Ik ben wat gaan rekenen wat ik netto per maand over zou houden wanneer ik weer aan het werk zou gaan, dus: - looninkomsten - kosten kinderopvang - teruggave kinderopvangtoeslag - afschrijvingskosten auto/diesel Daar word je dus echt niet vrolijk van. Ik zit nu dan ook heel erg te twijfelen of ik wel aan het werk moet gaan. Wat ik netto overhoud wanneer ik via een uitzendbureau voor 9,50 per uur aan de slag ga (jippie maar meer zit er bij uitzendbureaus amper in) 1 dag werken: 110,- PER MAAND! 2 dagen werken: 200,- 3 dagen werken: 280,- 4 dagen werken: 200,- 5 dagen werken: 230,- meer dan 3 dagen is al niet meer lonend omdat ik dan in een andere belastingschaal kom doordat ik ook als freelancer nog een klein beetje bijverdien per jaar, dan kom ik boven de 18.000 grens en ga ik naar de 42% schaal. Het wordt pas interessant om te gaan werken wanneer ik meer dan 12,50 per uur ga verdienen, maar daar kom je niet aan via een uitzendbureau, en met mijn achtergrond vind ik ook niet zo 1,2,3 een baan. Ik heb genoeg diploma's, maar er is geen vraag naar. Dus dan kom ik weer op een simpel baantje terecht waar ik tegen een miezerloontje kan gaan werken. Het is gewoon 2 kwaden tegen elkaar afwegen: 3 dagen werken 3 dagen mijn kind naar de opvang 280,- per maand in de plus op de rekening OF thuisblijven (wat me echt niet bevalt want ik mis de sociale contacten en de mentale uitdagingen) meer tijd met mijn kind doorbrengen Wat zouden jullie doen? Graag je antwoord motiveren.
Wat ik dus van jullie zou willen weten: Weegt die 280,- extra per maand zwaar genoeg om je kind 3 dagen naar de opvang te brengen? Zijn er andere factoren waardoor je weer aan het werk wilt? In mijn geval: de sociale contacten en mentale uitdagingen - ik zit hier op de bank gewoon stoffig te worden heb ik het idee.
Moeilijk Uk, wel goed dat je het eens zo precies berekend hebt, moet ik eer daags ook eens gaan doen. Het stoffig worden/uit de maatschappij zijn/enkel babypraat dat kan ik me goed voorstellen, is ook mijn rede om niet fulltime thuis te zitten. Ik zou dus voor die 3 dagen (of 2) werken gaan omdat je zo en ander praat hebt en toch extra inkomen. 300 is geen vetpot misschien maar scheeld toch wel weer een boel, al weet ik natuurlijk niet hoe gemakkelijk jullie het redden op de baan van je vriend dat speelt ook mee. Opvang van de kleine zal even wennen zijn maar ik ben er wel van overtuigd dat het erg goed is voor de ontwikkelijk. Of je dat dan 1, 2 of 3 dagen wilt is aan jou. Ik ben overigens geen fan van kindjes die 5 dagen per week in de opvang zitten maar goed, ook dat moet ieder voor zichzelf weten Succes!
Het idee van mijn kind naar de opvang brengen staat me enorm tegen. Een gastouder of kleinschalige opvang (hier in de omgeving zijn er veel van die laatste) is al wat beter. Ik denk dat ik me daar maar op ga orienteren. Ik dacht altijd dat ik wel thuisblijfmama zou worden, maar na ruim een half jaar thuiszitten kan ik volmondig NEE roepen wanneer iemand me vraagt of ik het leuk vind. De hele dag door alleen maar luiers verschonen en speentjes terugstoppen, flesjes geven etc. staat me nu gewoon zo tegen. Begrijp me niet verkeerd, mijn mannetje is het mooiste wat me is overkomen, maar ik mis gewoon iets - of beter gezegd, heel veel! Dit leven is niet wat ik me voor ogen had toen ik ging studeren. Ik heb een masterdiploma waarmee ik niet aan de bak kom, dus moet genoegen nemen met uitzendwerk (want overal waar ik solliciteer ben ik "te hoog opgeleid" en willen ze me niet hebben). Ik zou met 3 dagen werken per week zo'n 700,- netto per maand verdienen en de kinderopvang is al 900,- per maand. natuurlijk heb je de kinderopvangtoeslag, maar omdat mijn mans inkomen vrij hoog is, houden we er alsnog maar 280,- per maand aan over wanneer ik werk. In principe hoef ik niet te werken, want mijn man verdient voldoende om ons gezin te kunnen onderhouden, maar ik wil zo graag weer aan het werk. Het is zo dubbel allemaal...
Ja ik zou nog gaan werken als het me financieel bijna niks oplevert. Want het levert mij wel eigenwaarde (mezelf zijn, ontwikkeling etc) op en dat vind ik belangrijker dan de financiele vergoeding. Ik heb dan wel uitdaging in mijn werk. Want ja, als je geen uitdaging hebt in je werk, zou ik de keuze al lastiger vinden, zeker als mijn kindjes dan naar de opvang zou moeten. Dus ik persoonlijk zou denk ik toch blijven werken, blijven deelnemen aan het arbeidsproces, pensioen opbouwen etc. En wel blijven uitkijken naar een baan waar jij je gelukkig in voelt. Succes met het maken van de keuze!
