Wij twijfelen over nog een kindje, Zijn 3 kinderen nou echt heel anders dan 2 kinderen? Wat zijn de voor en nadelen?
Ja, ik vind het zeker anders, in positieve zin. De gezelligheid vooral. En daarmee wil ik natuurlijk niet zeggen dat 2 kinderen niet gezellig zijn. Maar ik hou van de drukte van een groot gezin. Ik vind er eigenlijk geen nadelen aan zitten. Ja, misschien dat je met 2 kinderen ieder 1 kind onder je hoede kunt nemen. Dat lukt met 3 kinderen niet.
Is het echt veel drukken dan met 2? Zelf zie ik het helemaal zitten maar mijn man twijfelt erg Financieen Drukte enzovoort
Ik vond het niet drukker met drie. Die derde deden we er echt gewoon bij. Ik vond de derde echt super leuk en kan niets negatiefs verzinnen. Wel vind ik dat je alleen aan een derde moet beginnen als je er de financiële middelen voor hebt. Als dat onzeker is zou ik het niet doen. Hoe oud zijn je andere meisjes?
Ik vond het wel veel drukker. Dat komt vooral omdat onze jongste écht heel moeilijk was (en is) en veel extra zorg nodig heeft. Dat hoeft natuurlijk bij jou helemaal niet het geval te zijn, maar de kleine nadelen die hierboven genoemd werden (je kunt niet meer allebei een kind onder je hoede nemen, drukte, financiën, etc.) gaan opeens allemaal véél zwaarder wegen als er een kindje bijkomt wat extra aandacht vraagt. Ik dacht altijd: prima toch, als ze leren om op hun beurt te moeten wachten. Maar in de praktijk zijn we natuurlijk lang niet altijd allebei thuis en moeten de oudsten dus behoorlijk vaak op hun aandacht wachten. Omdat we hen niet tekort willen doen, maken we zoveel mogelijk tijd voor hen vrij overdag en in de avond, wat betekent dat onze eigen klussen (huishouden, nog wat werk, administratie, etc.) pas later op de avond kunnen. Iets voor onszelf ondernemen zonder kinderen, is hierdoor in de afgelopen jaren nauwelijks gelukt. Was de derde een 'gewoon' kindje geweest, dan denk ik dat we het er wellicht ook gewoon bij hadden kunnen doen. We weten veel meer, konden er van begin af aan meer ontspannen mee om gaan, enz. Maar dat blijft toch een soort 'gok' die je neemt van tevoren.
Wat ik wel zie in eigen gezin (ben zelf ook 1 v 3), gezin zus en buren: dat er 2 kinderen met elkaar optrekken en nummer 3 tja het derde wiel is. Vooral met ouder worden. In geval van zus en buren zijn het nr 1 en nr 3 die veel meer met optrekken en in geval van ons gezin nr 2 en nr3. Als van mijn neefjes nr 2 en 3 logeren, trekken ze veel met elkaar op, maar zodra nr 1 er ook bij is, is het nr 1 en 3 die de hele tijd naar elkaar toe trekken. Nu is n=3 uiteraard geen wetenschap.
Ik vind die derde echt onwijs makkelijk. Alleen ben ik bijna altijd alleen met ze dus vind ik het wel zwaarder in het openbaar. Met 2 boodschappen doen is nog redelijk te doen, met 3 is vaak hoofdpijn voor mezelf Nu is de jongste een baby en is het naar bed brengen van de oudsten niet meer zo makkelijk. Het duurt vaak te lang voor de baby. Ik vind het heerlijk maar ook best zwaar. De jongste is onwijs makkelijk dus dat scheelt maar toch merk je dat het meer een onderneming is.
Voordeel van drie is dat de andere 2 ook aanspraak bij elkaar hebben als je met 1 bezig bent. Boodschappen is wel een gedoe. Maar dat plan ik dan als er 1 op school zit.
