Iemand gezien? Het is een bekende ontwikkeling maar toch wel zorgwekkend.. Zembla: Etiketkinderen - Uitzending Gemist
ja gezien! echt erg hoor hoe het etikettenplakken doorslaat in nederland. ik werk in de zorg en daar doen we ook niets anders. dat vind ik al verschrikkelijk laat staan bij een kind. triest voor die kinderen. hoe moet je je wel niet voelen als ke op jonge leeftijd al een etiket ( lees je bent dus niet normaal) opgeplakt krijgt.
Ja ook gezien. Vond het vooraf al extreem hoeveel kinderen tegenwoordig wel niet een labeltje hebben. Je bent haast bijzonder zonder
helaas krijg je ZONDER etiket geen hulp zoals een rugzakje, speciaal onderwijs, KDC, PGB, zorg in natura, etc etc Je kan geen PGB of rugzakje aanvragen met alleen '' ja, ik denk dat hij achter loopt '' er moeten dan keiharde feiten/bewijzen voor zijn, anders vraagt jan en alleman het aan. In sommige gevallen is het juist goed dat er zo vlug een etiketje word geplakt ( in ons geval bijvoorbeeld, anders zat onze zoon nu nog ''lekker'' thuis met een IQ van 55 ipv op een KDC, en nu heeft hij al een boel bijgeleerd door zijn etiketje, want zonder was hij nooit geplaatst) maar ben het er ook mee eens dat het in sommige gevallen wel heel snel gegeven word en onnodig als er toch geen hulp uit voort hoeft te komen waardoor een etiket noodzakelijk is in sommige gevallen is het dus juist TRIEST ( zoals jij het heel raar verwoord want er is NIETS triest aan mits het etiket gegrond is ) als er GEEN etiket word geplakt.. onze zoon zit al vanaf zijn 1 jaar op een KDC voor kindjes met een beperking en had anders pas met zijn 4 naar de basisschool gegaan en was zijn verstandelijke beperking pas aan het licht gekomen en had hij moeten switchen van scholen en een hoop getouwtrek. Nu gaat hij met zijn 5 direct naar het SBO omdat zijn IQ maar 67 is, wat we zonder etiket nooit hadden geweten en het arme kind heel ongelukkig zou zijn met een NOG lager IQ en op zijn tenen lopend op de gewone basisschool, DAT is pas triest voor het kind onze zoon kon alleen maar hele dagen slaan en schreeuwen vanwege zijn lage IQ en het zich niet kunnen uiten omdat hij zelfs toen hij 2 was geen woord sprak, dat vind ik triester dan een etiketje krijgen en WEL geholpen worden. Zoon zit nu supergoed in zijn vel, wat hij zonder etiket niet had gezeten met zijn IQ van <50 en zich niet kunnen uitten vanwege zijn beperking
als er echt wat aan de hand is is het goed dat een kind de juiste hulp krijgt inderdaad. ik had het over al die gevallen waarbij te snel bepaalde conclusies worden getrokken en dat dat erg doorslaat in nederland. kinderen worden dan onnodig ik hokjes gezet.
ja, maar hoe weet je nu of een kind het juiste etiket krijgt of niet? vaak komt er dat pas jaren na het etiketje uiteindelijk uit.. maar als een kind geen etiket krijgt krijgt het ook geen rugzakje of andere hulp op school, dus is een snel etiket vaak wel nodig, want zonder etiket geen hulp, vaak komt je er daarna pas achter of het uiteindelijk gegrond was ja of nee, maar zonder dat etiket kan een kind waarvan de vermoedens zijn tot een beperking niet geholpen worden in dit leuke land.. Alle hulpverleners zoals het CB, kinderarts, huisarts etc zeiden allemaal tegen mij : '' och komt wel goed met je zoon, heeft tijd nodig, komt er vanzelf uit op school als hij 4 is'' ( terwijl hij nu van zijn 1 tot 5 jaar al een heleboel in kan halen wat hij anders dus nooit had gekunnen) terwijl mijn moeder gevoel bij 6 maanden al zei dat het mis was.. uiteindelijk bij de vroeghulp van stichting MEE uitgekomen die mij wel serieus namen, veel filmmateriaal aan hen, psychologen, orthopedagogen etc laten zien en die vonden mijn gevoelens gegrond, en toen is hij geplaatst op een KDC en daar zeiden ze '' volgens mij valt het wel mee met hem, hij ziet er toch goed uit right..'' maar nu 2,5 jaar en 3 IQ testen later bleek het helemaal niet mee te vallen en kan hij vrijwel zeker nooit zelfstandig wonen, werken, etc.. of een etiketje wel of niet gegrond is is vaak niet direct te zeggen.. wij hadden bijna geen etiket gekregen door CB, kinderarts, huisarts, kdc, terwijl het etiket hard nodig was voor de juiste zorg, maar dankzij de plaatsing en de IQ testen kwam toch naar voren dat het veel en veel erger was als iedereen dacht en dat zeggen alle hulpverleners nu ook, dat ze zich lelijk hebben vergist.
goed om te lezen dat in jouw geval de diagnose juist positieve gevolgen heef gehad en dat jullie zoon op jonge leeftijd hoede hulp heeft gekregen. is het allemaal niet voor niets zo geregeld in nederland .
