Hoe was dat voor jullie dochter er was? Als hij toen ook al niet van knuffelen en zoenen hield en jullie toen ook al weinig seks hadden, dan denk ik dat je je er bij neer moet leggen. Je wist het immers al. Maar als het door de jaren heen veranderd is, vind ik het een ander verhaal. Naar een seksuologe of relatietherapeut gaan lijkt me een optie. En als praten niet helpt: een ultimatum stellen, zodat hij weet dat je het meent. Verder: ik zou ook doodmoe zijn als ik 6 dagen tot half 7 zou werken. Waarom is dat zo verdeeld? Kan jij niet gaan werken, zodat hij wat kan minderen? Dan is de balans beter verdeeld en is je vriend minder moe.
Overigens zou niet knuffelen en zoenen zo aan me gaan trekken, dat ik het niet uit zou houden en de relatie allang verbroken zou hebben. Of desnoods een minnaar zoeken, vanwege de kinderen. Hij kan en mag jou niet dwingen tot een seksloos leven.
Ik ga even kort door de bocht zijn... Hier ben je toch veel te jong voor?!23 en dan al zo leven?! Er zijn stellen van 73 die het vaker doen! Kijk, je kunt verschillende behoeftes hebben, maar geen behoefte aan intimiteit in de zin van een knuffel, een kus etcetera. ik zou denken dat er meer aan de hand is! Lijkt mij dat jij dit niet vol gaat houden en m.i. hoeft dat ook niet. Jullie hebben een probleem, omdat jij dit als een probleem ervaart. En het kan toch niet zo zijn dat hij weigert om te praten? Klinkt niet als een gezellige, warme en respectvolle relatie. En welk voorbeeld wil jij jullie kindje geven? Dat je jezelf wegcijfert in je relatie? Vroeg of laat gaat jullie kindje hier iets van meekrijgen. Het is doodzonde van je leven om jezelf zo weg te cijferen. Je zou weleens wat meer voor jezelf op mogen komen. Dat is jouw verantwoordelijkheid! Als je de zaken altijd maar zo gelaten hebt doordat je het niet erg vond jezelf weg te cijferen, is het belangrijk dat je kijkt naar je eigen aandeel in dit geheel.
Ik sluit me bij runstar aan, ik zou ook voor mezelf opkomen en hem er echt mee confronteren,desnoods door hem een brief te schrijven. Je bent nog héél jong en dan al zo'n sex leven te hebben? Dat lijkt me niet fijn,wens je veel succes!
Jij lijkt meer op een inwonende huishoudster... In welke normale relatie met een gezonde man heb je nu geen seks, en geen enkele vorm van intimiteit. Hij is alleen maar aan het werk. Dus verder geen enkele aandacht voor zijn eigen kind (die zal om half 7 wel bijna in bed liggen). Dat hij ook nog eens geen enkel gesprek kan en wil voeten. En jij dat blijkbaar prima vind. Is nog onbegrijpelijker. Was hij altijd al zo? Waarom hebben jullie dan een kind gekregen? Ik zou maar eens opnieuw een gesprek aangaan. Of anders kan je de rest van het leven als broer en zus blijven doorgaan. Of een van jullie gaat vreemd...
Eh dit idd... geen seks hebben is een punt, maar daarnaast knuffelen jullie niet, jullie zoenen niet, hij raakt je volgens mij uberhaupt niet aan, hij vraagt volgens mij ook niet naar je dag oid, in de avond door de week gaat hij lekker naar zijn laptop turen. Jullie hebben eigenlijk gewoon geen contact... Ik zou ook gesprek aangaan en ook een ultimatum stellen, als je niet met mij wilt praten dan gaan we naar relatietherapie...
