Net eindelijk de tijd om jullie verhalen te lezen. Pfff, wat een verhalen. Het helpt me zo ontzettend om eindelijk eens met andere vrouwen te "praten" over wat een bevalling die heeeeel anders verloopt dan je ooit zou kunnen denken. Het maakt de pijn niet meteen minder maar als ik lees over jullie ervaringen en ook dat het de meesten gelukt is om het op de een of andere manier een plekje te geven, geeft mij dat hoop. Dat gaat mij ook lukken! (toch? ) Ik verwacht inderdaad dat alles weer boven zal komen bij een volgende zwangerschap. Bijzonder eigenlijk hè, dat we zo goed als allemaal dapper genoeg zijn het risico weer te nemen?! @Yolanthe: wat fijn om te lezen dat de 2e bevalling je niet met een rotgevoel heeft achtergelaten! @hartewens: bij mij werd nog even "en passant" een cyste weggehaald en ook mijn man had geen idee waar ik bleef. Ik weet nog goed dat ik als een soort Jezus aan het kruis in de operatiekamer lag. Ik moest vreselijk overgeven en de assistent keerde gewoon mijn hoofd naar de zijkant en zei: "Laat maar lopen". Dat soort details komen nu ook ineens weer terug. Wel een goed teken want het betekent dat ik eindelijk begin open te staan voor de verwerking. @draak86: dat lijkt me ook lastig, dat de binding zo moeilijk tot stand komt. Dat was bij mij wel een beetje zo maar een half jaar is pittig! @Mamanama: goeie tip (krijg hem van meer mensen) om alles voor een volgende bevalling goed te bespreken. Ennuh, ja, die van die Afrikaanse vrouwen heb ik ook vaker gehoord. Nou ammehoela! @ukkepuk80: dingen gaan hier wat anders dan in Nederland. De Gyn checkt eigenlijk alleen de uitslagen van bloedonderzoek. Daarnaast krijg je een zwangerschapszuster die je weegt, meet etc. Eigenlijk de rol van een verloskundige maar zij haakt af bij de eerste wee. Echo's doe je weer bij iemand anders. Je kunt een tour in elk ziekenhuis krijgen maar er is eigenlijk niemand, geen plek, geen mogelijkheid om je wensen neer te leggen. Daarom was ik zo blij met mijn verloskundige (privé, want thuis bevallen mag hier wel maar dat betaal je zelf terwijl zowel jij als het ziekenhuis bij een ziekenhuisbevalling een bonus van de overheid krijgen). Maar na een ks mag thuis bevallen niet meer (in Nl ook niet, of wel?). Dus - sorry dat ik even uitweek - ik heb niet iemand waarmee ik mijn ervaring of wensen voor de toekomst kan bespreken. Behalve mijn man natuurlijk, die gelukkig heel assertief is Geniet van jullie weekend!
Ik ben natuurlijk en vlot bevallen van mijn dochter. Was een hele fijne ervaring, dat moet ik toegeven. Maar ik heb ongelofelijk veel bewondering en ontzag voor mama's die via een keizersnede bevallen van hun kindje! Die mama's heb in mijn ogen meer moeite moeten doen en meer pijn moeten lijden om hun baby op de wereld te zetten. Want meestal gaat er al een moeilijke ontsluitingsfase aan vooraf, en dan volgt na de keizersnede de ellende van een hele revalidatie, het blijft toch een ernstige operatie! Echt, mijn grootste vrees was een keizersnee, niet een gewone bevalling... Ik weet uit ervaring hoe een (onverwachte) operatie fysiek en psychisch aan je vreet. Het is echt verwerken en niet te onderschatten. Dus, wees maar trots op jezelf! Je hebt het heel goed gedaan, en je hebt je buik laten opensnijden voor je kind. Als dat geen moederliefde is weet ik het ook niet En denk toch niet dat je op een of andere manier gefaald hebt. Je hebt je kindje wel 9 maanden in je buik gedragen en laten uitgroeien tot een gezonde baby. Dat hij op het laatst eventjes de uitgang niet goed vond doet helemaal niks af van je prestatie!!
mijn horror verhaal. ik twijfelde erg thuis bevallen en dan ook in een bad, leek me heerlijk of toch in het ziekenhuis "veilig" ik wist dan op het laatst dat ik een dwarsliggertje had, dus thuisbevallen mocht niet meer, PIEP maar acceptabel. maar ik mocht wel op een natuurlijke manier bevallen. perfecte zwangerschap gehad ben er doorheen gewandeld, zelfs op de laatste dag nog gewerkt en uur met de honden in het bos gewandeld. alleen snachts veel paniek, ruik 1liter bloed verloren, wij met de auto naar het zh (5min rijden) daar heb ik 3 dagen geleden, met diverse keren bloed verlies (scheuten geen drupjes) denk intotaal bijna 2 literbloed in 3 dagen. weekend mocht ik naar huis toe omdat ik de vrijdag amper bloed had verloren. nacht van zondag op maandag ben ik per amulance naar het ziekenhuis gebracht en hebben ze een spoedkeizersnee uitgevoerd omdat ik aan het leeg bloeden was. ik ben al mijn bloed verloren heb 8 uur in ""coma"" gelegen, aan allerlei slangen en apperatuur. heb mijn kind pas gezien toen ze 10 uur oud was, en dan krijg je de volgende dag te horen van de gyneacoloog dat zowel mijn dochter als ik door oog van de naald zijn gekropen. ik kan me heel weinig herrineren van de 1ste kraam week, ben zo blij dat de zusters geregeld mijn camera pakten om fotos te maken. mijn vriend diverse filmpjes. pas dit jaar heb ik 1 filmpje terug gezien, heb lopen janken ik kon het me niet herrineren ook niet haar huiltje. dat deed zo zeer ik ben zoveel kwijt van de eerste maanden, kraamweek? wat is dat?? ik voelde me dood ziek, kon niet genieten, als mijn dochter begon te huilen brak het zweet me uit, want ik wilde eigenlijk alleen maar slapen en slapen. als je dan idd hoort va mensen met een droombevalling, of zoals bij dreumes en peuter een topic is geopend met kiekjes net na de bevalling, dat doet nu nog steeds zeer. en daarbij zijn er bij mij zoveel fouten gemaakt, ik zit ziek thuis, heb 24 uur perdag pijn in mijn armen en krachtsverlies waardoor ik mijn eigen zaak heb moeten sluiten, en een auto imuum ziekte gekregen. nog steeds wordt ik elke dag aan de ""bevalling"" herrinert. mocht er ooit een 2de komen(wat mijn vriend wel graag wil) dan ben ik zowiezo verplicht in het zh te bevallen en weer met keizersnee, alleen de kans dat ik weer een grote bloeding krijg (ze weten niet precies maar waarschijnlijk placenta die los liet) ze hebben trouwens ook niet eens mijn hele placenta kunnen verwijderen, de artsen wisten ook niet eens wat het was geworden, en mijn vriend heeft gezien hoe ze haar eruit hebben getrokken, ze hingen gewoon aan mijn buik
@Starsleeper: wat een lief bericht en zo heb ik er eigenlijk nog niet naar gekeken, vanaf de andere kant zeg maar. Dankjewel! @denemarkw: ik weet niet wat ik tegen je moet zeggen, ik stuur je een virtuele knuffel...