Ik ben leerkracht, en kon me vooral in het stuk vinden dat er te veel eisen gesteld worden aan de kinderen van tegenwoordig. Iedereen in een schooljaar, wordt langs dezelfde meetlat gelegd. Het maakt daarbij niet uit of je van januari of december bent. Als je een keer slecht scoort op de CITO-toetsen (die twee maal per jaar worden afgenomen, voor Taal, Lezen, Rekenen en Woordenschat), moet er direct een plan komen, omdat je moet bewijzen bij inspectie dat je alles gedaan hebt. Als een leerling dan niet beter gaat scoren ondanks alle inspanningen, moet er gezocht worden naar een reden. Want anders blijf je in gebreke. Ik denk dat de overheid eens moet kijken, naar kleinere klassen, tijd voor kinderen. Niet alleen de kennis centraal, maar ook muzikale vorming, handvaardigheid, en dergelijke, moeten weer op het lijstje. Verder denk ik dat het goed is om het onderwijssysteem meer op jongens aan te passen.
Ik vind juist de uitspraken die werden gedaan heel triest.... Vast allemaal mensen die geen kindje hebben met een etiket.... Bovendien zijn het niet altijd de ouders die teveel verwachten dat hun kind hoog en goed scoort... Vandaag de dag verwacht de maatschappij juist veels teveel van een kind. Dat is de maat waarlangs alle kindjes worden gehouden en het lijkt erop idd dat er dan meer kindjes zijn met een etiket en maar een paar die aan die maat kunnen voldoen... Bovendien is er maar een klein percentage ouders denk ik die zelf hulp zoeken en zo een etiket krijgen voor hun kind. Merendeel van de kinderen met etiket zijn vanuit school of peuterspeelzaal hiervoor verwezen....
Ik heb het programma niet gezien, maar kan me er wel iets bij voorstellen. Mijn oudste zoon moest twee weken terug een keer terug naar de schoolarts. In groep 2 was hij een paar ons te zwaar volgens hun curve. (Deze keer trouwens niet hoor, maar dat wist ik zelf wel.) De schoolarts vroeg hoe het ging op school en ik gaf aan dat hij even wat minder was gegaan en dat mijn zoon wat moeite had om het tempo in de klas bij te houden en soms wat problemen had om zich te concentreren. Dit hebben wij (ouders) en de juf heel goed opgepakt en het gaat nu stukken beter. Gelijk zei ze, heeft hij misschien ADD (het is namelijk een heel rustig manneke, vandaar geen ADHD.) Pffff, gelijk alweer die etiketjes. Hij is gewoon nog erg jong met zijn nu 6,5 jaar in vergelijking met veel klasgenootjes die nu al 7 en zelfs (bijna) 8 zijn. Maar ja als ouder wordt je daar toch een beetje onzeker van en dan ga je toch kijken wat de kenmerken zijn en bespreek je het toch eventjes met de juf, maar zowel wij als zij zien echt helemaal niets in het etiket ADD.
Ik vind ook dat ouders zelf heel snel een stempel op een kind plakken. Voorbeeld: Mijn schoonzusje heeft een kind wat onwijs actief is en totaaaal niet naar haar luisterd ( zg maar gerust kind is net 1 en lacht mama vierkant uit als hij iets doet wat niet mag ) Dus nu heeft hij volgens haar ADHD want ja hij is druk en luistert niet. Vervolgens zegt ze ja ik kan hem niet aan want hij heeft ADHD.. Misschien heeft hij het wel hoor dat hoor je mij niet zeggen maar zeg dat soort dingen pas als hij er op onderzocht is en het zeker is. Want nu gaat ze hem dingen aanpraten die misschien helemaal niet zo zijn..
Ik las een onderzoek waarin naar voren kwam dat je als jongste van de klas bijna 40% meer kans hebt op een diagnose ADHD. Hier ben ik van geschrokken. Ik zoek even een link: Jongste van de klas krijgt vaker ADHD-label - Gezondheid - Nieuws - Knack.be . Mijn dochter is de jongste uit de klas en ik zie een duidelijk verschil in ontwikkeling tussen haar en de kinderen die 10 maanden ouder zijn. Juf had al aangegeven dat ze soms wat druk is en een korte spanningsboog heeft. Dit was in het begin van het jaar en nu naar een half jaar zie ik al verandering, door het ouder worden. Ik vind het gewoon gevaarlijk om snel te labelen bij kleuters. En verwachtingen van de maatschappij? Daar hoef je als ouder toch niet in mee te gaan? Ik kijk kritisch naar de hoge eisen die de maatschappij nu stelt en maak daarin bewust keuzes om daarin mee te draaien ja of nee.
