Is er iemand bekend met gezinshulp? Of een vorm ervan? Het zit zo, onze 4-jarige zoon is echt een schat! Maaar hij kan ook werkelijk het bloed onder je nagels vandaan halen. Toen hij net anderhalf was geweest kwam zijn broertje ter wereld, dit leverde bij hem jaloezie op, hier hebben we aan gewerkt om hem overal bij te betrekken. Hoe ouder hij werd hoe beter het ging nu zijn ze 2,5 en 4 beter gaat goed. Tuurlijk gedragen ze zich als echte broers kunnen niet met en niet zonder elkaar maar ze gaan leuk met elkaar om. Nu hebben ze in november 2 zusjes gekregen en ze gaan hier zoooo leuk mee om. Tuurlijk had ik voor de geboorte al flinke botsingen met zoon (4jr) maar sinds hij in januari naar groep 1 ga herken ik mijn hele kind niet meer, ik wordt hier erg verdrietig van. En ik wil er ALLES aan doen om het goed te doen, maar in januari komt zoontje al thuis met uitspraken als "ik ga je dood maken" - " jij bent dood" ect. Sorry hier is dat onacceptabel ook al weet hij niet wat dit betekent hij zegt ook "dit leer ik van ......... " na een week hebben we dit aangegeven, die week erop komt hij met een kras in zn gezicht thuis door dat klasgenootje. Weer aangegeven.. juf houd ze al uit elkaar. Maar nadat hij van de week zei "mama ik wil dood onder de auto ." Was voor mij de maat vol en heb ik school gebeld dat ik hem een klas er naast wil hebben, bij dat jongetje uit de buurt. School zei al dat er vele instanties met het ene klasgenootje bezig zijn nu kwam de juf ook naar mij toe van de week dat ze onze zoon niet naar groep 2 ziet gaan, omdat hij de structuur nog niet kent * bij binnenkomst niet in de kring gaat zitten *een magneetje verplaatsen bij een activiteit die hij wilt doen maar eigenlijk al vol is, dus maakt plaats voor ZIJN magneetje *schuift een stoel aan een tafel wat eigenlijk al vol is. Ect. Nou ja prima dan maar een jaar extra kleuteren. Dag LATER komt ze weer "ja heb even geobserveerd en mij is opgevallen dat hij kindjes zomaar duwt en slaat" dus ik was ook beetje boos want dit gedrag hadden we aan gewerkt op de voorschool en was over.. dus ik neem mijn zoon aan de arm mee, en hij zegt los.. ik zeg nee want we steken een drukke straat over met auto's dus ik moet je even vasthouden. Hij word heel boos en heb hem de auto in gezet, en Hij helemaal boos en maakt een sla beweging ik zei direct " jij gaat mij niet slaan, meneertje.." waarop ik vervolgens een flinke harde klap krijg op mijn wang, en ja actie reactie waardoor ik hem een flinke tik terug geef. Heb daarna een flink potje lopen janken van de schrik. Zijn gedrag en gedrag naar andere kinderen is gewoon onacceptabel en ik weet niet meer wat ik er zelf aan moet doen. Hij luistert niet, als ik wat vraag en hij zegt nee doet hij het echt niet en ik kan hoog of laag springen. Hij slaat, heeft een grote mond van hier tot Tokio en krijgt van mij thuis gewoon straf. Echter, zit ik er zelf ook doorheen. Ga straks maar drie volle dagen werken, maar ga van de week naar de huisarts. Ben niet mijzelf, ze hoeven mij maar voor de voeten te lopen of ik flip m al. Gewoon opstapeling van alles, gezondheid van mijn man, niet op goede plek wonen, financiën, ben gewoon snel prikkelbaar en geïrriteerd. Dus, ik ben benieuwd of iemand bekend is met hulp voor kind en gezin? En of het heeft geholpen en in welke zin
Hoi ik ben er bekend mee. Via het cb kan je het aanvragen en wordt dan ook vergoed. Je mag mij wel een pb sturen wanneer je meer wilt weten nog even terug komend op je topic. Het lijkt inderdaad zwaar en goed dat je aan het kijken bent voor hulp!
Je kunt terecht bij zowel de huisarts, consultatiebureau als het wijkteam in jouw gemeente. Wellicht zou hij onderzocht moeten worden of sprake is van een stoornis. Daarnaast is hulp voor jou ook niet verkeerd. Iedere huisarts heeft een poh tegenwoordig. Misschien gemist maar wat is er met je man? Waarom kan hij je niet helpen en hoe gaat hij met de kinderen om? Heeft je zoon wellicht teveel energie? Iedere dag veel structuur en een vast en duidelijk ritme. Pictogrammen werk en daar goed bij. En iedere dag met hem naar buiten zodat hij energie kwijt kan. Er zijn tal van hulpverlenende instanties. Maar eerst moet duidelijk zijn wat er is.
