Hoi, Mijn oudste mag binnenkort voor haar voorlopig laatste inenting bij 3jaar en 9 maanden. De laatste kreeg ze voro de mexicaanse griep (ze was toen 2), en daarvoor was de laatste volgens mij de BMR bij 14 maanden. Ze moet samen met haar kleine zusje (die moet dan voor controle naar het cb). Ze wil echt niet, en moet al huilen bij het idee. Vreselijk vind ik dit.... omdat ze nu al zo groot is en het zo bewust meemaakt.... Hebben jullie tips, of gewoon ervaringen over wat ik moet verwachten op deze leeftijd? thanks. Liefs, M.
Juist omdat ze groter is kun je het uitleggen. Heb gezegd dat het even pijn zou doen. Maar dat het zo voorbij zou zijn. En dat we het doen, om te zorgen dat hij niet heel ziek wordt. Ik moest toevallig de week ervoor zelf bloedprikken, dus hij is mee geweest, en vond het erg interessant(doet het pijn mama?, "klein beetje, maar niet zoveel dat ik hoef te huilen. Maar dat mag best als het bij jou wel veel pijn doet"). Misschien kun je op YouTube een filpmje zoeken? Mijn jochie is achteraf thuis flauwgevallen. Is een mogelijke bijwerking als ze ouder worden, maar gebeurd zelden gelukkig..
Mijn dochter heeft nergens last van gehad, ze had `s avonds alleen een stijve arm vertelde ze. Ik had het dochter van te voren al verteld en dat ze een klein cadaeutje zou krijgen thuis (haarspeldje zoiets echt klein dus). Dochter weet graag waaraan ze toe is dus vandaar dat ik het al had verteld. Ze vond het natuurlijk niet heel erg leuk, maar het werd ook geen drama. Ze begreep ook dat het is om te voorkomen dat ze heel erg ziek zou kunnen worden.
Mijn zoontje is laatst ook geweest voor zijn inenting . De keer ervoor was het op het cb erg goed verlopen ,, ze hadden er een soort wedstrijd van gemaakt en dat was in hele goede aarde gevallen . Ik had gezegd dat ze dat nu weer gingen doen , en ook van het prikje heb ik een keer tussendoor verteld , maar niet heel uitgebreid , maar wel waarvoor het was. Toen we gingen heb ik het niet meer genoemd. Hij ging er blij heen, heeft heerlijk nog even kunnen spelen voordat we de "spelletjes" gingen doen en bij het prikje keek hij even bedenkelijk , maar zonder huilen heeft hij het doorstaan. Als beloning heeft hij stoepkrijt gekregen. Hij heeft achteraf wel een dag pijn gehad , incl. Paracetamol. Dat was wel sneu. Hij heeft als 2 jarige en neus/keelamandel operatie gehaden en was een tijd erg moeilijk , zeg maar niet te behandelen , bij dokters. Nu gaat het gelukkig weer wat beter, omdat je nu wat beter kan tpraten met hem.
toen mijn dochter weer een prik moest heb ik het pas op de dag dat ze heen moest verteld. heb haar gezegt dat het wel wat pijn kon doen en dat ze er best om mocht huilen. ze huilde maar heel even en verder heeft ze geen last van de prik gehad.
de prik zelf ging prima, 2 dagen nergens last van gehad, toen een hele nacht wakker van de hoofdpijn. weerstand gedaald en sindsdien kwakkelen tot een longontsteking afgelopen week. hier ging het dus niet zo lekker helaas.
wij moeten ook nog, begin mei. We hebben het er al over gehad. Ondanks dat ze regelmatig met mij is meegeweest met bloedprikken of zo- vind ze het helemaal niets. We hebben al 'afgesproken' dat ze mag huilen en dat mama haar dan gaat troosten en daarna gaan we gezellig een ijsje eten met z'n 3tjes. Ik ben heel benieuwd hoe het gaat- maar zoals gezegd: Ze ziet het nog helemaal niet zitten -dus ik heb het er ook pas weer over nu als we moeten gaan.