Ik vind het ook wel zorgwekkend. Het is goed dat de overheid er zo dicht bovenop zit, maar dat vind ik vooral in eerste instantie goed om de kwaliteit van het gegeven onderwijs te bewaken. De eisen die aan kinderen worden gesteld, de tijd die kinderen krijgen, de etiketten-trend die al zo lang duurt... Als je ook maar een beetje niet in de maat loopt, dan moet er wel iets aan de hand zijn en worden er maatregelen getroffen. Over een jaar of twee is het voor dochter ook zo ver en ik hoop alleen maar dat zij in de jaren die volgen die druk niet zo zal ervaren.
Inderdaad! Ik wou dat ik als kind een etiket had gehad, ik weet zeker dat ik dan een stuk verder was gekomen met bepaalde dingen en misschien een stuk zelfverzekerder was geweest. En dat geld voor mijn zus ook.
Ja tegenwoordig ben je bijzonder als je geen label hebt Laatst bij "boeken" een interessant gesprek gezien/gehoord met Dirk de Wachter over hetzelfde onderwerp Boeken: Ilja Leonard Pfeijffer, Dirk de Wachter - Uitzending Gemist
Een tijd terug zag ik een reportage over ouders die hun kinderen geen medicijnen wilden geven, juist omdat ze zelf niet het gevoel hadden dat het nodig was, maar die kinderen werden dus geweigerd op school. Omdat de juf het gewoon niet aan kon, 30+ kinderen en dan een paar die niet rustig werken. Ben het dan ook eens met de mensen die aangeven dat er beter naar het onderwijs gekeken moet worden ipv alleen de testjes. Dat werd trouwens ook in dit Zemblaverhaal verteld. Soms is een etiket ook gewoon terecht en goed, maar het is ook wel bekend dat een diagnose als AD(H)D een behoorlijke 'moedeziekte' is, waar soms veel te snel naar gewezen wordt. Vroeger was je gewoon druk en bleef je een klas zitten. Of je was gewoon wat minder slim en ging iets met je handen doen later. Wij zijn ons aan het orienteren op een basisschool en ik merk dat ik zoek naar een school waar juist ook ruimte is voor andere dingen dan taal en rekenen (wat wel heel belangrijk is natuurlijk, lijkt me duidelijk).
Pff ik kijk net 4 minuten en wat een kortzichtige moeder. Zegt ze dat ze twijfelt of haar kind misschien dan toch niet goed is? Hoe bedoelt ze niet goed? Is er iets mis met kinderen met adhd of weet ik het wat? Ze hebben wat extra ondersteuning nodig, ze hebben een andere aanpak nodig en er is wel meer dan je kind volstoppen met ritalin. Nou is de aanpak van adhd wel heel erg gericht op medicijnen, dat heb ik ook gemerkt. En dat vind ik wel erg jammer. Maar het is toch fijn om te weten waarom je soms wat anders reageert op bepaalde dingen, of dat mensen rekening houden met een kind. Ik zeg niet dat haar zoontje adhd heeft hoor, en dat mag de school ook helemaal niet zeggen. Maar vind haar toch wel erg kortzichtig.
mee eens! Ook hier onze jongste op het kdc. Het cb enzo zeiden van : komt allemaal goed, we zien geen probleem. En ik heb doorgezet. Blijkt er een heleboel met hem aan de hand te zijn : autisme, verstandelijk beperkt, epilepsie, overgroei syndroom..... En idd zonder etiket kom je nergens. Onze oudste heeft ook autisme. Zelfs nog op gewoon onderwijs gezeten. Totdat ie zo overprikkeld was en al de veranderingen ed niet meer aan kon en totaal stopte met eten en drinken. Hij kon het echt niet meer aan. Toen gediagnotiseerd en eindelijk kregen we hulp. Nu blijkt dat ie nooit naar gewoon basisonderwijs had mogen gaan. Kan ie gewoon simpelweg niet aan. Heb de uitzending trouwens niet gezien. Ik denk altijd maar zo : als een kind word onderzocht dan zullen ze toch echt geen diagnose stellen als het er niet is??? Onze jongste kunnen ze geen stempel op plakken van hoogbegaafdheid want dat ie ie gewoon niet. Maar ik begrijp dat de uitzending alleen maar gaat over AD(H)D ? Of ook over autisme en zwakbegaafdheid enzo?
Het gaat algemeen over etiketjes plakken en de meest vreemde therapieen die daarbij horen als je kind niet precies doet zoals zou 'moeten.' Ik zou hem eens kijken want het gaat niet over dat kinderen nooit ADHD hebben oid.