Zoon (12) 'onder de plak' bij vriendinnetje...

Iemand hier op t forum heeft een zoon die een vriendin met rugtas had, een hele flinke rugtas. Geloof dat zij borderliner had en het zijn eerste vriendinnetje was.

Ik denk dat die je allicht t beste advies kan geven want hoe zij er in verhouding met zoon in stond was buitengewoon petje af.

Bij mijn ouders kwam iedereen eten en hoe leuk, lief of grappig mn vriendje ook was, de regels bleven regels. Uit teken van respect werd mijn vriendje ook geacht mee te werken aan t naleven van de regels zoals die voor mij golden. O.a. thuisbrengen, op tijd, eigen leven leiden en dingen samen, vrienden contact mee blijven houden en afspreken (ook zonder vriendje) etc.

 

Nou als hij steeds later thuis komt dan afgesproken en niet is waar ie zegt dat ie is
Zou hij hier voorlopig helemaal niet naar buiten mogen

verder kan je hem advies geven maar hij moet toch zelf inzien dat er meer is dan alleen met haar omgaan en als alles moet zoals zij het wil dan heeft ie er binnenkort wel genoeg van lijkt mij

 

Ik geloof dat ik het vriendinnetje er direct op zou aanspreken. Ik zou haar melden dat jullie regels hebben die iedereen hoort te volgen (Bijv zo laat thuis zijn, even laten weten waar je bent. Zijn gewoon normale regels) 12 is nog echt heel jong en ik zou hier nog een stukje verantwoordelijkheid van mijn kind in overnemen, want dat is op die leeftijd wel heel moeilijk. (Met 16 is dat toch al weer anders) Zeker als hij volgend jaar samen met haar in de brugklas zit, dan kan ze het hem misschien wel heel lastig maken

 

Hij heeft in ieder geval hulp en sturing van jullie nodig. Zoals het samen doornemen van de gesprekken, uitleggen waarom je bepaalde dingen vreemd vind/niet normaal etc.

Aan het niet optijd thuiskomen en het niet laten weten waar hij is zou ik wel consequenties aan hangen. Wel met de uitleg wat dit gedrag met jullie doet b.v ongerustheid. En als dit echt allemaal alleen gebeurt als zij erbij is, dan b.v als consequentie de rest van de week blijf je thuis en mag zij gerust hier komen maar jij blijft thuis. Volgende week weer een nieuwe kans.

Verbieden elkaar te zien zou ik niet doen, denk dat dat juist averechts werkt.

 

Misschien kun je haar ook bij jullie gezinsleven betrekken? Dus meenemen op een uitje en vragen of ze mee kunt doen met een spelletje. Dan heb je er wat meer zicht op en misschien ook wat meer invloed. Je kunt haar dan ook duidelijker maken wat bij jullie de regels zijn en dat die ook voor haar gelden dan.

En natuurlijk in gesprek blijven met je zoon. Hem vragen wat HIJ wil, hem aanspreken op afspraken die hij maakt met jullie. Ik denk dat je hem er ook best op kan wijzen wat een invloed zij heeft op hem, en dat hij zelf keuzes moet maken.
daarnaast is het natuurlijk ook een puber, dus niet naar je ouders luisteren hoort daar wel bij. En dadelijk in de brugklas komt hij er misschien wel achter dat hij haar helemaal niet nodig heeft.

Ik heb verder geen ervaring ofzo, maar dit kwam naar boven bij het lezen van je verhaal.

 

Ik vind dit een hele goede reactie.
ik had vroeger ook weleens zulk soort vriendjes.
Mijn ouders reageerden zoals ik bij een paar van jullie lees, als je niet aan de regels houdt dan blijf je maar binnen enz.
Dat zorgde ervoor dat ik alleen maar boos werd en er een strijd kwam over de regels.
Ik heb later ook weleens tegen hun gezegd, jullie hebben ze nooit geprobeerd te leren kennen. Dat was echt beter geweest.
altijd ook bedacht dat ik dat dus echt anders ga doen met mijn kind(eten).

Dus probeer die band goed te houden. Leer die meid beter kennen. Dan krijg je ook meer respect en houden ze zich makkelijker aan de regels.

 

Je zoon moet er zelf achter komen dat dit niet een fijne manier is om met elkaar om te gaan, maar dat wil niet zeggen dat je hem niet kunt helpen.
Je kunt praktische hulp geven door hem te leren zich wat assertiever op te stellen. Pluis bijvoorbeeld een vervelend voorval uit samen. Wat gebeurde er, wat vond je niet fijn, wat had je wel gewild, hoe zou je dat een volgende keer kunnen aanpakken? Daar leert hij van, en het meisje trouwens ook. Want zolang ze geen tegengas krijgt dendert ze natuurlijk vrolijk door. Zij is ook nog jong en sociaal wellicht nog niet zo vaardig...

 

Hier moet hij zelf een les uit gaan trekken, dat kun je niet forceren, je kan hem wel ondersteunen natuurlijk. Qua op tijd thuis zijn en afspraken nakomen, zou ik wel blijven herhalen dat dat zijn verantwoordelijkheid is - als hij toch weer telkens te laat is, zou ik er een consequentie aan verbinden. En verder kunnen jullie haar natuurlijk ook eens thuis uitnodigen, samen iets leuks doen, zodat jullie haar leren kennen en zij jullie.