Hoi allemaal, Gisteren zijn we met mijn middelste zoon naar de kno arts geweest. Hij heeft besloten tot het knippen van de neusamandelen (hij is vanaf zijn geboorte al verkouden en sinds november al steeds verhoging en koorts wat niet weg wil gaan) want die zijn goed vergroot en daardoor kan zijn verkoudheid niet weg. Ook staat er hoge druk op zijn oortjes en zit er aan 1 kant troep in wat niet weg gaat. Hij praat ook nog niet voldoende (het enige 2 woord zinnetje wat hij zegt is hou op, ook belangrijk hihi maar te weinig volgens die man). Daar krijgt hij dus buisjes voor. 18 juni gaat het gebeuren en ik zie er nu al tegenop. Om mijn mannetje onder narcose zien te gaan (volgens de kno arts is dit heel indrukwekkend) en hem over te moeten geven aan de handen van de profs. Wie heeft dit al een keer meegemaakt? Alle 2 of een daarvan. Wat kan ik verwachten en wat kan mijn zoontje verwachten? Hoe gaat het na de operatie. Wat mogen ze wel en niet (heb wel een boekje meegekregen maar hoor ook graag de ervaringen van anderen). Hebben ze pijn? Hoe vonden jullie het zelf om mee te maken. En hoe kan ik een beetje in begrijpelijke woorden/plaatjes uitleggen wat er gaat gebeuren want hij is nog maar net 2 geworden (2 maart) en begrijpt nog niet veel.
En weet iemand of je foto's mag maken tijdens het klaar maken voor de operatie en nadien? Dat lijkt me namelijk wel zinvol voor hem voor later om terug te kijken. Vooral omdat hij nog zo klein is.
Heb ( nog ) geen ervaring, maar wil je veel succes wensen. Mijn zoontje moet 14 juni, ook buisjes en neusamandelen. Heb je van het ziekenhuis geen dvd gekregen die je samen kunt bekijken? Wij namelijk wel ( alhoewel het weinig zin heeft aangezien hij nog geen 1,5 is ). Bij ons in het ziekenhuis kun je ook een afpraak maken met een pedagogisch medewerker en zij helpt je dan met uitleggen wat er gaat gebeuren, wordt het mondkapje getoond etc. Succes!
Dank je wel voor je reactie. Jij ook succes de 14de. We krijgen als het goed is nog een uitnodiging van de anestisist. Die legt dan ook nog wat uit, doet wat onderzoeken geloof ik. En er stond ook iets in over een voorlichtingsfilmpje, maar zag net in het boekje dat dat alleen gedaan word bij kinderen vanaf 3 jaar. Of als je kind jonger is op verzoek. Maar ben benieuwd naar verdere reacties.
Wij hebben het meegemaakt, nou ja Quinn heeft het ondergaan dus. HEt is heel snel gedaan, dat ten eerste. Quinn ging wel heel rot de narcose in, al huilend, en al krijzend (na 5 min) kwam hij er weer uit. Zijn neusje heeft even gebloed, maar was eigelijk zo over. Hij schrok nogal van het geluid, omdat ze dan ineens veel beter horen namelijk. Toen we thuis kwamen, wilde ik hem lekker vertroetelen, dekentje op de bank, maar meneer ging al weer lekker spelen, en eten, wist niet wat ik mee maakte. Wel had hij enorme verlatings angst gekregen, als een van ons weg ging sloeg hij helemaal door, krijzen tot en met, dat duurde echt wel een week voordat dat over was! Dat was echt heel erg sneu. Quinn was ongeveer bijna 2 toen hij dit onderging, en heb eigelijk niks verteld, juist omdat ik niet wist wat ik moest vertellen. Achter af denk ik stom geweest
Dewi heeft het ook ondergaan, ze was toen +/- 19 maanden. Het ging idd hel snel. Ze heeft niet gehuild en een 20min. later kon ze alweer de buggy in en uit klimmen. Ze is gelukkig ook niet misselijk geweest van de narcose. Nadien had ze ook weinig tot geen last gehad. Al met al viel het ons wel mee. We hebben haar idd. wel verteld dat ze naar het ziekenhuis ging en dat ze een koffertje mocht inpakken met leuke spulletjes/ pyama. Het is wel erg sneu om je kleine zo te zien als ze dat kalmerings drankje krijgen en onder narcose gaan. Misschien een troost, het heeft hier heel veel uitgemaakt qua verkoudheid en oorontstekingen.
Ons meisje is vorige week geholpen aan haar neus amandelen, helaas is ons verhaal niet helemaal zoals de dames hier boven schreven. Het ging heel snel dat wel, binnen 10 minuten was ze weer terug op "zaal". De narcose viel gelukkig mee, ik mocht bij haar blijven en binnen 2minuten was ze weg, je zag haar oogjes draaien en toen sliep ze. Echter bloedde ze als een gek toen we terug op zaal kwamen, van de 8 kindjes was ons meisje de enige die zo enorm aan het bloeden was. Het eerste uur had ze veel pijn en wilde ze niets, niet drinken geen ijsje geen cadeautje niets. Na 30 minuten slapen ging het een klein beetje beter en wilde ze gaan staan op dat moment moest ze enorm veel bloed overgeven maar toen was ze er wel in 1 keer vanaf. Ze voelde zich meteen weer beter, thuis is alles goed gegaan nog een klein beetje bloed maar niet veel meer. En smiddags merkte je gelukkig niets meer aan haar. De arts zei dan ook dat haar neusamandelen erg groot waren, 3x groter dan normaal en dat dat waarschijnlijk de reden is geweest van het vele bloeden. Nogmaals niet om je bang te maken maar wel om je gewoon eerlijk te vertellen wat er ook kan gebeuren, wellicht alleen maar beter dan schrik je tenminste ook niet zo enorm erg als je zo een hoop bloed ziet. Heel veel succes en hopelijk valt het bij jullie allemaal mee!