Ik weet dat het bijna ongeloofwaardig klinkt maar we raken mekaar echt gewoon niet aan. Als die thuis komt eten k afwassen douche allemaal k doe de kleine in bed en als k savonds beneden kom zit die laptop is die moe en dat begrijp k ook echt wel met werkdag van 9 tot half 8. Als die bed komt ligt die aan eind we hebben zelf ieder eigen deken want hij moet erin kunnen rollen dus we raken mekaar niet aan. Veder heb ik weer met hem gepraat maar uit zich op zelfde k ben zelf uitgevallen hij weg gegaan en toen die terug kwam waren we weer bij af. Hij blijft bij zijn mening niet zo is en moet accepteren. Maar ik accepteer en verander alles hij niks. ik raak hem niet veel aan , ik zeur niet om kus en ga zo maar door. Daar bij is best hoog bollig type jij bent vrouwtje ik betaal dus eten moet 6 klaar zijn en zondag moet er ontbijt zondag wilt die ook wat rust dus ga k met de kleine als vast naar bed en volgens hem heb ik alle tijd van de wereld want k werk niet. Helpen op ze werk gaat niet k ben daar niet in weggelegd wel ben k op zoek naar werk in tijden van de school van de kleine maar hij zou nooit minder willen werken hij is zo gezegt echt dol op werken. Alles moet wel naar zijn wensen anders i's die chagrijnig. We zijn de douche aan te verbouwen en we douche dus nu beetje overal even voorbeeld gaat hij al 3 dagen bij ze ouders douche hij heeft auto k niet en dan met de regen dagen vraag hij niet 1x willen jullie even mee rijden. Dus dat zeg k ook zegt ja moet je dat zeggen maar zo is het met alles moet k altijd maar alles aangeven zeggen herhalen enzo Ik bedoel als ze vrienden iets afspreken hoeve ze t ook niet 30x te appen.onthoud die t ook. Gister zag k die vriend weer en t was weer raak wat ben je mooi ben je naar de kapper geweest en als die weg is allemaal sensuele opmerkingen k ga veder.niet op in maar me lichaam wil maar al te graag. Kleine is die veder erg leuk en dat wil k niet verpesten Vroeger was t trouwens het zelfde kussen zat er nooit in maar zoals k eerder aangaf wel 2 3 x p maand seks. De kleine i's onverwachts gekomen maar meer dan welkom ik veranderde van pil en daar tussen kwam ze dus. Ow en relatie therapie daar ga k niet mee aankomen dat doet die nooit
Misschien heb je het al gezegd, dan heb ik er overheen gelezen. Maar als je nou tegen hem zegt: Ik vind je nog steeds leuk en je bent verder een lieve vader en partner, maar ik wil seks! Als jij me dat niet kan geven, prima. Maar dan ga ik het buiten de deur zoeken. Als jouw vent niets wil en geen enkele moeite wil doen dan houdt het op. Seks is niet het belangrijkste, maar enige vorm van intimiteit wel. Het gevoel krijgen dat je geliefd wordt, aantrekkelijk bent etc... Je leeft nu als een broer en zus en dat kan prima als beide zich daar prettig bij voelen, maar dat is bij jullie niet zo.
Eigenlijk hebben jullie dus geen fysiek contact, praten jullie nauwelijks en is alles zoals hij het wilt... Ik begrijp niet goed hoe je dan aangeeft hem graag te zien? Niet lullig bedoeld, maar een oprechte vraag... Waarin zit de liefde dan? Een relatie zonder seks kan ik me eerlijk waar nog wel inbeelden. Maar zonder emotioneel contact, dat is voor mij echt onmogelijk.
Waar zit de liefde is goede vraag maar zit er wel ergens kan k me niet meer zonder hem voorstellen naar zoveel jaren en geef ik oprecht om hem zou echt niet willen kwetsen en de kleine ook niet klinkt stom maar ik voel me gewoon slechte moeder en vrouw ook wel om de reactie te verbreken van wegen dat ik te kort kom in seks. Maar is niet alleen de seks dat is te overleve n maar idd de knuffel of kus een x hoeft echt niet extreem zoals mekaar hand vast houden. Ik bedoel we hebben jaren niet meer gezoend zelfs niet tijdens de seks k ben zelf bang dat niets eens meer kan. Nu zijn we vandaag weer weg geweest met die vriend uitgerekend het hele weekend kindjes kunnen leuk samen spelen. Ik heb al heel wat met hem gepraat steeds als me vriend er vandoor ging hij weet ook gewoon dat k er naar verlang de aandacht en aanraking ik heb nog nooit over gepraat met iemand dan hier zelf niet met familie ofzo maar met hem zat al gelijk click geen verliefdheid zeker niet maar gewoon aantrekkingskracht. Hij is wel wat ouder en eigelijk helemaal niet mij type en overdreven knap zelf ook niet maar op een of andere manier hoe die praat lacht en doet trekt die me aan. Vandaag gingen we weg en de auto's stonden dicht bij elkaar waardoor k langs hem moest me billen raakte hem en wist dat die exspres bleef staan vond het geweldig spannend ff terwijl niks voorstelde net klein kind kun je gerust zeggen. Bij eten ook dan vraagt wat ik wil van de kaart maar k weet op wat van manier alles wat je wilt en wat jij lekker vind het trekt ook aan. Hij zegt ook gewoon dat ik kan zoeken bij hem als k wil en dat niks kapot