Ik slaap altijd, zelfs bij 35 graden, in een nachthemd, dus nu ook. Ik vind naakt slapen verschrikkelijk.
Nee dank u . dochter als ze ziek is soms naast papa, maar draaiende lijven met schoppende beentjes naast mijn pijnlijke rug is geen succes.
hmm ik las je comment nog eens terug en blijkbaar heb ik iets anders gelezen dan jij bedoelde, ik weet alleen niet meer wat.
Mijn laatste reactie is ook best lang 'on hold' gehouden door het beheer (na 3x lezen snap ik nog steeds niet waarom), en is inmiddels ook beetje mosterd na de maaltijd
Ja dat was bij mij ook zo, achteraf vermoed ik vanwege het woord kinderP..... *edit, want nu deed hij het wel gelijk.
Dochter slaapt gewoon in der eigen bed al vanaf het begin. Ze mag alleen bij ons slapen als ze snachts besluit om de dag te beginnen omdat ze dan in der eigen bed niet meer slaapt. En soms smiddags eventjes als ik hoofdpijn heb of ziek ben dan gaat ze met mij mee middagslaapje doen dan slaapt ze tenminste 3 uur ipv een uurtje 😁
Hier wel bv (volledig tot 6 mnd daarna natuurlijke afbouw middels vaste voeding tot nu alleen ochtend en avondvoeding, nooit KV gegeven), rapley en deel voor 75% de ideeën van attachment parenting. En ja, samenslapen doen we ook gerust. Maar de draagdoek vinden we niets. En zijn zeker geen zweverige of aparte ouders. Nogal vooroordeel dat de combi typisch zou zijn. Volgens mij gewoon goed ingelezen en persoonlijke keuzes gemaakt. Wel beiden universitair opgeleid, met sterke eigen mening en visie en gericht op hechting. Onze zoon mag bij ons als hij daar behoefte aan heeft. Begint altijd in eigen bed, wil hij niet meer...prima dan bij ons. Wel nacht in eigen bed, dan worden we s'ochtends wakker en halen we m op om nog ff te kroelen! Maar vooral, dit is hoe wij t doen! Wil iemand t anders doen, prima maar zorg er wel voor dat je goed nadenkt over waarom je een keuze maakt!
hier de eerste nacht thuis na haar geboorte naast ons in de kinderwagen. Daarna nog 1x toen ze ziek was bovenop mij ( ze wat toen 2 of 3 mnd ) En vorig jaar een x op haar matras naast ons ook omdat ze ziek was. Verder altijd in haar eigen bed. Ik wordt er helemaal kriegel van als ze in ons bed ligt. S`ochtends wil ze er nog wel eens bijknippen en hoe heerlijk ik het vind klinken ik vind het echt vreselijk. Gefriemel aan mijn lijf onzingeklets op de vroege morgen etc.. ben meestal vrij snel uit bed dan. En samen intiem zijn kan natuurlijk ook op de bank ofzo maar vind het toch echt veel fijner in bed.. Vind het echt ons plekje
Lees nu trouwens pas de rest van de antwoorden.. weet het een beetje andersom dan "normaal.." Vind het heel natuurlijk klinken hoor .. kinderen die s`nachts ook behoefte hebben aan veiligheid en samen zijn. Maar ik kan het gewoon echt niet. Doe geen oog dicht Als ze nu nog wel eens wakker wordt omdat ze bv eng gedroomd heeft ofzo kruip ik wel even bij haar .. troost haar kroel even met d`r maar daarna ga ik weer terug naar mijn bed en blijft zij alleen in haar bed.. Tja
Hier beide kinderen vanaf ongeveer 8 weken op hun eigen kamer. Dit kwam ook doordat ik 2 woelwaters heb en ze geen moment stil liggen. Ze houden ons dan echt wakker. Het is ook heel raar maar slapen doen ze echt niet in ons bed ,lachen, keten en springen des te meer. Ik zou er heel wat voor geven om smorgens de kinderen in mijn bed te vinden en dan nog een paar uur door te kunnen slapen maar helaas als onze kinderen wakker zijn dan zijn ze ook wakker.
