Dag dames, Vorig jaar was bij ons een heftig jaar. Mijn zoontje van toen 2 belandde in het ziekenhuis met darmbloedingen en flinke blauwe plekken. Na een heftige week waarbij eerst leukemie en toen darmkanker werd vermoed. Was de diagnose gelukkig 'slechts' ITP een ziekte waarbij je lichaam na een infectie zo hard werkt dat het ook gelijk maar de bloedplaatjes afbreekt die verantwoordelijk zijn voor de stolling. Na een lange herfst en winter vol bloedtesten en onderzoeken en periodes van een heel laag bloedplaatjes gehalte tot een extreem hoog gehalte was mijn zoontje stabiel. Ik en de arts gingen ervan uit dat het genezen was. Tot gisteren helaas......na een griepje zat hij gisteren ineens weer helemaal onder de puntbloedingen. Weer naar het ziekenhuis en ja hoor, zijn bloedwaardes zitten weer op een gevaarlijke waarde van 9. Nu is mijn vraag of er hier toevallig nog meer ouders zitten die bekend zijn met deze ziekte. Ik dacht nl dat hij de acute versie had en het genezen zou zijn. Is het mogelijk om een terugval te krijgen en dat het dan weg is? De arts zegt dat het mogelijk is, maar ik ben nu zo bang da dit straks een blijvend iets wordt.
Mijn zusje heeft itp.. Volgens mij geneest het niet zo makkelijk. Je milt neemt namelijk de verkeerde bloedplaatjes af. Maar dat zal je wel weten.. 😊 Mijn zusje is paar jaar terug (4jr geleden) naar Groningen geweest daar zit een gespecialiseerd ziekenhuis. Ze had nog maar een waarde van 3!! Levensgevaarlijk. Door pretnison l alles omhoog gekrikt en toen hebben ze haar milt eruit gehaald. (Ging ook wel een lange weg ziekenhuizen, beenmerg punctie e.d.aanvooraf) nu moet ze om de 5 jaar een spuit halen. Gaat super goed nu! Ken ook iemand die heeft haar waardes net boven de 150 en haar milt laten zitten. Dat wouden mijn ouders niet. Als je valt en je krijgt inwendige bloeding o.i.d. dat stolt niet zo goed... Succes!!
Hmm lastig.... Ik ken itp alleen bij volwassenen en dan vlamt het ook regelmatig op. Milt eruit kan, maar doen ze op zo'n jonge leeftijd vast niet snel! Sterkte!
Dag dames, Bedankt voor jullie reacties! Mijn zoontje zit dit moment ook onder de 10. Toch doen ze er niets aan en is het hopen dat het weer snel wat stijgt naar veiligere waardes. Tot die tijd is het een kwestie van zorgen dat hij niet valt, een moeilijke opgave voor een drukke knul van 3. En heel eng ook oor de ouders...... Ik heb begrepen dat het verloop bij kinderen anders is dan bij volwassenen. Vandaar ook mijn vraag of er ouders zitten met kinderen die dit hebben. Kregen de volwassenen het pas op latere leeftijd of hadden ze er als kind ook last van?
Mijn zusje was 19 haha niet echt kind meer.. Maar apart dat ze met zo'n lage waarde er niets aan doen.. pretnison o.i.d. voor zo'n kleintje is het helemaal gevaarlijk..