hoeft te gaan van binnen schreeuw k dat k wil gaan. Maar nu lig k al de hele nacht te piekeren. Tijdens vandaag had ik nergens last van en vond k geweldig zijn aandacht even vrouw en geen huisvrouw moeder ofzo voelde me vandaag voor eerst aantrekkijlijk en mooi. Maar nu lig dus wakker en voel k me schuldig. En voelt al half als vreemdgaan ergens denk k ja wat verwacht je maar dan voel k me weer schuldigterwijl k nog niet ben vreemd gegaan. Dat zo geniepig vandaag kon zijn vind k ergens ook wel erg. K moet afstand houden maar steeds vaker wat doen en is moeilijk om te zeggen k heb geen zin waarom zou ik geen zin hebben om met de kinderen wat te doen. Overige is die we ouder zou dat aantrekken. Is geen vriend van jaren maar 1.5 nu zo dus vandaar dat de click er meteen zat met begin al. Daarvoor heb k dit met niemand gehad en mij relatie van bijna 7 jaar is toch al wel altijd zo geweest op 't eerste Jaar hooguit. Dilemma voel me zo rot nu. Waar beland ik me zelf straks in. En wil alles kwijt . Wat is alles kwijt. De goede basis allen voor de kleine en t houden van. Wat mis k de seks en intimiteit is er niet praten i's er niet en de laaste tijd kan die best fel en kwetsend reageren dus dat mis k ook niet
ik krijg echt heel erg het idee dat jou man het wel ergens anders krijgt. en kan me echt niet voorstellen dat je op deze manier samen een lang gelukkig leven zal hebben eerlijk gezegt. En ik kan me goed voorstellen dat je voor die aandacht van een ander valt, het is logisch dat je dat nodig hebt! bij elkaar blijven om je kind is niet altijd de beste weg.
Er is totaal geen liefdesleven tussen jullie. Je schrijft dat je een leven zonder hem niet kunt voorstellen. Daar hebben ze een woord voor: "gewenning" Je bent gewend aan hem. Ik hoor nergens in je woorden liefde door klinken. Hij lijkt alle vormen van intimiteit met jou af te weren. Daar is een reden voor, dat kan niet anders. Ik heb inmiddels al je reacties gelezen waarin je een beeld schetst van de situatie hoe die vroeger was en hoe het nu is. En ik kan maar twee mogelijke oorzaken noemen waarom jullie zo liefdeloos leven. (Het gaat hier totaal niet meer alleen om de seks, maar ik begrijp heel goed dat dat het meest opvallende probleem lijkt van het geheel) Heb je je wel eens afgevraagd of je vriend homoseksueel is? Ik ben namelijk van mening dat er enorm veel alarmbellen zijn die daarop wijzen. Van de seks tot het niet willen knuffelen en zoenen, en de manier waarop hij naar je reageert. En ik durf bijna te beweren dat hij het zelf nog niet eens doorheeft dat hij niet op vrouwen valt, óf dat hij in totale ontkenning is en zich daarom een slag in de rondte werkt om maar geen confrontatie met zichzelf aan te hoeven gaan. Als je absoluut heel erg zeker weet dat dit absoluut niet het geval kan zijn. Dan zou ik me afvragen of hij ooit slachtoffer is geweest van seksueel misbruik. Maar ik moet eerlijk zeggen dat er meer aanwijzingen zijn van een verstoorde seksuele identiteit dan van seksueel misbruik. Een ding is wat mij betreft absoluut zeker, er is meer aan de hand, dit is absoluut geen normaal gedrag voor iemand die ogenschijnlijk alles voor elkaar heeft en een zogenaamd gelukkig gezinsleven heeft. En ik ben er ook van overtuigd dat het niet aan jou ligt, zijn gedrag richting jou als in niet willen knuffelen etc. Je zou eigenlijk eens een keer moeten proberen om een kijkje te nemen in de geschiedenis van zijn laptop/computer om te kijken of er aanwijzingen voor zijn gedrag zijn te vinden. Niet netjes misschien, maar als je met praten al tijden niets bereikt en allerlei andere capriolen ook niets uithalen, ik denk dan, "niet linksom dan moet het maar rechtsom" Verder ben ik het eens met wat velen hier zeggen: Kom op voor jezelf. Jij hebt ook recht op jouw liefdesgeluk, en dat heb je nu niet, verre van dat zelfs. Hij geeft de koude schouder en jij zit gevangen in een leven zonder liefde omdat je te netjes bent om zomaar vreemd te gaan. Wat overigens heel bewonderingswaardig is. Ik vind het super dapper van je dat je dit topic hebt geopend en je nu voor jezelf de noodklok luidt dat dit zo niet langer kan. Je gaat nu de strijd aan voor jezelf om in de eerste plaats van je relatie een liefdevolle relatie te maken samen met je vriend. En mocht na enige tijd blijken dat er absoluut geen heil in zit dan weet je dat ook, en kun je alsnog voor jezelf kiezen zonder dat je vreemd bent gegaan. Je ziet gelukkig in dat vreemdgaan niet de oplossing is voor jullie relatie problemen. Pak het bij de bron aan, en ik weet zeker dat het hoe dan ook goed gaat komen voor jou. En ik hoop voor hem ook. Want ondanks dat ik geen liefde in jullie verhaal zie, zie ik ook geen haat tussen jullie. Maar dat er iets moet gebeuren is wel zeker. Ik wens je heel veel sterkte en succes.
