Ik heb tijdens de derde zwangerschap van ons mannetje, van een goede vriendin een babymeubelstuk overgenomen. Zij had het op zolder staan, ik heb alles in het verleden weggedaan, niet wetende dat ik een nieuwe man zou krijgen met wie ik nog voor een kindje zou gaan Maargoed zij bood mij aan dat ik dat van haar mocht hebben. Ze wou er absoluut niets voor hebben. Ik heb toch een cadeaubon gekocht van 40 euro. Wij hebben nu alle babyspullen die we niet meer gebruiken op zolder staan, omdat mn broertje vroeg of we het niet weg wilden doen, hij hoopt over niet al te lange tijd ook vader te worden, en willen het dan graag hebben. Nu wil mijn vriendin "haar" meubelstuk terug Maar ik mocht het hebben, heb er zelfs min of meer voor betaald.. Moet ik de eer aan me zelf houden en zeggen dat ze het kan komen halen. Of eerlijk zeggen dat ik het zelf wil doorgeven. (zij wil het aan een andere kennis geven) Het heeft mij toch ook 40 euro gekost? Ik heb haar toen zelfs nog gevraagd (voordat ik het van haar overnam) of ze het na gebruik terug wou hebben. Nou dat wou ze niet, had het toch nooit meer nodig..
Vreemd van die vriendin om het nu ineens terug te willen. In dit geval zou ik zeggen eens gegeven blijft gegeven.
Lijkt me duidelijk een geval van miscommunicatie. Ik zou gewoon gaan praten met haar en nu zeggen wat je hier ook schrijft
Je hebt er niet voor betaald; zij wou er niets voor hebben en jij hebt ervoor gekozen haar toch een cadeaubon te geven. Ik vind het persoonlijk niet zo raar dat zij haar meubelstuk terug wil, als het ongebruikt bij jou op zolder staat. Zij weet niks van jouw afspraken met je broertje, en als daar ook nog geen kindje onderweg is kan het nog wel jaren duren. Lijkt mij ook een gevalletje miscommunicatie, dus bespreek het met haar. Geef aan dat zij je destijds heeft gezegd dat ze het niet terug wil, en dat je het eigenlijk bewaart voor je broertje.
Wie hierin gelijk heeft maakt in dit geval even niet zoveel uit. Belangrijker is hoe belangrijk je deze vriendschap vind. Als je wilt dat de vriendschap stand houd, dan geef je hem terug of probeer in iedergeval een gesprek met haar aan te knopen om uit te leggen waarom je hem niet terug wilt geven. Als je vriendschap niks voorstelt dan zou je kunnen besluiten om hem te houden onder het mom "eens gegeven blijft gegeven". Het is dus maar net of het je waard is om dit meubelstuk jullie vriendschap om zeep te laten helpen.
Ik zou de vriendin uitleggen dat jij het inmiddels aan je broertje hebt beloofd. Maak duidelijk dat je deze situatie heel vervelend vind en jullie komen er samen vast wel uit.
ik snap jullie beiden.... maar je vriendin wilde het natuurlijk graag aan jou geven! en natuurlijk niet aan je broertje of iemand anders...dan had ze m waarschijnlijk wel verkocht of zo. dus ja begrijp wel dat ze m terug wil. ik zou m denk ook terug geven.
ik zou m niet teruggeven. als zij het heeft gegeven en er duidelijk bij heeft gezegd dat ze het niet terug wou dan is dat zo. als ze het zo graag had terug gewild dan had ze gelijk alles terug moeten vragen en niet na dat het al zo lang bij julie op zolder staat. ik zou zeggen, je kan terug krijgen (maar zoals eerder gezegd) dan wil ik ook mn cadeaubon terug. gegeven is gegeven
dit dus. en anders even met haar bespreken dat je het aan je broertje wilde doorgeven, vind ze misschien helemaal geen probleem! en dat jij er een cadeaubon voor gegeven hebt, tja dat was toch jou keus en je hebt er zelf toch ook plezier van gehad?
nou zou het dus ook niet terug geven je hebt het haar toen nog gevraagt en ze wou het niet meer terug ik zou het haar zeggen dat ze het niet terug wilde en je het nu aan n ander hebt belooft...
vind ik ook zeker als het ook nog eens zo duidelijk is gevraagd, dan had ze moeten zeggen dat ze na gebruik graag terug zou willen..
Even voor de duidelijkheid, het is niet dat ik de vriendschap hier van af wil laten hangen, we kennen elkaar al 14 jaar. Ik vind het gewoon raar dat als je iets geeft, duidelijk aangeeft het niet terug te willen. Het dan toch later terug vraagt. Zij heeft mij toen ik het meubel ophaalde zelfs nog gezegd dat ze blij was dat ze er weer wat ruimte bij had, en het dus echt niet weer terug wilde zien. (ik moest maar zien wat ik er dan daarna mee deed) vandaar dat ik het aan mijn broertje beloofde. Dus wat dat betreft vind ik dat ik helemaal in mijn recht sta het te houden. Ik vond het dus heel gek dat ze mij gaat vragen of ik het nog heb, zodat zij het door kan geven. (dan mag ik het net zo goed zelf doorgeven, want het is nu van mij) Ik heb haar zo juist gesproken, en nu zei ze zelf ook dat ze het inderdaad een beetje raar gebracht heeft dat ze het nu ineens terug wil.. maar zij heeft al een tijd een nieuwe relatie. En tot 2 weken terug altijd gezegd nooit een tweede te willen. (ze heeft al haar babyspullen weggedaan) Vorige maand nog haar moederfiets. En nu begint het toch te kriebelen en willen ze graag een kindje. Hartstikke leuk! Vandaar dat ze het terug wilde. Ze gaf ook toe, dat ze meteen eerlijk had moeten zeggen dat het daarom ging. Dan had ik natuurlijk direct ja gezegd. Kan begrijpen dat ze het dan leuk vind het weer te kunnen gebruiken
owkee dus mag aannemen dat het uit de wereld is en ze haar babymeubeltje terug krijgt, denk in dit geval dat je broer het ook wel kan begrijpen eind goed al goed
hahaha typisch voorbeeld van kibbelen om niks (wist je natuurlijk niet van te voren) toch wel hilarisch achteraf?!