Dank je mmeke, zo dacht ik er dus ook over, maar het werk wat mij aangeboden wordt, levert nou niet echt de uitdaging die ik zoek omdat ik alleen op MBO (of lager) niveau aan het werk kom via uitzendbureaus. HBO/WO banen vereisen toch meestal specifieke diploma's. Ik heb je een pb'tje gestuurd over mn master. Zet het liever niet openbaar op het forum omdat het nogal weinig voorkomt
Als je sommetje klopt, zou ik 3 dagen per week gaan werken. Hoef ik ook echt niet lang over na te denken. Je noemt zelf al 2 plussen, en de min die erbij staat is geen echte min omdat je zelf al aangeeft niet happy te zijn als thuisblijfmama. Misschien intussen nog wat aan bijscholing doen, zodat je wel een baan op je eigen niveau kunt vinden?
3 dagen, absoluut. Ik werk 4 dagen en ik vind het heerlijk. Oh ik geniet met volle teugen van ons mannetje, heerlijk kind is het. Maar ik geniet ook van werken: andere mensen spreken, meer zijn dan een mama. Ik meen het ook echt dat ik écht ben gaan genieten van het moederschap sinds ik werk. Mijn verlof was heel fijn, maar mijn vrije dinsdag is véél fijner. Scheelt ook dat uk het goed doet op het kdv. Andere kindjes zijn gek op hem, leidsters zijn gek op hem, hij speelt, ontwikkelt, ik vind het echt 100% meevallen (dacht dat ik er veel moeite mee zou hebben). Wellicht kun je het geld opsparen om een aanvullende opleiding te doen waarmee je dan een uitdagendere baan kunt vinden? Als jullie het verder toch niet nodig hebben dan je Dan ben je bezig met je toekomst, je ontwikkeling en dat komt echt je moeder zijn ten goede, geloof ik in. Succes met je keuze meis!
Bri/JuJu: een (vervolg) opleiding is ook zeker wat ik naast het werken wil gaan doen, maar als ik hier in NL voor een HBO/WO studie kies, kost het me 8000 euro per jaar, omdat ik al een diploma op mijn naam heb staan. Ik ben wat aan het rondkijken om te gaan studeren in het buitenland. Daar is de mogelijkheid voor EU burgers om gratis een WO studie op afstand te volgen. Of ik een complete studie kan doen, of een aantal vrijstaande cursussen, moet ik nog uitzoeken. Zit zelf te denken aan een verdieping van mijn eigen master - promoveren aan een andere uni - of iets heel nieuws, waar ik hier misschien meer kansen mee heb. Denk dat ik voor die laatste optie ga. Wat jij ook zegt JuJu, echt genieten van het moederschap, ik kan het me heel goed voorstellen. Voor mij weer een reden erbij om aan het werk te gaan.
Misschien een stomme opmerking, maar zou je niet twee dagen kunnen werken en een dag vrijwilligerswerk? En dat hoeft dan dus niet te zijn in een verzorgingshuis helpen of zo, je kunt ook zakelijke dingen regelen voor organisaties die het niet breed hebben. Dan word je, inderdaad afhankelijk van de richting waarin je je master hebt gehaald (wordt nu wel erg nieuwsgierig), misschien wat meer uitgedaagd dan in een uitzendbaantje.
Ik zat met hetzelfde, met 3 dagen werken zou ik er ook bijna niks aan over houden. Ik heb nu mijn werk opgezegd en ben een opleiding begonnen. Ik investeer in de toekomst zodat ik over een paar jaar niet voor 9 euro per uur hoef te gaan werken en dan ook wat aan werken overhoud.
Dus je wil graag werken en zou daar ook nog geld aan overhouden? Doen! Kdv wordt heel leuk voor je kind en nu went ie nog makkelijk. Voor die 2500,- per jaar (ik zou 2 dagen doen ) kun je lekker op vakantie met je gezin. En een blije mama is goud waard!
@kvinna: zou het wel willen, maar als ze de kinderopvangtoeslag gaan aanpassen, kan dat niet meer. ze hebben het er over om alleen de werkdagen van de partner die het minst werkt, te vergoeden. als ik dan 2 dagen werk en 1 dag vrijwilligerswerk, krijg ik maar 2 dagen kdv vergoed, tenminste, daar ga ik dan van uit. Maar ik ga nog eens rondkijken, had er verder nog niet echt over nagedacht. @Mariska: opleiding staat in de planning, maar niet voor 8000 euro per jaar want zo'n goede baan heeft mn man nou ook weer niet Eerst dacht ik over een MBO opleiding via de loi, maar ik ga toch voor WO omdat ik anders echt de uitdaging mis. Als ik wel een MBO diploma haal, blijf ik hangen in het soort baantjes wat ik nu steeds heb, en daar wil ik juist uitkomen. @Chantico: je slaat de spijker precies op zn kop Is het echt zo leuk voor de kleintjes om de hele dag niet bij mama te zijn? Misschien moeilijker voor mij dan voor hem...