Dank je wel voor jullie reacties. B en N: dat zal wel enorm schrikken zijn geweest. Maar ben blij dat je het eerlijk vertelt want dan weet ik ook dat het anders kan gaan.
Kylian is afgelopen februari geholpen aan keel en neusamandelen, helaas gaven zijn keel amandelen een fikse nabloeding en moest hij nog een keertje onder narcose. (hij heeft dus zowel het kapje als de naaldjes narcose gehad). Wij hebben veel gehad aan de voorbereiding van het deventerziekenhuis via deze link kinderafdeling :: Ik neem aan dat het narcose geven in elk ziekenhuis ongeveer hetzelfde is dus misschien dat je er iets aan hebt. Groetjes Anita
Hoi, Ook mijn zoontje heeft nu buisjes en zijn neusamandelen zijn verwijderd. Hij had chronische ooronsteking ( 5 de keer binnen een half jaar) Hij lag met 5 andere kindjes op zaal. Hij werd als 4de geholpen, kinderen die alleen buisjes kregen gingen voor. Mijn vriend is mee geweest naar de operatiezaal. Mijn zoontje is neergelegd en kreeg een kapje met narcose. Na de operatie heeft hij heel veel gehuild. Hij was een half uur ontroostbaar. Later wel wat drinken ed. Cadeautje later was ook goed. Hij mocht 2 weken niet douchen, dus in bad geweest. Verder thuis gelijk spelen ed. Achteraf is het mee gevallen. Qua praten is hij niet echt vooruit gegaan. Maar dat komt nu ook ( hij is net 2 geworden) oh ja mijn zoontje was 19 maanden. Hij heeft nog 1 keer een loopoor gehad. En nu geen last meer van zijn oortjes en is een vrolijk mannetje. Heel veel succes ! Liefs, Kili
Mijn heeft de ingreep in maart ondergaan. Het onder narcose brengen was niet heel prettig om te zien, maar daarna was alles zo weer voorbij. Binen tien minuten had ik hem alweer terug op de uitslaapkamer. Hij huilde erg en was vreselijk boos. Hij bloedde wat, maar niet heel erg. Daarna heeft hij nog een uurtje geslapen en vanaf dat we thuis waren merkten we niets meer aan hem. Hij heeft meteen 2 boterhammen gegeten en speelde ook weer. De ingreep heeft hem erg veel goed gedaan, de koorts was meteen weg en is ook niet meer teruggekomen en hij is ook niet meer verkouden geweest. Daarnaast is hij meteen veel beter gaan praten, waarschijnlijk omdat hij nu veel meer hoort. Ik ben blij dat we het hebben laten doen!
Onze kleine man (nou ja, hij is 3 hihi) heeft vorige week de ingreep gehad. Zowel buisjes als neusamandelen. Hij kwam ook erg boos uit de narcose. Hij heeft ook enorm gebloed uit zijn neus, maar dat was net na de ingreep, dus toen hij nog op de uitslaapkamer was. Hierna niet meer gebloed. Hij bleef wel redelijk boos en roepen dat kote au (grote au) had, dus hij heeft nog een zetpil gekregen en is toen als een blok in slaap gevallen. Na een uurtje wakker geworden, nog steeds boos, maar toen hij hoorde dat hij naar huis mocht kwam hij overeind en ging hij mee naar huis. Thuis ging het weer prima met hem. Gewoon lekker spelen, soms nog een beetje suf van de narcose, maar meer niet. 's nachts is hij tot vandaag wel onrustig. De eerste nachten werd hij telkens huilend wakker, net als na de narcose, beetje herbeleven leek het wel. Dit werd steeds minder en vannacht heeft hij weer prima geslapen. Heel veel succes ermee. Het is nu eenmaal als ouders zijnde niet leuk. Wij hebben trouwens gewoon foto's gemaakt hoor. Zelfs de anesthesist heeft foto's voor ons gemaakt. Liefs
ons mannetje heet 21 april buisjes gekregen en ook zijn toen de neusamandelen verwijderd Mijn man is mee gegaan naar de o.k toen ze hem onder narcose gingen brengen Binnen een kwartiertje kwam hij terug naar de uitslaap kamer,toen hij mij zag was hij een beetje aan het huilen en had hij bloed aan zijn neusje moet flink hebben gebloed zei mijn man hij werd om 10 over half 9 geholpen een kwartiertje later was hij op de uitslaapkamer om 10 voor half 10 was hij terug op de kamer waar ik zat te wachten om kwart voor 10 was hij springlevend en had hij gedronken en mocht om 10 uur naar huis toe Veel succes voor jullie kleine man en ook voor jullie en om 10 uur mocht hij naar huis toe
Miin zoontje was vanaf ongeveer 11 maanden om de 5 weken ziek. Verkouden en koorts...dit duurde dan ook 3 a 4 dagen. (en af en toe koortsstuipen) Toen hij 22 maanden was zijn zijn amandelen (neus en keel) geknipt en hier is hij enorm van opgeknapt. Hij heeft nog wel eens koorts gehad maar dat duurde dan niet zo lang. Was dan ook niet zo heftig. Zijn amandelen zijn geknipt omdat hij tot een paar maal toe ontstoken keelamandelen had. De operatie was zo achter de rug, hij was nadien wel opstandig. De volgende dag was hij alweer een stuk opgeknapt en liep hij alweer vrolijk rond....