Ik weet al wat ik terecht kan, die verwijzing is er al, toen was er uitgekomen dat hij niet goed weet "hoe" contact te zoeken/maken met anderen ect. Elke dag zijn we ook buiten, en mijn man helpt ook gewoon met de kids, en doet net zoveel als ik
Dan moet je dat soort dingen in je topic zetten. Er staat niets van. Je geeft aan dat je man problemen heeft met de gezondheid. En beschrijft nergens wat hij precies met de situatie van je zoon doet. Als die verwijzing er al is waarom heb je nog geen hulp? Of sta je op een wachtlijst? En is hij al onderzocht?
Dat is toch niet mijn vraag? De vraag was wie bekend is met hulp voor kind en gezin? En of het heeft geholpen en in welke zin! Nee staat niet op wachtlijst en ook nog geen hulp, maar dat is een belletje en heb hulp. Hij is geobserveerd voor de zomer vorig jaar, bij de voorschoolse maar dit hebben wij rond oktober afgesloten omdat het goed ging, en de hulp dus overbodig. Dus hebben ze gezegd mocht er wat zijn konden we bellen en werd het weer opgepakt. Nu dus.. maar Zoals ik al zei, ben opzoek naar ervaring of het anderen heeft geholpen en in welke zin dit was..
Allereerst stop met dubbele straf. Dit deden wij ook en werkt niet. Doet hij wat op school dan moet school het oplossen. Wat je wel kan proberen is praten. Ik denk zelf dat hij niet goed begrepen word. Praten en begrijpen is denkik een goede richting. Dochter zit nu op so school. Bij de oude deden ze alleen negatief. Dit was om gebogen naar positieve ervaring. Alleen nu loopt ze nogmaals vast en zit ze nu halve dagen. Mijn dochter heeft te veel negatieve dingen ervaren dr dit nu erg moeilijk is. Daarom weer in de hulp en die gaf de tip praten en haar laten weten dat je der begrijpt. En hoe het anders zou kunnen. School is school en thuis is thuis .wij gaven dubbele straf dit werkte dus niet. En slaan doet ze gelukkig niet meer naar mij. Miss is het voor jou ook te begrijpen als ik zeg jij bent zijn veilige haven dus ja je bent zijn pispaaltje. Ik ben geschopt gebeten geslagen uit gekaffert alleen omdat ze het bij mij durfde. Nu ik haar begrijp en sommige dingen kan ombuigen is het gelukkig minder?. Sterkte
Een van het moeder groepje van mijn dochter is kinder coach geworden.. Zij geeft zulke fijne adviezen, inzichten, zelfreflectie, tips. Ik zou echt die hulp opzoeken
Dat hij niet mee kan eventueel zou ik laten rusten. Je kind is nog erg jong van dec 14 zie ik. Ons zoontje van okt14 gaat nu tot aan de zomer naar de 0 groep en daarna pas naar groep 1. Hij is ook erg opstuiverig als hij uit school komt. Bij ons helpt het dat ik zijn gedrag bespreekbaar maak met hem. En ik hou korte lijnen met de juf. Hij heeft op sommige punten totaal geen inzicht in zichzelf en wat zijn gedrag teweegbrengt bij de ander. Probeer je gevoel te bespreken met je kind. En niet op een moment dat hij onhandelbaar is. En als hij brutaal is zou je hem een time out kunnen geven. Bijv op de trap zitten en als je weer gewoon kan doen mag je weer binnen komen. Wij hebben geen hulp voor ons kind zelf, maar wij hebben meerdere kinderen en daardoor ben ik ook erg druk. Waaronder ook een slechthorend kind waarvoor we wel begeleiding krijgen. Maar ik heb op zaterdagmorgen hulp in de huishouding zodat ik wat minder druk en daardoor kort aan gespannen ben..
Ik zou een sociale vaardigheidstraining vragen. Sommige instanties hebben daar klasjes voor. Veel nuttiger dan iemand die met jou komt praten. Als moeder denk je misschien dat alles op de een of andere manier aan jou ligt maar dit gebeurt op school dus moet het daar opgelost worden. Is het verder wel een leuke school en een goede juf? Ik vind het raar dat de juf het zo bij jou legt. Hij klinkt als een heerlijk eigenwijs kind. Best slim om gewoon ruimte te maken voor zijn magneetje. Niet hoe het hoort maar hij is nog zo jong.