Ik weet natuurlijk niet of het voor alle kleintjes geldt, maar ik weet wel dat mijn kinderen het prima naar hun zin hebben op het kdv. Ze gaan allebei al sinds ze ongeveer 3 maanden oud zijn. Dochter is nu 15 maanden, zoon 3 jaar en ze hebben er veel plezier. Zoon heeft echt al vriendjes, waar hij ook op niet-kdv-dagen graag mee speelt. Het is vanzelfsprekend dat ze er naar toe gaan en het levert dan ook nooit problemen op. Ik zie het ook als een mooie voorbereiding op het naar school gaan volgend jaar; hij is gewend om een aantal dagen per week niet thuis te zijn en heeft al veel kinderen uit zijn groep uitgezwaaid omdat ze naar de basisschool gaan. Hij kijkt er ook al erg naar uit om óók te gaan. Thuisblijfkindjes hebben vast ook een heerlijke tijd, maar ik geloof niet dat mijn kinderen minder blij of gelukkig zijn dan ze zouden zijn geweest als ze 7 dagen per week bij mij waren.
Ik zou kiezen voor werk. Zelf werk ik nog 16 uur, maar ik zou het voor geen goud willen missen. Stomp gewoon af van thuiz zitten, alleen maar babypraat, luiers, flesjes etc... Nee, ik ben echt gelukkiger sinds ik weer werk. Bijvoorbeeld deze week werkte ik dinsdag en moet ik vrijdag weer. heerlijk, ff een uitdaging en afleiding. En het is ZO veel leuker om dan weer thuis te komen en je kindje weer te zien. Als ik je verhaal lees denk ik dat je (net als ik.) niet gelukkig zou worden van thuisblijven.. En ach ookal verdien je maar 300 euro, zie het als wat extra voor jezelf of de kleine en koop/doe er leuke dingen van!
Ik werk 2,5 dag en hou echt wel meer over dan jij schetst. Maar goed, zo ontzettend veel verdienen we samen niet, dus krijgen we meer teruggave van de belasting. En we hebben opvang door mijn moeder, mijn man is een halve dag thuis, dus hij hoeft maar 2x een halve dag naar het kdv. Als ik zo weinig over zou houden, weet ik niet of ik de eerste jaren wel ging werken. Maar als je er ongelukkig van wordt, moet je zeker gaan werken! 2 of 3 dagen. Is opvang door een ander of een go niet wat dan?
Je geeft het antwoord zelf al vrij duidelijk vind ik: werken! Je wil niet thuiszitten, dus doe het dan ook niet. 280 euro is toch 280 euro meer dan wanneer je niet zou werken. Ook al is het weinig voor de 3 dagen, je ontwikkeling en geluk zijn toch net zo belangrijk als geld? Je intrinsieke motivatie? Wat betreft een KDV, ik zag daar in eerste instantie ook tegenop, maar het went erg snel is mijn ervaring. Ik vind het nu prima hoor. Sterker nog, ik denk nauwelijks aan mijn kinderen als ze er zitten.
Helemaal mee eens! Zelf zou ik niet snel gaan voor een kdv, maar dat is ieder voor zich! Als je zegt dat het financieel niet hoeft, maar je wordt er zelf niet beter van als je niet meer zou werken, dan is het geld dat je ermee verdient toch eigenlijk helemaal niet zo belangrijk? Of zie ik dat verkeerd?
Ik vraag me ook af wat je voor master hebt gedaan...??? Ik weet dat het momenteel (erg) moeilijk is om aan de bak te komen, ook met meer 'courante' masters. Die leggen het bijvoorbeeld weer vaak af tegen mensen met ervaring. Zou een stage bijvoorbeeld een idee zijn? Maar... ik zie ook om me heen (mijn zusje heeft ook zo'n master gedaan waar geen vraag naar is), dat je uiteindelijk wel wat kan vinden, bijvoorbeeld op hbo-niveau. Zij heeft er ook aan gedacht om een andere opleiding te gaan doen, maar het probleem is natuurlijk dat je dan nog steeds geen garantie hebt dat je wel aan de bak komt. Nu hopt ze steeds van tijdelijke baan naar tijdelijke baan, maar ze gaat er elke keer toch wel op vooruit. Wat betreft promoveren (weet ik wel wat van ): universiteiten hebben tegenwoordig helaas weinig geld, maar als je een plek kunt krijgen, is het vaak wel een goede werkgever. Dus misschien toch een optie? Waar ik ook nog aan dacht is misschien iets van loopbaanbegeleiding om je te helpen iets te vinden dat bij je past? Zoals ik al zei, ik vraag me af of het zin heeft om een nieuwe opleiding te gaan doen, maar je kan ook via netwerken of via vrijwilligerswerk (kan ook in de avonduren) een andere weg inslaan.