Ik vind drie kinderen niet veel drukker dan twee, en nu vier kinderen ook niet per se drukker. Het vraagt soms wat meer praktisch en creatief denken, maar dat zie ik niet als iets negatiefs. En drukte is natuurlijk ook afhankelijk van de leeftijdsverschillen. Mijn vierde kwam toen zijn zussen al geruime tijd op de basisschool en zelfs voortgezet onderwijs zaten. Dus ze waren al behoorlijk zelfstandig. Meerdere kinderen kort achter elkaar is dan wat drukker op het gebied van verzorgende taken, terwijl ik het nu juist drukker heb met veel logistieke zaken (sport, orthodontist, ouderavonden van verschillende scholen, etc, etc.)
Ik vond de 3e erbij wel veel drukker, maar hij was ook echt geen makkelijk kind. Wel vond ik het absoluut het waard! Wel vind ik het soms lastig de aandacht te verdelen. Op zaterdag sporten ze alledrie en dan is het lastig alles te regelen etc.
Wij hebben er ook drie en de derde erbij ging redelijk makkelijk temeer omdat de oudste kinderen al iets ouder waren. Ik vond de stap van 1 naar 2 een stuk pittiger.
Ik vind een groter gezin overigens ook wel erg leuk, nu we er ook nog een hond bij hebben is ons plaatje compleet
Zelfde ervaring vanuit huis. Daarom zó blij en dankbaar voor 4 kindjes. Hoor het overigens heel veel vaker dat drie kinderen meestal een buitenbeentje hebben.
Hier die ervaring gelukkig niet dat er eentje buiten de boot zou vallen; vroeger niet met een oudere broer en jonger broertje. En nu niet bij mijn eigen kinderen. Ik vind het juist leuk om te zien dat de interacties telkens wisselen. Soms zijn de oudste twee dikke mik, soms zijn de jongste twee heerlijk samen in de weer en dan weer trekken de oudste en jongste met elkaar op. Oh en met zijn drieën samen gaat ook vaak genoeg heel gezellig. Ruzie maken kunnen ze trouwens ook prima in alle wisselende samenstellingen Ik vind het best wel druk als ik eerlijk ben. Nu heb ik zelf wat gezondheidsklachten gehad en veel doktersafspraken. Dat hakt er natuurlijk ook wel in. Ik merk dat ik wat minder geduld heb, bijvoorbeeld voor peutergedoe. Maar dat komt misschien ook door het wat grotere leeftijdsverschil. Ik ben er in elk geval echt aan toe om 3 kinderen op school te hebben. En om die reden zou ik een vierde ook echt niet meer zien zitten. Verstandelijk hè, gevoelsmatig ligt dat weer anders
Ik vond van 1 naar 2 drukker dan van 2 naar 3 Misschien hangt het ervan af welke leeftijd de anderen hebben Naast school ook speelafspraakjes, zwemles, sport enbdan 3 kids meenemen is weleens lastig Maar aan de andere kant zijn ze ook wat zelfstandiger en vooral nu de derde nog zo klein is helpen ze goed mee
Ik denk dat leeftijd en temperament meer meespeelt in hoe zwaar het kan voelen. Ik vind het nu met 3 (baby, peuter en kleuter) een stuk makkelijker dan toen de jongens samen aan het peuteren waren.
Wij hebben er 3. Bijna 4 net 2 en de jongste is bijna 5 maanden. Wij vinden het heerlijk, de drukte en de gezelligheid! De overgang van 1 kind naar 2, vonden wij ‘heftiger’ dan van 2 naar 3. De derde voelt net alsof ze er altijd al is geweest. Scheelt dan misschien wel ook dat het alle 3 (tot nu toe) hartstikke makkelijke kinderen zijn!
ik kom zelf uit een gezin van drie En mijn man 2 Ik weet niet hoe ik mijn man kan overtuigen Zelf vond ik 2 broertjes altijd geweldig
Gezelliger, kinderen hebben altijd keuze met wie ze spelen, veel meer elkaar helpen. Ik vind 3 fantastisch. Bij ons was de derde niet helemaal gepland, maar wat een enorm cadeau en verrijking is het. Ook omdat ik zoveel zelfverzekerder ben dan bij de eerste 2. Ik ben nu al een jaar lang alleen maar aan het genieten. Dus ik zou zeggen doen!!