Onze jongens hebben de eerste maanden in eigen wieg / ledikant naast mij geslapen. Superhandig om 's nachts je bed niet uit te moeten. Nu slapen ze af en toe bij ons. Of wij wel eens bij de oudste (hij heeft al een 1p bed.) We doen dit als het nodig is (ziek of nachtmerrie o.i.d.) Maar soms ook 'zomaar'. Gewoon even bij elkaar logeren. Ik vind het heerlijk hoor, kind in bed. Ik geniet echt van zo'n urenlange knuffel. Maar ik slaap niet echt goed. En wat betreft de echtelijke plichten ik weet dat dit ook ergens anders kan. Maar ik doe dat gewoon graag in bed. Warm, zacht, voldoende ruimte. Dat vind ik nergens anders in huis. Ben ik weer bang dat we van de bank vallen, tegen de glazen deuren van de douchecabine botsen, vloer doet zeer... nee dank u, ik wordt dan gewoon te veel afgeleid. Dus ook daarom kiezen wij, ondanks dat het knus is, voor een kinderloos bed. 's Ochtends komen ze wel bij ons liggen. Te vroeg naar mijn smaak. Maar verder heel gezellig. @Wachtend: die van ons keten ook en vooral de oudste kletst je van de eerste seconde de oren van het hoofd. Maar ik geef ze een iPad en dut dan nog even verder.
Hier nu wel samen slapen, 15 maanden. Toen ze heel klein was ook. Daarna heel lang in eigen bedje. Nu Als ze wakker wordt neem Ik haar mee in bed en liggen we heel snel weer te slapen ipv Soms wel 1,5 uur wakker. Mama betere nachtrust, kind ook. Er is trouwens niks lekkerders dan dat Ik wakker wordt en te kijken naar kleine hummel die heerlijk in dromeland is! Hier geen BV, draagdoek (had Ik wel maar heeft ze Echt een verschrikkelijke hekel aan gehad. Wel rapley gedaan maar pas vanaf 7-8 maanden
Ook dat al geprobeerd maar hoor dan alleen maar mama, mama, mama help mij eens! Mama,mama, mama toe nou! Hier ook vanaf dat zoon wakker is gaat die mond open (en dochter is nu al even erg!) Het is gewoon maar zo dus hier ga ik naar beneden zodat man nog een beetje kan slapen ik kan sowieso niet meer uitslapen heel raar volgens mij is die functie uitgezet tijdens de bevalling!
Nee hier slapen de kinderen in hun eigen bed, al vanaf dat ze baby zijn. Moet er niet aan denken om met zijn vieren te liggen. Doordeweeks ben ik alleen en dan wil ik het ook niet. Als ze ziek zijn of eng dromen mag het uiteraard wel. Doordeweeks zet ik de wekker altijd een kwartiertje eerder en roep mijn zoontjes dan, en dan is het is standaard even een kwartiertje lekker knuffelen in bed. In het weekend wachten ze altijd tot wij het licht aan doen en dan liggen we nog even met zijn viertjes in bed
Dochter heeft 5 maand in haar wiegje naast ons bed geslapen, toen naar haar eigen kamer. Maar ze is altijd een moeilijke slaapster geweest, dus van 5 - 7 maand sliep ze regelmatig bij mij in bed (Man ging onder liggen, hij kon anders niet slapen). Ik vond dat zalig En ze sliep ook meteen in, terwijl ze in haar eigen bed de hele tijd huilde! Sinds 7 maand slaapt ze gelukkig prima in haar eigen bed. Maar als ze het eens moeilijk heeft pak ik ze bij mij
Eens. In 50% van de landen op de wereld slaapt het kind bij moeder in bed. Hier vinden we het raar. Ik vind het nu zelf heel lastig. Vanaf 6 weken sliep ons meisje in haar eigen bed. Sinds ze een paar weken terug een oorontsteking had en ik haar wel eens bij me nam krijg ik haar snachts slecht in haar eigen bed. Ik vind het erg lastig. Oortjes zijn schoon overigens. Maar ze gaat helemaal Door het lint en ik weet niet of ik dat moet doorbreken Door haar ter laten huilen of niet. Laten huilen vind ik zo ontzettend moeilijk.
Los van de ziekte is de leeftijd tussen 1 en 1,5jaar kenmerkend voor heftige verlatingsangst. - Tijdens de baby tijd is verlatingsangst meer instinctief: als ze je niet ziet besta je niet, - na 11-12mnd sprong beseft het kind dat jij er nog wel bent, maar dat je haar ook kunt verlaten, dit schijnt de heftigste angstfase te zijn in eerste jaren (ik heb die leeftijd bij alle 3 kinderen heel heftig ervaren, idd doodsbang om alleen te zijn)
Ik heb ook sterk het gevoel dat dat het is. Maar om de één of andere reden voel ik me toch bezwaard als we haar in bed nemen. Hoewel het toch ook heel gezellig is!
Ik moet er niet aan denken! Mijn dochter snurkt, praat en knarst met haar tanden. Man ook dus al genoeg herrie in bed. Slaap zelf maar heel licht als er een kind in dezelfde ruimte slaapt.
Amdaa, ik ben erg benieuwd hoe jij daarmee om gegaan bent. Mag ik middels pb hoor mocht je het willen delen.