Joh meid je bent echt geen slechte moeder als je uit elkaar zou gaan! Het is pas sneu voor je kind om op te groeien in zon liefdeloos gezin... En ik begrijp echt werkelijk waar niet waarom jij niet inziet dat dit niet normaal is en er helemaal geen sprake van liefde is in deze relatie, in ieder geval niet van zijn kant. Hij vind het wel fijn om ren huishoudster te hebben die hem op zijn wenken bedient... Die man van je gaat NOOIT veranderen en jij zal doodongelukkig worden, dat is toch geen manier van leven... Jij verdient veel beter! IemNd die wel van je houd, graag bij je wil zijn, gezellig met je wil kletsen, he wil aanraken en ook een kus wil geven! Ik hoop dat je dat heeeeeel snel in gaat zien
Misschien to, als je man niet met iemand wil praten met jou moet je dat zelf gaan doen. Gewoon een professional die jou helpt om alles op eeb rijtje te zetten. Want ik krijg de indruk dat het voor jezelf chaos is in je hoofd wat dit betreft, en dat is logisch. Het lijkt me heel fijn om voor jezelf iig dingen duidelijk te hebben. Los daarvan mag je man niet van jou vragen zo door te gaan. Als jij hebt geprobeerd maar geen respons krijgt heb je twee opties: Of je gaat weg Of je neemt een minnaar En bij beiden hoef je je niet schuldig te voelen. Dat is imo geen vreemdgaan, maar voor jezelf zorgen. Je bent een mens, geen robot. (En ja, was dit topic van een man had ik hetzelfde gezegd )
Allereerst wil ik even dankjewel zeggen voor de eerlijke en respect volle reactie. Ik heb zelf idd gedacht om zelf te gaan praten met iemand. Ik heb eerder nooit veel problemen mee gehad redde t wel zeg maar maar sinds jaar merk k dat hij wat feller is naar mij en behoorlijk chagrijnig zeker ook door ze werk maar ik merk dat k glimlach niet meer echt kan opbrengen en k beetje een emotioneel wrak ben en dan komt daar nog is zomaar die vriend boven op en krijg al kriebels al's k hem zie krijg sind's gister niet meer uit me hoofd en k heb dat nooit gehad voel me schuldig en andere kant denk ja komt dat mij lichaam ook opgeeft. Als ik nou 80 ben oké maar k word 24 en hoor toch nog wel van lichamelijk contact te genieten. Ik weet wel dat mij vriend geen homo is hij zegt dan ook dat die andere vrouwen knap vind en kan der ook naar kijken dat zei zei vriend ook maat vreemd gaan is geen spraken we zijn heel betrouwbaar kunnen opzich gaan en staan waar we willen zonder iets af te vragen en telefoon en laptop staat open hier wachtwoorden zijn zo goed als bekend. Ik weet wel dat hij vanuit huis niet echt heeft mee gekregen zijn ouders slapen al 10 tallen jaren apart en leven ook echt apart ieder werkt en doet thuis savonds ze eigen ding beetje zoals he'm die zul je nooit maar dan nooit samen zien. Mij moeder en stiefvader daar in tegen zie k welis samen gewoon op de bank zitten en geven mekaar ook gewoon kus bij vertrek k heb dat wel vanuit huis uit mee gekregen. Ik heb chaos in me hoofd. Ik voel me gewoon schuldig als ik weg ga hij betaald alles en ben financieel afhankelijk