voor vaste lasten, een gezamenlijke voor boodschappen, en ieder onze eigen. Daarnaast gezamenlijke spaarrekening en ik heb mijn eigen spaarrekening. Ik spaar niet veel, vaak alleen voor iets wat ik te duur vind om in 1x uit te geven. Ik sta trouwens ook al jaren ingeschreven bij de woningbouw, ben echt geen doemdenker en hoop dat we nooit uit elkaar gaan. Maar speel wat dat betreft wel graag safe!
Nee, tuurlijk niet. We hebben een gezamenlijke rekening voor alle vaste lasten, en een gezamenlijke spaarrekening. Wat we overhouden per maand blijft gewoon op onze eigen rekening en we doen ermee wat we willen. Dus hoezo betaal ik dan mee aan zijn motor?
Ze bedoelt dat stel jullie gaan uit elkaar en jij hebt 6000 op je spaar en hij 14000. Als alles wordt verdeeld heb je elk recht op 10000 euro. Stel hij koopt een motor van 8000 euro, dan heb je elk recht op slechts 6000 euro en is die motor voor de helft van jou. Dus in die zin zit ‘jouw’ geld in die motor. Maar goed, in een relatie die niet op de klippen loopt voelt dat natuurlijk anders.
Ik ben net deze maand gestopt met werken, met name voor onze jongste. Allemaal leuk en aardig gezegd dat je altijd moet blijven werken, dat was ook wel mijn intentie, maar dat moet voor je kinderen ook maar net werken. We hebben trouwens wel het een en ander op papier gezet en vastgelegd, mochten we uit elkaar gaan. Ik kan dan gewoon rondkomen en ik zie dat niet als afhankelijk zijn van. We hebben gewoon afspraken gemaakt over hoe het voor ons gezin het beste werkt en daar dragen we allebei ons steentje in bij, weliswaar op een andere manier, maar zolang dat voor ons maar werkt. En het is in deze tijd echt niet zo dat je nooit meer aan de bak komt als je tijdelijk stopt met werken. Als nood aan de man is zou ik alles oppakken. Edit: geen bagatellisering trouwens. Gewoon logisch nadenken. Als 2/3 wel goed gaat is dat gewoon een grotere kans dan dat het fout gaat. Vind het juist enorm negatief om van de 1/3 uur te gaan.
Dit heb ik ook heel lang gehad, haha. Nu kan ik gewoon zelf wat kopen, dus sta niet meer ingeschreven.
Wij hebben nooit zoveel op onze eigen spaarrekeningen, haha. Het gros gaat naar de gezamenlijke. Maar wat je zegt, mocht dat welk zulke bedragen zijn, ja, dan betaal ik mee. Maar dat voelt dan wel anders inderdaad. We sparen vooral voor onszelf voor onderhoud van onze auto's, hij zijn motor en ik voor shoppen. Mochten we uit elkaar zijn, zit er echt niet zoveel geld bij 1 van ons. Maar goed, waarom zou ik me moeten verantwoorden denk ik dan.
Ik als werkende moeder geef je groot gelijk hoor. Ondanks dat ik het anders zou doen, moet iedereen doen wat ie zelf wil, en waar hij zich het prettigst bij voelt. Dit is precies zo'n gevalletje van wel of niet tbm of werken, wel of geen bv en al van dat soort dingen, en allerlei commentaar erop van 'de andere partij'. Lekker boeiend wat iemand ervan vindt, zolang je doet wat bij jullie past en waar je 100% achter staat. Zo jammer dat er dan altijd weer wederzijdse kritiek komt. Hopelijk brengt het je wat je hoopt dat je nu niet meer werkt!
Eens hoor met wat je zegt. Er is ook geen goed of fout en iedereen moet doen wat in de gezinsituatie past. Het is voor mij ook geen oordelen, alleen een ander inzicht. Maar dat is prima.
Als het voor jou/jullie werkt prima toch? Fijn dat alles goed geregeld is. Maar dit is niet bij iedereen zo. En logisch nadenken werkt twee kanten op: naar de positieve kant kijken en naar de negatieve kant kijken.
Als wij uit elkaar gaan heeft mijn vriend een probleem, ik niet. Ik kan prima de kosten van ons huis en de kinderen in mn eentje dragen en de duurdere van onze 2 auto's blijven rijden (al staan ze nu andersom op naam gesteld), ik ben goed verzekerd tegen arbeidsongeschiktheid en bouw een prima pensioen op. Hij zit dan echt wel een heel stuk krapper en zal hier niet kunnen blijven wonen.. Maar ik blijf liever gewoon samen, is veel gezelliger! Maar op je vraag: we hebben 3 spaarrekeningen. 1 gezamelijke en ieder 1 zakelijke, waarvan we geld naar de andere rekening kunnen doorsluizen als het nodig is (beiden eenmanszaak).
Het enige waar we onze eigen rekeningen nog voor gebruiken is voor cadeautjes voor elkaar. Anders ziet de ander toch wat je hebt gekocht en dat bederft de verrassing? Of hoe doen anderen dat zonder eigen rekening? Wij zijn trouwens wel op huwelijkse voorwaarden geregistreerd gepartnerd ivm een ontvangen erfenis en op verzoek van de ander. Alle andere bezittingen zijn wel gezamenlijk. Wij draaien dit gezin toch echt samen en wie hoeveel geld inbrengt is daar maar een onderdeel van. Er is meer nodig om een gezin draaiende te houden dan enkel geld en in ons geval zie ik er verder geen toegevoegde waarde in om alles apart vast te leggen.
Wij hebben een gezamenlijke rekening en een gezamenlijke spaarrekening. Daarnaast heb ik nog een eigen rekening waar ik elke maand €50 op stort. Totale onzin in ons geval, echt waar, maar ik vind het zelf een fijn gevoel om geld tehebben voor grote(re) onzinnige uitgaven voor mezelf zoals een nieuw supboard of belachelijk dure en lelijke maar warme UGGS.
Wij zijn getrouwd in gemeenschap van goederen, maar de erfenis die ik heb gekregen van mijn vader hoef ik niet met mijn man te delen. Zo heeft mijn vader dat geregeld in zijn testament. (Daar heb ik idd ook nog een rekening voor)
In mijn geval was het inderdaad niet in het testament opgenomen dat de koude kant was uitgesloten. Het zou dan gemeenschappelijk worden, maar mijn man voelde zich daar niet prettig bij. Het geld staat voor lange tijd vast, maar tegen de tijd dat het vrij komt, gaan we er alsnog samen van genieten. Uiteindelijk maakt het nog geen bal uit behalve dat we tzt 30 jaar samen zijn .
Ik koop cadeautjes van de lopende rekening, kijkt man nooit op en hij vaak met zijn creditcard. Maar wij geven beiden niet echt om cadeaus en zijn verre van romantisch, dus dat boeit ons maar heel weinig.