4 kinderen: meisje, jongen, meisje, meisje Tussen 1 en 2 zit 1,5 jaar Tussen 2 en 3 zit 2,5 jaar En tussen 3 en 4 zit 2 jaar. De oudste 2 zijn enorm hecht. Al gaat de oudste steeds meer der eigen gang en mag der broertje absoluut niet mee doen op dat moment. Zoon en dochter 2 zijn ook heel hecht. Dochter 2 en dochter 3 zijn ook heel hecht. Dochter en zoon slapen samen en de jongste 2 meiden slapen ook samen. tsja eigenlijk is er hier geen gezeur tussen de kinderen. Als in dat ze niet met elkaar overweg kunnen. Ze zorgen allemaal voor elkaar en het is echt een heel leuk stel bij elkaar.
Hier oudste twee bijna 3 jaar verschil (8 en 5) en een dreumes van 1,5 onze jongens kunnen helemaal niet zo goed met elkaar overweg en de middelste en dreumes spelen serieus al leuk samen Het is wat het is denk ik dan.
Bij ons hebben ze wel allemaal een eigen kamer, maar dat is pas sinds 4 jaar. Daarvoor in wisselende samenstellingen samen geslapen. De derde heeft het meest bij ons op de kamer geslapen, die matchte niet zo met de andere 2. Tijdens de verbouwing van ons huis hadden we maar 2 slaapkamers (en 3 kinderen), toen sliepen de oudsten samen en de derde bij ons. Maar eigenlijk vond ik de oudste 2 toen al wat te oud worden voor samen op 1 kamer (10 en 8), ze hadden wel behoefte aan hun eigen plekje. Maar een kamer te weinig zou mij niet tegenhouden om wel voor nog een kindje te gaan hoor, als ze niet beter weten...
Onze dochters slapen samen. Oudste dochter is 12. Ze heeft meestal de kamer voor haar omdat jongste dochter liever in de woonkamer speelt. Als oudste dochter uit logeren is, slaapt jongste dochter bij ons want alleen slapen wil ze niet, dat vindt ze heel eng. Oudste dochter klaagt er ook niet over, zolang ze rondom haar bed de boel maar mag versieren met tekeningen en posters zoals zij dat wil. Al onze kinderen hebben ass. Voor de oudste betekend dat idd graag een eigen plekje (die hij ook heeft) de andere 3 zoeken juist nabijheid/veiligheid. Zo verschillen ze toch ook weer van elkaar
Ik kan alleen mijn ervaring van ons ouderlijk huis delen. Wij zijn met 4 kinderen die telkens ongeveer 5 jaar schelen. MJMM, ik ben nummer 3. Als kind had ik het meest met mijn jongere zusje. M’n zus zat echt in een andere levensfase en met m’n broer had ik altijd ruzie. Maar m’n zusje en ik speelden echt veel samen en altijd dol op elkaar. Nu heb ik met alle 3 echt een mega goede band maar m’n zus is ook mijn beste vriendin geworden, ondanks dus 10 jaar leeftijdsverschil. Onze levens lijken nu qua interesses het meest op elkaar (en dat hebben mijn broer en zusje juist meer samen, die schelen dus ook 10 jaar met elkaar). Samengevat; ik denk dat leeftijd niets uitmaakt en ondanks dat ik als kind niet zo veel met m’n zus had, spreek ik haar nu dagelijks. Daar heb ik de rest van mijn leven wat aan ipv alleen mijn jeugdjaren. Ik zou alleen voor een 4e kindje gaan omdat jullie dat graag willen en niet (alleen) omdat je een brusje voor je dochter wilt.
Hier schelen ze tussen de 4 en 3,5 jaar. Ja ze zitten in andere levensfasen maar ze spelen wel samen. Minus de baby natuurlijk. Maar die krijgt vaak genoeg knuffels en liefde. Zowel van de oudste als de middelste. Ze houden wel een eigen kamer: onze oudste hecht veel waarde aan zijn plek, om zich echt even terug te trekken. Hoe ouder ze worden, hoe kleiner het verschil is als het klikt. Tussen mijn broer en zus zit 1,5 jaar maae hebben niets aan elkaar. Tussen mij en zus zit 14 jaar en we zijn juist close. Toen ik kind was en ze kwam thuis van de studie, kroop ze altijd bij mij in bed om mij voor te lezen. Heb er mooie herinneringen aan.
Daar is niet 1 antwoord op. Dat is afhankelijk van jouw eigensituatie. Als je 4 kinderen hebt in een leeftijd dat ze gebracht moeten worden naar clubjes en allemaal iets anders leuk vinden dan is het veel drukker al dan wanneer ze allemaal op hetzelfde moment naar dezelfde club gaan. Het is voor een deel ook hoe je er zelf in staat.
Ik heb 2 jongens van (bijna) 12 en 9, en een meisje van bijna 4, dus vrijwel dezelfde situatie als jullie, maar dan een paar jaar verder. Bij ons kan ik eerlijk zeggen dat de band en aansluiting echt prima is. Nu mijn dochter ouder wordt gaat ze steeds meer met mijn 9-jarige meespelen en mijn 11-jarige verafgoodt zijn zusje en is dus helemaal de lieve grote broer (voor haar dan, zijn broertje ziet dat misschien anders ). Natuurlijk zijn er wel eens dingen die zij wil doen, maar nog te jong voor is, of willen de jongens wel eens even gewoon rustig gamen zonder dat er een peuter bovenop hen klimt, maar over het geheel genomen zijn ze echt alledrie heel erg broer en zus en maken ze allemaal gewoon zowel lol als ruzie met elkaar. Daarbij ben ik zelf ook een nakomertje, mijn zussen waren 10 en 13 jaar ouder dan ik en ook dat is altijd goed gegaan en we hebben nu nog een hele sterke band. Dus ik heb 2 succesverhalen voor je .
Dat is fijn om te lezen zeg! Soms heb ik wel eens het gevoel dat we onze dochter tekort doen als het hierbij blijft. Of dat het egoïstisch ofzo van ons is geweest om nog een 3e te willen. Onze jongens zijn nu dol op hun zusje en andersom ook. Ze tuttelen met hun zusje en zij lacht altijd heel snel en veel naar hen. Hopelijk blijft dat zo. Maar ik lees nu dus dat dat best mogelijk is
Herkenbaar hoor, ik maakte me toen ik zwanger van haar was ook zorgen daarover. Maar zij was een verrassing en ik was toen al 40, dus het stond bij ons echt vast dat zij de laatste zou zijn. Maar gelukkig waren de zorgen onterecht. Natuurlijk komt er een moment waarop allebei de jongens pubers zijn en zij nog echt klein, maar ik verwacht eigenlijk dat het wel goed blijft gaan, ze zijn zo dol op haar.
Wij hebben 4 meiden van 8, 7, 5 (6 in november) en 3 (4 in september) en een zoontje van 2 maanden. De omgang met elkaar verschilt heel erg. De ene keer kunnen de oudste 2 heel goed met elkaar en de andere keer kunnen juist de oudste en de 3e heel goed met elkaar. En zo wisselt het nog wel eens. Ons zoontje komt er natuurlijk een stukje achteraan, dus het is even afwachten hoe de omgang tussen hem en zijn zussen straks gaat zijn.