wel van hem hij besloot ze bedrijf te starten en ik ging voor de kleine zorgen dit is samen wel afgesproken hoor en als ze naar de basis school ging zou k partime werken en daar ben k nu ook gewoon naar toe aan solliciteren. Echter is wel zo dat ik dit elke maand zo'n 80 x krijg te horen als k hem l ergens op aan spreek is het ik betaal de huur je hebt geen respect voor mij of je bent vrouw je hebt tijd zat mocht ik dus perongeluk een trui over 't hoofd zien en niet wassen is t drama want k heb alle tijd van de wereld dat soort opmerking is dus al tijden. Ik voel me eigelijk ook gewoon beetje opgewaardeerd. Net als met douche worden we niet mee gevraagd moet k alles zelf zeggen. Als ik ziek ben niet kan koken gaat die uit eten en brengt die niet wat mee naar huis.(was laast) en teveel tegen woord geef in discussie ben k geen vrouw want k ga overal op in. ik ben ook echt gefrustreerd. Maar andere kant is er geen haat en denk ik idd zoals iemand al zij gewenning. 7 jaar bijna is toch niet niks. Daarbij moet ik zeggen dat de laaste tijd gevoel heb dat ik dus ze leven verpest want k breng nu nog niks binnen en zeur dus ook behoorlijk veel. Gister wat uiteraard voor 't piekeren opgewonden dus k heb me best nog ff gedaan maar dat liep uit op ik zit super vol van t eten en laat me rust. Maar met kussen moet je niet aan komen maar sorry hoe zet je dan de moed? K heb ergens wel beetje gezien denk k zo. Maar opgegeven is zo grote stap voor mij gevoel. En als ik het opgeeft doet het toch echt pijn. (En dat zeg k toch even met traantjes) Maar ik ben emotioneel wrak en dan die vriend die zomaar in 1x on's leven inkomt die me aantrekt denk hoe waarom trekt hij mij aan. Is namelijk x eerder gebeurt maar die heb k gewoon kei hard afgewezen 2 jaar geleden ofzo k dacht echt ga is weg maar bij hem Alleen als k hem zie dan word k al anthosiast. K denk dat k maar zelf diep gesprek met iemand moet aan gaan wel die vertrouwen is. Waar vind ik zo iemand? (Seruis) Ik ben daar niet in thuis met wie kan ik praten en even dus goed me hart luchten graag met beroepsgeheim. Naar de kleien is die veder leuk en speelt die ook mee maar moet zeggen dat dat wel wat minder is ik hoorde namelijk laast van me moeder dat ze had gezegt dat papa laaste tijd beetje chagrijnig is en dat die boos was op mama om de zwarte was (die trui die ik over 't hoofd had gezien ) dus krijg ze toch wel wat mee denk ik. K wil haar zeker niet met mij frustratie opzadelen!! Dus k had uitgelegd dat je soms je dag x niet kan hebben en daarna is voorbij gegaan. Ik kan wel merken dat die wat sneller gefrustreerd 's als het wat harder in huis gaat of dde tv harder staat en haar gehuil kan die minder hebben dan is het snel je bent groot kom op klaar ofzo
Ik vind het knap dat je het nog vol houd. Ik had hem een laatste waarschuwing gegeven. Als hij niet wil veranderen of goed praten, dan houd het op. Je kan vechten voor je relatie om het zo maar even te noemen, maar dat moet je wel samen doen.
Dit geeft wel een hoop duidelijkheid ReneeYu, tenminste voor mij. Seks is op zich niet je probleem, maar enkel een uiting van wat er echt speelt en dat is wel wat lastiger en groter. Elke zin die je schrijft schreeuwt dat jouw man voorschrijft hoe jullie leven verloopt, jij je daar naar moet voegen en dat tegenspraak niet wordt geaccepteerd. Jij weet van binnen wel dat dit niet goed is en niet werkt, maar bent zo aan dit patroon gewend dat je het niet in perspectief kan zien en/of je er (nog) niet tegen kunt verzetten. Jouw mening en wensen doen er niet toe waardoor je in feite steeds onzichtbaarder wordt en je zelfvertrouwen steeds meer verdwijnt. Dit is hoe het zit: hij heeft geen respect voor jou hij ziet je niet als zijn partner of als gelijkwaardig Hij zal zich (waarschijnlijk) niet aanpassen aan jouw wensen elke vorm van "verzet" van jou (vragen om seks bijv) zal hem irriteren en boos maken Hij heeft er ergens baat bij om jou "klein" te houden, afhankelijk van hem. Dat betekent niet dat hij het bewust doet, maar er is een reden voor hem. En die reden is waarschijnlijk geen liefde maar eigen angst en onzekerheid. Ik denk niet dat hij van je houdt.. of iig niet zoveel als zou moeten Heel erg hard dat ik dit type maar wel de waarheid. Het is een patroon dat ik heel goed ken en waar veel vrouwen in belanden. Het is een patroon die je kapot maakt en je bewust los uit moet maken als je niet zo wilt doorgaan. Dat lijkt (en is) heel moeilijk maar naderhand blijkt meestal het verdriet minder en de opluchting veel groter dan gedacht. Uiteindelijk heb je twee keuzes: je leeft dit leven of je maakt je eigen leven. Er is geen tussenweg. Ténzij je man tot inkeer komt maar daar moet je niet op gaan wachten. Straks wacht je te lang en ben je vijftig voor je je dit realiseert en dan is al die tijd weg. Ook jij mag het beste verlangen voor jezelf. Jij mag je eigen wensen hebben en nastreven, en je eigen keuzes maken. Past je man daar in to? Hij zal jouw leven niet beter maken, dat kun je enkel zelf als je dat wil. Veel succes met wat je ook gaat doen. En laat je niet ondersneeuwen.
Catherijn je hebt helemaal gelijk. Chaos op dit momment. Ik wil het nu niet door zetten. Omdat de feestdagen eraan komen en de kleine is erna jarig dat wil ik haar nu niet aan doen. Ik ben vollop aan het solliciteren al tijd en hoop nog werk te vinden. Want als hij weg gaat ben k helemaal blut. ik heb geen inkomen dus en als ik uitkering aanvraag heb 4 weken sollicitatie plicht omdat k jonger ben dan 27. Dat is opzich geen probleem liever werk maar wel in tijden van de kleine en zelf heb k geen auto dus k moet ook niet te ver doen. Dan zit 4 weken zonder geld en met de aanvraag erna ben je in totaal 8 weken veder dan zit ik 8 weken zonder geld en lasten gaan door. Mij vriend gaat me niks geven want dan voelt die zich gebruikt ongewadeerd en krijg k letter naar me hoofd je zoekt het zelf maar uit. Dus dat brengt nu al stress met mee maar hoop dat in de tussen tijd na de feestdagen al werk heb aanvulling gaat sneller dan uitkering. Rot rot rot en me hoofd loopt over. En dan ook nog die vriend die ik niet uit me hoofd krijg chammelt er lekker doorheen hele dag.
Als je met iemand wilt praten met beroepsgeheim kan je altijd bij je huisarts terecht. Dan kan je je verhaal doen en misschien weten zij nog wel een manier om te helpen. Ik wens je iig heel veel sterkte!
Och wat een verhaal toch! Ik denk ook dat er veel meer aan de hand is. Dit is naar mijn mening gewoon emotionele mishandeling wat hij doet. Hij slaat je niet, maar je moet constant op je tenen lopen in je eigen huis en hij praat constant naar beneden naar je. Hij houdt over je heen dat je financieel afhankelijk van hem bent en dat je daarom maar zijn slaaf mag zijn. Zo interpreteer ik het althans. Het is veel meer dan lust, het is gewoon echt een heel problematische relatie. En dit soort gevallen kunnen ook het begin zijn van een relatie waarbij er wel fysiek geweld wordt gebruikt. Men denkt altijd dat het nooit bij hun zal gebeuren, maar het gebeurt helaas best wel veel. Zoek ook asjeblieft hulp als je denkt dat je het nodig hebt. Voor nu zou ik je gewoon van harte aanraden om werk te vinden, of het nu tijdens je dochters schooltijden is of niet. Ik snap dat het leuk is dat je dan thuis bent met haar, maar je hebt echt even financiële zelfstandigheid nodig nu. Ik zou ook met je ouders praten of zij je eventueel kunnen helpen. Ik zou echt weggaan daar. Hij heeft absoluut geen recht om je zo te behandelen. En het is ook geen goed voorbeeld voor je dochter als je je zo laat wegcijferen. Je bent een volwassen vrouw en mens en hij heeft je met respect te behandelen.